Lowlands 2018

3. Zaterdag

Leven we nog? Nee? Jammer dan, want de Lowlands-trein gaat onverminderd verder. Er is genoeg te zien en het is toch allemachtig te zonde om in je tentje te blijven bakken. Een zonnetje, muziek en de sfeer van Lowlands, wat wil een mens nog meer...

De Alpha wordt wakker gespeeld door de immer vrolijke Gavin James. Op Pinkpop stond hij al op de Mainstage, dus was het een kwestie van tijd voordat hij een keer het hoofdpodium op een ander groot Nederlands festival zou mogen betreden. Alhoewel het een aparte keuze blijft, is het prima muziek om even plaats te nemen op de twee heuvels en bij te bruinen. Toch niet helemaal tevreden? Dan is het ook een goede optie om door te rennen naar de Heineken om nog een stuk van DeWolff mee te pakken. Nadat ze hun komst zelf aankondigden was het even spannend of ze net zo sterk wisten te spelen als in 2011. Het antwoord is ja in de vorm van een aanzienlijk ruige show waarin 'Don't Go up the Sky' en 'Sugar Moon' natuurlijk niet konden ontbreken. 

Dan kan er worden rondgedraaid in een klein cirkeltje over het terrein. Zowel Rhye als Bonobo en Gogol Bordello zijn dik en dwars de moeite waard, al weet Bonobo in de Alpha niet echt de menigte met zich mee te krijgen. Zelfs in de tent is het akelig rustig en komt het sfeertje uiteindelijk door het hele optreden door maar erg matig op gang. Factoren die mee kunnen spelen is dat het erg warm is en mensen dus een drankje scoren zonder daarbij het Alpha-gebied te checken, maar ook dat er zich nog een groot deel van de mensen rond een uurtje of vier op de campings bevinden. Na deze tour de force aan wandelmogelijkheid is er een lastige keuze om te maken. Doorlopen naar de Heineken voor de indie van Grizzly Bear, of toch even helemaal uit de welbekende plaat gaan bij de grime van megatalent Stormzy. Eerstgenoemde act zet een puik optreden neer, en hoeft nog geen eens meer de grootste hit waardoor ze wereldberoem zijn geworden, namelijk 'Two Weeks', tot het laatst te bewaren. De band wisselt de krachten eigenlijk af tussen twee frontmen die ieder hun kwaliteiten onverminderd naar voren brengen gedurende het optreden. Alhoewel de heren soms wat vermoeid eruit zien, wordt er toch een heerlijke show neergezet die erg goed past bij de sfeer die er hangt in het gebied rondom de Heineken-tent. 

De Staat op Lowlands 2018 (Foto: Peter Breuls)

De Staat is inmiddels ook een bekende op Lowlands en zeker in die Alpha. De band van Torre Florim maakt er totaal geen geheim van dat ze het liefst een show in Nederland spelen en er wordt dan ook al tijdens het optreden bekendgemaakt dat er weer een grote eigen show aan zit te komen. Later dit jaar is de AFAS Live het domein van De Staat, maar niet zonder eerst even een flinke puist aan geluid het Alpha-gebied in te smijten. Een hele andere koek is direct erna in de Bravo te vinden. Niemand minder dan Nile Rodgers, het brein achter talloze hits van Diana Ross tot Daft Punk. Ook heeft hij vandaag Chic meegenomen om hem te ondersteunen en er een goed funkfeestje van te maken. Alhoewel het optreden ietwat verwarrend begint en er al geklapt en gejuicht moet worden zonder dat er nog maar iets heeft plaatsgevonden, weet het geheel zich al snel te herpakken en levert het een van de betere feestjes van dit weekend op. Dit is te danken aan de herkenbaarheid van de lijst hits die Rodgers allemaal op zijn naam heeft. De ronde die hij met Chic gedurende het optreden maakt door dat grote landschap aan hits is aangenaam om naar te luisteren, maar soms wel ietwat voorspelbaar. Laten we alleen niet vergeten dat er een levende legende de Bravo onveilig heeft gemaakt en dat koesteren.

Een ander hoogtepunt van dit weekend volgt direct. In de Lima gaat het tijdens de soundcheck van Txarango al flink los, dus zit het eigenlijk al goed voordat het optreden begonnen is. Als de Catalanen dan ook daadwerkelijk beginnen, is het gek dat de Lima niet spontaan van de grond af trilt door alle dansende mensen in en rondom de tent. Er kan niemand meer bij, mits je de mogelijkheid hebt om over mensen heen te gaan vliegen. Alhoewel het publiek er waarschijnlijk bar weinig van verstaat, is het enige ingrediënt wat de mannen nodig hebben hun melodiëen. Knap, dat is het zeker.

Nile Rodgers op Lowlands 2018 (Foto: Peter Breuls)

Ook de zaterdagheadliner werd met gemengde reacties ontvangen. N*E*R*D kwam dit jaar onverminderd terug met hun plaat No One Really Ever Dies, waarop 'Lemon' er tussen uit sprong. Rihanna is er vanavond niet bij, maar dat houdt de band niet tegen om tot het einde te wachten om hem toch te spelen. Wat daar echt voor komt is matig te noemen. De beats zijn er allemaal wel, maar het is gewoon allemaal net niet. Zo wordt er op een gegeven moment een zelfde ronde gemaakt als eerder bij Nile Rodgers, maar dan met hits waarop Pharrell Williams heeft meegezongen en als er dan overgeschakeld wordt op 'Seven Nation Army' van The White Stripes is het voor een groep mensen klaar. Er wordt zelfs al rechtsomkeerd gemaakt. Hier had meer ingezeten. Toch nog maar even naar Floating Points in de India?

N.E.R.D. op Lowlands 2018 (Foto: Peter Breuls)

Techno in de Bravo, hiphop in de Heineken en Yallah! Yallah!, ofwel beats uit de Arabische wereld in de Lima, het kan allemaal op zaterdag. Proost!