Blu-ray: Creed

Wat was er een angst dat de film met de naam Creed de zoveelste boxingspinoff-film zou zijn die het niet waar zou weten te maken. Na de laatste Rocky-film en het bizar slechte Grudge Match was er weinig hoop dat dit tot een goed eind zou kunnen komen. En wat had iedereen het mis. Creed, geregisseerd door Ryan Coogler, in die tijd alleen bekend door het enorm indrukwekkende Fruitvale Station, wist een Oscarnominatie voor Sylvester Stallone binnen te slepen. Diezelfde acteur kreeg een Golden Globe voor zijn prestatie. De film is nu thuis te bekijken, en het advies is dan ook om dat direct te gaan doen.

In dit epische verhaal wordt Adonis Creed gevolgd, zoon van de overleden zwaargewicht Apollo Creed, die tot de top wil behoren. Eerst zal hij alleen af moeten rekenen met zijn persoonlijke problemen. Dat is ook een van de voorwaarden die Rocky Balboa stelt om hem te gaan trainen en de maximale potentie uit Adonis te halen. Samen gaan ze de strijd aan, Rocky ook met zijn eigen problemen. Die blijken echter iets ingrijpender te zijn dan hij eerst gedacht had. Het wordt een race tegen de klok om Adonis op die top te krijgen, een plaats waar hij blijkt te horen.

Sylvester Stallone moet allereerst genoemd worden voor zijn prestatie. De acteur, die door sommigen misschien niet helemaal serieus wordt genomen, laat zien dat hij met zijn karikaristieke stemgeluid de kijker diep weet te raken, tot op het bot. Er wordt ook wel gezegd dat hij van zijn Oscar beroofd is en dat hij eigenlijk dat gouden beeldje in zijn handen had moeten hebben. Daar valt uiteraard over te twisten, maar waar niet over te twisten valt is de kracht die hij in het personage weet te leggen dat hij al zo veel jaren speelt, zonder een moment cliché te worden voor de verandering. Misschien moet Stallone vaker van dit soort uitstapjes doen, in plaats van het blijven maken van de zoveelste Expendables-film, sequel of aanstaande spinoff. Het zou zonde zijn als dit talent zo spaarzaam wordt gebruikt.

Ook het acteerwerk van Michael B. Jordan, Ryan Coogler's vleesgeworden paradepaardje, is van een enorm hoog niveau. Vanaf het eerste moment tot aan het einde van dit sterke verhaal leeft de kijker met hem mee, in zijn strijd tegen de krachten die hem tegenwerken. Er is, afgezien van de flop die we hier liever niet bij naam noemen, nog veel te verwachten van deze jonge acteur met eveneens die kracht om een publiek tot op het bot te raken. Dat deed hij al in Fruitvale Station, hij doet het in deze film opnieuw en zal dat vast ook kunnen in de Black Panther-film, eveneens van Coogler's hand. 

Alhoewel het verhaal overkomen als cliché, blijft het heel klein en bescheiden met een enkele uitspatting. Het acteerwerp en het script zijn van een bijzonder hoog niveau, op elk moment. Een diepe buiging en een oorverdovend applaus heeft deze film ruim verdiend.