Pokémonfilms: Gotta watch 'em all! Deel 2
Deel 6: Pokémon 6 - Jirachi Wish Maker
Deel 6 begint met een soort voorstukje en een vertelstem die wat achtergrond voor ons schetst. Iets over Team Magma dat op zoek is naar Groudon, een legendarische, gigantische Pokémon die ondergronds leeft en enorme krachten bezit. Groudon wordt nooit gevonden, maar wat ze wel tegenkomen is een vreemde steen. Zoals ik in de vorige review heb vermeld, heb ik Pokémon Ruby helemaal aan stukken gespeeld en ik zou zelfs zo ver willen gaan als te zeggen dat generatie 3 mijn favoriete generatie is, onder meer door Groudon die ongelofelijk stoer is. Wat mij betreft is de toon dus gezet! Er is ons een Groudon beloofd! Maar eerst moeten we door het verhaal zien te komen en dat valt nog niet mee... de gebeurtenissen zijn namelijk vrijwel niet te volgen.
De film begint op de inmiddels bekende manier. Ash en zijn vrienden (inclusief twee nieuwelingen genaamd Max en May die zonder enige introductie met ze meedoen, maar ik neem aan dat deze personages in de serie wel een introductie zullen hebben gehad, en exclusief Misty) arriveren op een soort kermisterrein waar ze naar een gebeurtenis gaan kijken die eens in de duizend jaar plaatsvindt: een week lang zal een komeet aan de sterrenhemel zichtbaar zijn. Na een goochelshow bevrienden ze de goochelaar, genaamd Butler, en diens vriendin en komen ze tot de ontdekking dat de steen die in de show werd gebruikt eigenlijk de legendarische Pokémon Jirachi is. Tijdens de tocht die de komeet de komende week zal maken zal Jirachi ontwaken en op zoek gaan naar een vriend, en zijn keuze is gevallen op Max. Niet al te lang hierna ontwaakt Jirachi daadwerkelijk, wordt vrienden met Max en van hieruit begint de chaos.
Achtereenvolgens zien we hoe Jirachi blijkbaar wensen kan vervullen maar niet echt; hier wordt verder niet op ingegaan, een Absol - een duistere Pokémon en voorbode van doem en tragedie - probeert Jirachi te pakken te krijgen en te ontvoeren, hoe de goochelaar snode plannen blijkt te hebben met Jirachi omdat hij verstoten is uit Team Magma en nu op eigen houtje een nieuwe Groudon wil opwekken uit een kleine splinter van diens bepantsering, de vriendin van Butler de kant van Ash, Max en Jirachi kiest inclusief een beetje achtergrond over de relatie tussen haar en Butler, Team Rocket zich er op de bekende klungelige manier in mengt, Ash en zijn groep met de bus van Butler wegvluchten naar de thuishaven van Jirachi waar ze de Absol tegenkomen die nu vriendelijk is, terwijl Butler een zendertje gebruikt om ze te volgen. Als iedereen eenmaal op dezelfde plek is gearriveerd, krijgt Butler Jirachi te pakken, gebruikt zijn machine om Jirachi's krachten af te tappen en begint aan het ter wereld brengen van zijn eigen Groudon.
Ben je er nog? De hoofdzaak hier is dat de beloofde Groudon dan eindelijk tevoorschijn komt, al is het in het laatste kwartier van de film! Hoewel, wat we te zien krijgen is een soort gemuteerde versie, die voornamelijk heel langzaam door de omgeving loopt en achter mensen en Pokémon aan jaagt met een soort slijmerige tentakels waarmee hij ze probeert te absorberen. Butler ziet zijn vergissing in wanneer zijn vriendin wordt opgeslokt, Team Rocket krijgt ook een tentakel te verduren en al snel proberen Ash en Butler samen de machine opnieuw te activeren om deze nep-Groudon te stoppen, terwijl ze tentakels ontwijken. Lame. Het wordt nergens echt spannend en omdat het afgelopen uur zo propvol ontwikkelingen, wendingen en (vrij random) gebeurtenissen zat voelde ik me niet echt verbonden met wat allemaal gebeurt. Sterker nog, na de teleurstelling dat we niet met een 'echte' Groudon te maken hebben zit ik eigenlijk vooral te wachten tot de film afgelopen is, wat gelukkig niet lang meer duurt.
Dus? Waardeloos? Dat zou je kunnen zeggen, ja. In ieder geval heb ik sinds Mewtwo vs Mew niet meer zoveel ergernis gevoeld tijdens een Pokémonfilm. Het grote probleem is de plot die alle kanten op lijkt te schieten en nergens echt logisch wordt, met als gevolg dat de personages geen enkele vorm van binding oproepen aangezien iedereen maar 'iets lijkt te doen'. Er zijn onderdelen die werken, zoals de tragische vriendschap tussen Max en Jirachi: Max weet dat Jirachi na een week weer zal verdwijnen en probeert hiermee om te gaan, terwijl Ash hem advies geeft en waardevolle lessen over vriendschap leert. Mooi spul. Verder is de 3D de beste die ik tot nu toe heb gezien, voornamelijk in de mooi vormgegeven kermis. Ook is het prettig dat Jirachi een menselijke stem heeft en geen irritante lokroep, maar al met al moet ik bekennen dat de ergernis die deze film regelmatig opwekte veel nadrukkelijker aanwezig was dan de positieve punten.
