Valiant Hearts: The Great War

Valiant Hearts: The Great War neemt je mee in het verhaal van vijf personages die allemaal iets hebben verloren of dreigen te verliezen in de gruwelijke Eerste Wereldoorlog. Door puzzels op te lossen moet je ervoor zorgen dat zij allemaal de oorlog overleven en terug kunnen keren naar hun vrienden of geliefden.

De trailer van Valiant Hearts liet de emoties losbarsten op de afgelopen E3. Dit deden ze met sterke dialogen, emotionele pianomuziek en een verdrietig hondje. De game is gebaseerd op dagboeken en brieven van soldaten uit de Eerste Wereldoorlog en bevat dus ook veel van de gruwelijkheden en barre omstandigheden uit die tijd. Zo willen de makers voorkomen dat de oorlog, die honderd jaar geleden uitbrak, in de vergetelheid raakt. Dit betekent echter niet dat de game een constante barrage is van deprimerende scènes. Het verhaal van de vijf personages wordt verteld alsof het een soort documentaire is tijdens cartoonachtige cutscenes.

Karl, een Duitser, is getrouwd en woont in Frankrijk met zijn vrouw. Wanneer de oorlog uitbreekt, wordt Karl echter gedeporteerd naar Duitsland, waar hij direct opgeroepen wordt door het leger. Emile is zijn schoonvader, en als Fransman moet hij strijden voor het Franse leger. Hij komt tijdens de oorlog Freddie tegen, een Amerikaan die uit is op wraak op de Duitse Baron von Dorf. Als laatste hebben we Ana, een zuster die op zoek is naar haar vader, en Walt de hond. De verhaallijnen van deze personages lopen door elkaar heen en zij werken allemaal samen om door de oorlog heen te komen. Walt vormt ook meerdere malen de link tussen personages en is dus niet alleen een leuke gameplaytoevoeging.

Ondanks het feit dat er een aantal verschillende verhaallijnen zijn, blijft het verhaal goed volgbaar. Alle personages worden goed uitgewerkt, hun verhaal wordt verteld en het zijn personages waarin je je kunt verplaatsen.

Afwisseling
Elk personage heeft unieke vaardigheden. Emile kan bijvoorbeeld graven en Ana helpt gewonde soldaten. Dat laatste gebeurt met quick time events, waarbij je in een rap tempo op het juiste moment bepaalde knoppen moet indrukken. Naast deze afwisseling in vaardigheden is er ook variatie in de soorten gameplay. Wat dacht je van scheuren over een landweggetje met Brahms' panische Hungarian Dance no. 5 die uit je speakers blaast terwijl je zo'n honderd bommen, mijnen en vliegtuigen met machinegeweren ontwijkt? Naast zulke bloedstollende stukken heb je ook wat stealth-momenten die best spannend zijn. Zo moet je bijvoorbeeld een groep patrouillerende, gewapende Duitsers ontwijken terwijl je hun kamp binnendringt of ontsnappen aan de Fransen.

Je moet snel reageren om de bommen te ontwijken of om je op tijd te verstoppen en dit zorgt ervoor dat het uitdagend aanvoelt. Zodra je sterft, begin je echter op bijna dezelfde plaats als waar je doodging zodat je vrolijk door kunt gaan. Verliezen heeft dus eigenlijk geen consequenties waardoor de uitdaging verdwijnt. De afwisselingen blijven wel ontzettend leuk om te doen omdat ze compleet anders en hectischer zijn dan de puzzels.

De puzzels nemen het grootste gedeelte van het spel in. De meeste zijn simpel. Door rond te kijken in jouw omgeving, zul je snel weten wat je moet doen. Het rondlopen zorgt ervoor dat het een tijdje duurt voordat je klaar bent. Soms is het wat onduidelijk of is de weg vooruit goed verstopt in een kamertje. Als je dan niet goed kijkt, kun je eventjes vast komen te zitten. Het spel geeft je na verloop van tijd wel een aantal hints. 

Zelf raakte ik de interesse soms kwijt tijdens de wat langere puzzels en werd mijn binding met het verhaal zwakker. Tussen de cutscenes door richt je je namelijk puur op de gameplay en het puzzelen. Na verloop van tijd leken de puzzels in herhaling te vallen. De laatste twee hoofdstukken uit het spel waren daarentegen erg sterk, met veel hectischere, uitdagende momenten en een spannende aanloop naar het einde van het verhaal.

Walt is een leuke toevoeging en speelt door het spel een grote rol bij het oplossen van puzzels en het verslaan van bazen. Je bestuurt Walt tegelijkertijd met verschillende andere personages. Schattige hondjes doen het altijd goed in games.

