Spec Ops: The Line verheerlijkt oorlog niet

Vorige week is Spec Ops: The Line uitgekomen. Een shooter die het volgens Yagers creative director en uitvoerend producent Francois Coulon heel anders aanpakt dan andere schietspellen. "Deze game verheerlijkt oorlog niet en laat zien wat soldaten meemaken op het slagveld."

Dat Coulon met z'n opmerking uithaalt naar schietspellenseries als Call of Duty en Battlefield staat buiten kijf. In die shooters ben je vaak de held van de dag en red je op een zo spectaculair mogelijke wijze de wereld van één of andere ramp. Dat is leuk natuurlijk, maar het kan ook anders. Dat deed Ubisoft al veel eerder met de Operation Flashpoint-spellen, om maar een voorbeeld te geven. In de kern is Spec Ops: The Line daar misschien het beste mee te vergelijken.

Spec Ops: The Line is een schietspel waar gebruikmaken van je omgeving een absolute must is. Dat gaat verder dan het typische dekking zoeken, zoals we dat kennen van Gears of War. Het zand in de verloren stad Dubai is daarbij je grootste vriend en vijand. Door bijvoorbeeld een granaat te gooien, stuift het zand na de explosie op waardoor tegenstanders je slechter zien. Andersom gebeurt dit natuurlijk ook. Door het zand in je voordeel te gebruiken op verscheidene manieren, overleef je.

Waarom Coulon zo graag vergeleken wil worden met de twee grootsten in het first-person shooter-genre is logisch natuurlijk, maar doet 'de nieuwe Spec Ops' wellicht tekort. Spec Ops: The Line lijkt alles behalve een achtbaanrit te worden, in elk geval niet qua militair spektakel. Het verhaal is één van de twee sleutelingrediënten die ervoor zorgt dat het anders gaat aanvoelen dan een Battlefield 3. "Het gaat er niet netjes aan toe", zegt Coulon. "Je gaat keuzes maken tussen slecht en slechter."

Als geijkt voorbeeld geeft Coulon de illustrerende situatie uit de previewsessies van het spel. Aan een brug hangt een burger die brood gestolen heeft, een serieuze misdaad in een vervallen wereld van zand. Aan de andere kant hangt een soldaat, die een complete familie heeft uitgeroeid tijdens een arrestatie. Aan de zijlijn staan snipers klaar om je te assisteren. Wat doe je? Maak je iemand af en voer je daarmee je orders uit of laat je iedereen leven en neem je zelf de benen?

Waar je ook voor gaat, je moet altijd leven met de consequenties van je keuzes. In totaal zijn er ongeveer tien van dat soort momenten. En het gaat er heel anders aan toe dan in bijvoorbeeld Mass Effect, dat andere spel waar gemaakte keuzes invloed hebben op het verhaal. Coulon verzekert ons dat het in elk geval een rijkere ervaring gaat worden dan het kiezen van kleurtjes. "Het is niet zomaar keuze a of keuze b. Nee, het is veel intellectueler dan dat. Je hebt het zelf in de hand."

De beelden die bij de situaties op het scherm getoond worden, zijn vaak gruwelijk van aard. "Daar hebben we voor gekozen om te laten zie hoe slecht oorlog is. Het is menens. De soldaten worden getraumatiseerd. Je ziet wat zij meemaken. Wat ze moeten doen om te overleven. Welke keuzes ze maken en wat daar de consequenties van zijn. Je ervaart bruutheid en het effect ervan." Onder die gruwelijkheden valt onder andere het verminken van mensen met witte fosfor.

Ondertussen is dit al het negende deel in de Spec Ops-serie. De eerste acht, uitgekomen tussen 1998 en 2002, zijn matig ontvangen. De vraag is dus: waarom wil je een matig kaartje aan een tof concept hangen? "We hadden deze merknaam al", zegt Coulon. "Met de subtitel willen we aangegeven dat het een compleet andere ervaring wordt. Hier trekken wij de lijn. Ik heb de andere titels daarom ook niet gespeeld. Want voor 2K Games is het belangrijk dat The Line als een nieuwe IP aanvoelt."

"Het is dan ook aan de marketingafdeling om een andere boodschap naar buiten te brengen. Dit is niet 'de nieuwe Spec Ops'."De spelers die destijds de Spec Ops-spellen gespeeld hebben, hoeven daarom niet te denken dat dit het volgende rampproduct is. "Hoewel het risico bestaat dat spelers dat kunnen denken, denken wij dat de recensies hen een ander inzicht aanbieden." Voor beide kanten is wat te zeggen. Spec Ops: The Line heeft in elk geval iets te bewijzen.