Lowlands 2017

2. Vrijdag

De campings ontwaken na de eerste dag Lowlands, een dag die officieel niet eens was meegenomen in het programma. Waar valt er uit te brakken op deze dag?

Voor de vroege vogels is er in de Heineken Jonna Fraser te zien. Dit is een artiest die de lijn doorzet van Broederliefde vorig jaar en tevens dit jaar met de boeking van Ronnie Flex. Jonna zal bij de meeste mensen bekend zijn door zijn hits 'Do or Die' en 'Party'. En ook al zit er een hoop energie achter het optreden, Fraser blijft hangen in een aantal clichés. Een van de meest opvallende daarvan is de eeuwige afhankelijkheid van de vraag "Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!", als de noten niet gehaald dreigen te worden. Het is dus een makkelijke manier om aan te pappen bij een publiek en tegelijkertijd te maskeren dat de hoge noten die normaal overgeproduceerd worden in de studio eigenlijk niet op een podium ten gehore gebracht kunnen worden. Na dit energieke optreden is er flink wat keuze. Zo is er de indrukwekkende indierock van X Ambassadors, die ook indruk maken door niet de nummers waarvan het publiek ze misschien zou kunnen kennen te bewaren tot het einde van de set. 'Renegades' wordt gewoon midden in het optreden gespeeld en ook 'Unsteady' volgt trouw. Het is zeer aangenaam wakker worden met deze Amerikanen, die de potentie hebben om even groot worden als een band als Imagine Dragons. Er kan ook gekozen worden voor de power, precisie en potentie van de Zweedse LÉON, die zich zo stuiterend over het podium verplaatst dat het er uiteindelijk dus helemaal niet zo gek uit ziet. 

X Ambassadors (Foto: Michella Kuijkhoven)

Het Alpha-podium mag deze jubileumeditie worden geopend door Nothing But Thieves, een band die in 2015 ook geboekt werd. Sinds die tijd is de formatie enorm gegroeid en heeft het een enorme fanbase weten te genereren. Begin september is het tijd voor een nieuw album na twee jaar getourd te hebben, maar daar is niets van te merken bij de heren. Ze weten nog steeds enorm veel energie te brengen, die wel wat later pas bij het publiek aankomt als ze wat bekender materiaal gaan spelen. Vooral songs als 'Trip Switch' en 'Amsterdam' doen het erg goed. Het is dan uiteraard een cliché als een artiest zegt dat hij Nederland zo geweldig vindt om in te spelen, maar bij Nothing But Thieves is dat niet zo. In 'Amsterdam' weten ze hun liefde voor ons land op een oprechte manier naar voren te brengen en dat wordt ook opgepikt door het publiek. Een heel goed begin met een tevens verbeterde zichtlijn, door de mix van een open-air podium en nog steeds wel de tentvorm te behouden. 

Nothing But Thieves (Foto: Michella Kuijkhoven)

Later in de middag staat het publiek voor een lastige keuze. Het is of naar de Bravo en genieten van de soul van Michael Kiwanuka, of de Glastonbury-experience krijgen en los gaan bij Glass Animals. Vooral laatstgenoemde weet een indrukwekkende show te geven in de Heineken. Het was nog even de vraag of Lowlands ananassen zou gaan verbieden. Reading & Leeds deed dat wel naar aanleidingen van het optreden dat de band gaf op Glastonbury. Hier werden zo veel ananassen meegenomen dat ze niet meer meemochten naar andere festivals. Op Lowlands is er tijdens 'Pork Soda' wel een enkele ananas te zien, maar het neemt nooit de vormen van onze Engelse buren aan. Als de keuze was gevallen op de Heineken en dus op Glass Animals was daar nog een bijkomend voordeel: de afstand die overbrugd moet worden naar het Alpha-terrein is weer wat verminderd. Zo is er genoeg tijd om rustig daar naar toe te lopen voor een naam die bij de meeste gelijk eindigt in het zingen van 'Temperature'. Voor de rest is de set niet zo boeiend, alhoewel dat niet te merken is aan het publiek. Zo doet Sean Paul een aantal keer de samenwerkingen die hij heeft gehad op platen, zonder de andere zanger of zangeres. In plaats daarvan loopt er gewoon een bandje mee tijdens het gehele optreden waardoor er soms wel een enkele wenkbrauw omhoog gaat. Na een optreden van Sean Paul is de kans groot dat er gelachen, gedanst en genoten is, maar tegelijkertijd vraag je jezelf toch heel erg af waarom.

