Bananenlol

Het AD kopt vrijdag 22 november in met een vreemd artikel over een kunstobject: Een bijzonder werk van de Italiaanse kunstenaar Maurizio Cattelan - bestaande uit een banaan die met duct tape aan de muur is vastgeplakt - is woensdagnacht op een veiling in New York verkocht voor 6,2 miljoen dollar (5,9 miljoen euro). De waarde van dit kunstwerk is in vijf jaar tijd vervijftigvoudigd.

Een banaan met duct tape aan ‘een muur’ geplakt verkocht aan een Hongkongse cryptomiljonair. Hij zegt dat hij het ‘kunstwerk’ in zijn appartement in Hongkong zal hangen.
Zes komma twee miljoen dollar. Eigenlijk zou ik nu moeten stoppen met schrijven en met mijn mond open naar het scherm moeten kijken. Verbazing is het niet eerder een soort boosheid. Waarom in godsnaam! Omdat het kan. Omdat een extravagante een gezicht heeft gekregen, een waanzinnig gezicht. Rijken raken verstopt in hun uitgavekanalen omdat ze steeds meer geld krijgen. Ze weten van gekkigheid niet meer waar ze het aan uit kunnen geven. Goede doelen zijn hun doelen niet. Alleen meer en meer, hebben en houden en belastingen ontwijken. En dan is er een banaan die met duct tape aan de muur geplakt zit, bam! Een dikke zes miljoen.

Maurizio Cattelan is een kunstenaar omdat vooral rijke mensen dat vinden. Een door hem ontworpen 18-karaats gouden toiletpot deed het ook aardig bij onze rijke broeders. Deze werd uiteraard ergens tijdens een beurs in London gestolen. Ook de bekende ‘knielende Hitler’ werd voor 17 miljoen verkocht in 2016. Aan Cattelan ligt het niet de rijken van deze aarde te vermaken met rommel. Rommel? Voor de gewone man is zijn kunst aanstootgevende rommel.

Het psychologisch effect: voor jou en mij is het niet te bevatten dat een banaan met ducttape als kunst wordt gezien. Het kan niet anders dan dat welgestelden de banaan met duct tape niet kopen vanwege kunst maar vanwege het aanzien. De waanzin van het mens zijn is je op een negatieve manier te willen blijven onderscheiden. En hoe rijker je bent hoe extremer het moet. De inmiddels rijkste man ter aarde en straks ook in de ruimte, Elon Musk, eet gek, doet gek en snuift zichzelf letterlijk gek. Ondertussen geeft hij de grootste idioot die ooit op deze aarde rondgelopen heeft, Trump, een groot platform om nog meer krankzinnigheid uit te kramen. Ze schijnen wel eens te vergeten dat ze ook een anus hebben.