Lowlands 2019

3. Zaterdag

De zaterdag kan getypeerd worden door een woord: regenachtig. Dat zou echter de programmering ernstig tekort doen, aangezien er een ruim pallet van artiesten te bekijken valt. Alleen al als er gekeken wordt naar de Alpha kan geconcludeerd worden dat er getracht is met bijna iedereen rekening te houden. 

Om 15:30 start Billie Eilish, een boeking waar al over werd gepraat nog voordat het officieel was aangekondigd. De 17-jarige Billie Eilish Pirate Baird O'Connell, zoals haar volledige naam klinkt, weet feilloos het publiek te betoveren, zelfs al staan de mensen ondertussen in de stromende regen. Uiteraard puilt het voorvak uit met de tienermeisjes die speciaal voor Billie of Twenty One Pilots zijn gekomen, maar de sfeer rond het podium is grimmig op een goede manier. Ondertussen wordt ook steeds duidelijker met voor een grote hitmachine we hier te maken hebben, aangezien veel van de nummers luidkeels worden meegezongen. Een gebalanceerde set waarbij Eilish naar het einde toe nog plaats neemt op een kruk om het publiek toe te spreken en wat rustiger werk te brengen is precies wat er verwacht werd. De verwachtingen waren torenhoog en er valt op een iets te harde bass hier en daar absoluut niets op dit optreden af te dwingen.

Lowlands 2019: Billie Eilish (Foto: Michella Kuijkhoven)
Lowlands 2019: Billie Eilish (Foto: Michella Kuijkhoven)

Overigens heeft Joost inmiddels eerder op de dag in de Heineken een gouden plaat mogen ontvangen en laat hij zien dat hij meer is dan een grappige jongen die eigenaardige liedjes maakt. 'Ome Robert', 'Scandinavian Boy' en 'Albino' hebben nog nooit zo goed geklonken. Joost kan makkelijk over een niet al te lange tijd zomaar eens een middagplekje op de Alpha gaan verdienen. 

Na Billie Eilish is het doorsteken naar de Heineken voor The Vaccines of snel teruglopen naar de Bravo voor My Baby. The Vaccines is zo'n band die je snel moet gaan zien op een wat kleiner podium en nu ze nog de kleine zalen touren, want anders kan het zomaar eens de laatste keer zijn. Vanaf het strakke English Graffiti heeft de band laten zien dat ze absoluut geen eendagsvlieg zijn en alhoewel de tent niet alleen maar uitpuilt omdat mensen willen schuilen voor een tweede stortbui is er genoeg materiaal om te stellen dat deze band mensen naar zich toe weet te trekken. Helemaal zeker is dat natuurlijk niet, mensen blijven mensen. De band heeft er overigens weinig last van en leadzanger Justin Young staat lekker gek te doen en ronduit te genieten. 

Lowlands 2019: The Vaccines (Foto: Michella Kuijkhoven)
Lowlands 2019: The Vaccines (Foto: Michella Kuijkhoven)

Na deze indierock is er opnieuw een lastige keuze in drievoud; de hiphop van Juice WRLD in de Bravo, IDLES in de India of toch naar de punkrock rechtstreeks uit Japan van Otoboke Beaver. Daar wordt hoogstwaarschijnlijk Lowlands-geschiedenis geschreven. Over een aantal jaar wordt je gevraagd of je bij Lowlands 2019 was en de vervolgvraag is dan 'maar was je ook bij Otoboke Beaver?'. Nee is dan niet het antwoord wat je moet willen geven. Na deze enigszins vreemd eend in het programma is het haasten naar de Alpha, alhoewel dat wel wordt gedaan met een zonnetje op je nekvel; een heerlijk gevoel na de stortregen die het terrein inmiddels al een paar uur heeft weten te beheersen. Anderson .Paak & The Free Nationals zijn geen vreemde voor het festival. In 2016 stonden ze er al en stelden toen niet teleur. Ditmaal weet de vrolijke rapper en drummer zichzelf te overtreffen door een van de beste optredens van het weekend neer te zetten. Alles klopt aan deze set, van het beginnen met 'Heart Don't Stand A Chance' tot aan de ode aan Mac Miller in de vorm van afsluiten met 'Dang!'. Eerder dit jaar werd de uitverkochte AFAS Live al op z'n kop gezet en nu staan er tienduizenden mensen los te gaan onder het genot van een zonnetje. Petje af.

Lowlands 2019: Anderson .Paak & The Free Nationals (Foto: Michella Kuijkhoven)
Lowlands 2019: Anderson .Paak & The Free Nationals (Foto: Michella Kuijkhoven)

Nog zo'n optreden waar je bij geweest moet zijn is de legendarische producer Giorgio Moroder. Veel van de mensen weten niet wat ze moeten verwachten van de 79-jarige legende in de discomuziek, maar de Heineken blijkt te klein te zijn voor het enorme feestje dat er plaatsvindt. De hits zijn bijna niet bij te houden en de begeleidingsband met een aantal zeer gedreven vocalisten zingt de stembanden uit de keel. Moroder zelf is meer een decorstuk in de hele show, maar wel een decorstuk dat de regie strak in handen heeft. Een uur lang alleen maar hits knallen, van Donna Summer tot aan Daft Punk. Welke producer kan dat nou eigenlijk op een echt puike manier? Laat dit maar over aan Moroder. 

Rondom de Alpha heeft zich inmiddels flink wat publiek verzameld voor de afsluiting van het dagprogramma. Twenty One Pilots zetten in 2015 een onwijs strakke show neer en dus is het vandaag afwachtingen of na dit optreden dezelfde conclusie getrokken kan worden. Dat is helaas niet zo. Binnen de tent is de sfeer adembenemend maar buiten de tent gebeurt er vrij weinig. Alle trucjes die in 2015 werden toegepast worden nog eens vakkundig herhaald, maar waarbij er weinig ruimte is voor vernieuwing. Uiteindelijk moet je Twenty One Pilots zeker een keer gezien hebben en is het dan onwijs tof om mee te maken, maar in de Alpha blijkt het gemak het vandaag overgenomen te hebben. 

Lowlands 2019: Twenty One Pilots (Foto: Michella Kuijkhoven)
Lowlands 2019: Twenty One Pilots (Foto: Michella Kuijkhoven)

Maar de nacht is nog jong en dus is er genoeg prachtigs om mee te maken. De hele avond met de takken de lucht in bij Yallah! Yallah! in de Lima, de strakke set van Colin Bender meepakken of toch baco's tikken in de Hacienda? Het kan allemaal.