Glass Animals (Foto: Michella Kuijkhoven)

Het nieuwe album van Feist live gaan horen of toch weer die oversteek naar de Bravo doen voor Mura Masa is het volgende dilemma. De poprock klanken van Feist doen het prima bij een publiek als Lowlands, dat er aan gewend is soms wat popmuziek voorgeschoteld te krijgen in plaats van de alternatieven die worden aangereikt. De keuze kan overigens ook zijn om te gaan dineren en dan pas te kiezen uit de drie keuzes die worden aangeboden. Chef'Special in de Alpha, Parcels in de Lima en Architects in de India. Eerstgenoemde is geen onbekende voor Lowlands. Zo waren ze er al eerder in 2014 en in 2015. Er wordt een gebruikelijke setlist afgespeeld die bijvoorbeeld ook op Pinkpop werd neergezet, maar dat maakt dit publiek niet uit. De muziek past goed bij het moment van de dag en daar maakt de band handig gebruik van. Joshua Nolet is in vorm en zet een sterk staaltje vocalen neer, begeleidt door de volledige band en mini-orkest dat de band meebrengt langs de festivalweides. Op de overlapping tussen Solange en Mac DeMarco werd ook aardig wat afgeklaagd op social media. Tegelijkertijd is de keuze voor de overlap wel te verklaren. De stijl van de twee is compleet anders, maar tegelijkertijd toch weer enigszins gelijk. Zo is er dus toch de optie opengehouden om de ene helft van het ene optreden te kijken en de andere helft van het andere optreden. En zo niet, dan werd het kiezen. Solange weet ondanks een geluidsinstallatie die het soms laat afweten een heel sterk optreden neer te zetten waarvan de mondjes nog wel eens openvallen. Solange is zo'n artiest die nu nog op Lowlands staat in Bravo, maar straks de Alpha op mag, of zelfs te groot is voor Nederlandse festivals. 

Mac DeMarco (Foto: Michella Kuijkhoven)

En zo nadert het hoofdprogramma alweer gestaag zijn einde voor de vrijdag, maar niet zonder een aantal hele goede optredens. Zo is er de kans om Moderat waarschijnlijk voor de laatste keer op Lowlands te zien. Het samenwerkingsverband gaat er tussenuit voor onbepaalde tijd, maar eerst wordt nog even het Alpha-gebied volledig op zijn kop gezet. Daarna is het echter alweer snel rennen geblazen naar de Bravo, want daar staat een man waarvan je het optreden niet wil missen. Iggy Pop zet een optreden neer waar de energie van af knettert. Hij staat geen moment stil en weet het publiek direct in het optreden te betrekken. Zelfs 'The Passenger' wordt gewoon midden in het optreden gespeeld en dan is alsnog de koek niet op. Het gaat erg lastig worden voor de andere acts om aan deze man te kunnen tippen. Het optreden van The xx komt wel in de buurt. De band, bestaande uit Romy Madley Croft, Oliver Sim en Jamie Smith, zetten een krachtig optreden neer dat soms echt naar de strot weet te grijpen. Een waardige afsluiter terwijl het al een tijdje donker is. Dat kan maar een ding betekenen: het nachtprogramma kan gaan beginnen. Er is van alles te beleven. Zo is er de Linkse Kerk door St Paul met een hoop gouwe ouwe in de mix. Maar ook de techno wordt zeker niet vergeten. De Bravo is dan ook het technodomein van de nacht. En dat kan dan wel eens heel laat worden, al staat de zaterdag alweer om de hoek.

The xx (Foto: Michella Kuijkhoven)