Besturing en gameplay
Je kunt Valiant Hearts spelen met het toetsenbord of controller. Hierbij is een controller wel aangeraden. Je kunt de muis tijdens het spelen niet gebruiken om ergens op te klikken (alleen in het menu). Je kunt wel alle keybinds aanpassen zoals jij het wil. Het spel reageert echter niet altijd fantastisch, waardoor je bijvoorbeeld tijdens Ana's quick time events de mist in kan gaan. Ook reageert het spel niet top wanneer je een hendel of wiel wil gebruiken, wat kan zorgen voor frustratie bij de stukken waar je juist snel moet reageren. Soms lijkt het spel het niet eens te herkennen wanneer je meerdere toetsen tegelijk indrukt.

Tijdens het spelen kun je allerlei dingen oprapen. Dit zijn collectibles en er zijn meer dan honderd dingen te vinden. Elke keer als je iets hebt gevonden, kun je hier meer over lezen in het spel. In de game speel je namelijk allerlei achtergrondinformatie vrij over de Eerste Wereldoorlog en spullen die je opraapt, zoals brieven die geschreven zijn door soldaten. Je kunt je dus gemakkelijk verdiepen in wat er is gebeurd, maar het hoeft niet. Het voegt een educatieve factor toe in de game en laat ook de grote gebeurtenissen zien waar de game op is gebaseerd.

Een interactief stripboek
De UbiArt-engine werd eerder al gebruikt voor Rayman Origins en Rayman Legends, beide ook gemaakt door Ubisoft Montpellier. Met Valiant Hearts hebben ze bewezen dat de engine ook geschikt is voor minder kleurrijke games. De cartoonachtige graphics hebben een bepaalde charme, maar de oorlogsvelden, loopgraven en forten hebben allemaal alsnog een drukkende, grimmige sfeer. Ondanks het stripboekachtige uiterlijk kreeg ik alsnog een naar gevoel toen ik door een hoopje rottende lijken moest klimmen om iemand te redden.

De game maakt tijdens cutscenes gebruik van close-ups, wat er toch minder indrukwekkend uitziet door afleidende kartelige randen. Ook zien bijna alle NPC-soldaten er precies hetzelfde uit, met uitzondering van een officier hier en daar.

Ubisoft Montpellier heeft gekozen voor een minimalistische stijl bij het overbrengen van informatie. Wat je moet doen wordt verteld door middel van een of twee tekstballonnetjes met daarin een icoontje van hetgeen dat je naar een npc moet brengen. Soms is het moeilijk om te herkennen wat dit ding überhaupt moet voorstellen, maar dit kun je altijd wel afleiden uit de omgeving.

De graphics op zich zijn leuk, maar gaven mij geen wow-gevoel. De ontwikkelaars hebben goed hun best gedaan om toch zoveel sfeer neer te zetten, en dit wordt mede geholpen door een sterke soundtrack.

Piano en klassieke klassiekers
De piano speelt een grote rol in de muziek. Het zijn voornamelijk melodieën die overduidelijk bedoeld zijn om je emotioneel te maken en vrolijke muziek is eigenlijk bijna niet aanwezig. Om dit alles af te wisselen, zit er ook actievolle, orkestrale muziek in voor de spannendere delen zoals bombardementen. Zo nu en dan zitten er wat relaxtere nummers bij, bijvoorbeeld wanneer je op een treinstation vol met bezopen soldaten rondloopt. 

De klassiekers, zoals het eerder genoemde stuk van Brahms, zijn echte hoogtepunten. Ze voegen wat humor toe tijdens het spelen, en daarnaast zijn de geluiden van de auto, explosies en geweren zo gemaakt dat ze perfect passen op het ritme van de klassieke muziek.

De personages in de game hebben geen uitgebreide dialogen, maar roepen zo nu en dan een Duits, Frans of Engels woordje zoals 'merci' of 'danke'.

Conclusie
Valiant Hearts is een leuke puzzelgame met een sterk verhaal. Het verhaal op zich is niet erg diepgaand, maar het is erg goed uitgewerkt met personages die iedereen waarschijnlijk zullen aanspreken. De teksten zijn goed geschreven en de vertelling ervan is overtuigend. Toch verminderde mijn interesse in het verhaal en de game zelf door de steeds wat langere, repetitieve puzzels. Er zit afwisseling in, maar het grootste gedeelte van de game is gebaseerd op de puzzels. Ook de gebrekkige besturing met het toetsenbord is erg jammer en is ook duidelijk merkbaar tijdens het spelen. Hierdoor is de gameplay het voor mij net niet. De grafische stijl heeft een bepaalde charme en de game straalt veel sfeer uit, mede dankzij de mooie soundtrack.

Hoewel het bij mij niet erg veel emoties opriep, mede door mijn eerder genoemde verminderende interesse, is de kans groot dat dit bij jou anders is. Er zijn namelijk genoeg mensen die toch even een traantje moesten wegpinken bij Valiant Hearts. Iedereen die een goed verhaal waardeert, ongeacht het genre, zou Valiant Hearts zeker eens moeten proberen. Voor echte puzzelliefhebbers is de game, met zo'n zes uur aan puzzelplezier, bijna verplichte kost.

Gespeeld op pc. Ook beschikbaar voor PlayStation 4, PlayStation 3, Xbox One en Xbox 360.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.