Monster Hunter 3 Ultimate

Als liefhebber van esoterische Japanse games is het eigenlijk gek dat Monster Hunter 3 Ultimate mijn eerste MH-game is. Nu de game eindelijk op een HD-console is verschenen was het tijd om er in te stappen. Na vijftig uur gespeeld te hebben begrijp ik nu ook waarom dit het Japanse equivalent van Call of Duty is.

Monster Hunter krijgt net als de meeste Capcom-franchises een nieuwe versie bij elke (minimale) update. MH3U is een HD-port van zowel Monster Hunter Tri (Wii) als Monster Hunter Portable 3rd (PSP). Capcom heeft daar bovenop iets meer content toegevoegd, bijvoorbeeld nieuwe quests en monsters. Hou er rekening mee dat dit zo'n game is waar je honderden uren in kunt verliezen. Maar voor je zover kunt komen moet je eerst een paar doodsaaie uren doorstaan.

RPG's met hoge leercurves gebruiken verscheidene methodes om de speler toch naar binnen te hengelen. Spectaculaire graphics, leuke personages of een intrigerend verhaal kunnen als broodnodige steun dienen voor spelers die met de lastige mechanieken stoeien. MH3U heeft niets van dat alles: de graphics zijn ondermaats, de personages zijn inhoudsloos en het verhaal is flinterdun. Dit spel kan alleen op zijn unieke mechanieken leunen, helaas worden die pas erg laat echt geïntroduceerd.

Druk leven? Pech gehad
Vol goede moed startte ik het spel op. Ik maakte mijn jager, koos voor de dual blades als wapen en trok erop uit om een groots … fetchquest avontuur te beleven. Ik mocht epische quests doen zoals 'haal dit materiaal op' of 'versla tien van die zwakke monsters'. Zelfs MMO's hebben tegenwoordig spannendere quests. Erger nog, je mag de quests niet samenpakken, je moet ze afzonderlijk van elkaar afwerken.

Ik snap dat deze missies als een tutorial dienen, maar dan heeft Capcom zijn doel voorbijgeschoten. Zo duurt het vijf uur voor je tegen je eerste echte monster mag vechten. Bovendien blijkt het spel uiteindelijk heel anders te zijn, want na de tutorial vecht je in zo'n beetje elke missie tegen een nieuwe baas-monster. Je leert veel meer door tegen die monsters te vechten dan in de hersendode 'tutorial'.

Monsterkwijl
De gevechten tegen baas-monsters zijn, uiteraard, de essentie van Monster Hunter. Je strijdt tegen reusachtige beesten die je in een paar klappen kunnen afmaken. De strategie van iedere jager is om gebruik te maken van de rustmomenten van het monster, want zodra hij aan een aanvalsanimatie begint moet je je aanval staken en maken dat je wegkomt.

Je wordt beter in het spel door alle animaties van de monsters te leren zodat je daarop kunt anticiperen. Dit is een natuurlijk proces, want de wangedrochten zijn erg goed geanimeerd. Je 'voelt' gewoon wanneer een monster iets gevaarlijks gaat doen, het lijken echt net levende beesten. Vermoedelijk heeft Capcom ze daarom ook geen HP-meter gegeven. In plaats daarvan 'breek' je langzaam stukken van hun lichaam. Zo kun je onder andere een hoorn of een staart eraf hakken. Als het monster begint te hijgen en/of kwijlen weet je dat er dadelijk een kans komt om erop los te hakken. Je bent dus constant op je tegenstander aan het letten, telkens kansen aan het zoeken waar je een paar klappen kunt uitdelen. Ik ben sowieso fan van vechtsystemen waar button-bashen niets oplevert.

Grinden
Binnen het rijkdom der monsters heerst er een hiërarchie. Elk nieuw monster is nog sterker dan de vorige. In het begin vecht je tegen uit de kluiten gewassen wasberen en reptielen, maar uiteindelijk neem je het op tegen afzichtelijke misbaksels zoals gevleugelde luipaarden. Je jager levelt echter niet, je kunt hem/haar alleen sterker maken door nieuwe wapens en harnassen te maken. Nieuwe uitrusting maak je door materialen bij de blacksmith in te leveren. Die materialen vind je in de werelden en je krijgt ze ook door monsters te verslaan.

Ook in dit aspect onthult MH3U zich als een game die de tijd van de speler niet echt respecteert. Je hebt behoorlijk veel, soms zeldzame, materialen nodig om uitrusting te laten smeden. Hierdoor moet je vaak tegen dezelfde monsters vechten om materialen te grinden. Die gevechten duren dikwijls twintig-dertig minuten, het is namelijk ook zo dat de baas-monsters voor mijn gevoel te veel HP hebben. Capcom probeert ook hiermee de ervaring zo veel mogelijk te rekken. Ondanks dit alles kreeg mijn innerlijke RPG-fanaat altijd een enorm lekker gevoel wanneer ik mijn uitrusting dan eindelijk kon upgraden.

Hunter Rank
Alle irritaties worden een stuk minder nadrukkelijk wanneer je online speelt. Samen met goede vrienden of vriendelijke vreemden een monster neerhalen is een feest. Dit spel is echt gemaakt voor multiplayer. Gevechten krijgen online vaak meerdere dieptelagen. De jager met het grote zwaard kan de aandacht van het monster vasthouden terwijl de man met de blowgun het beest vanaf een afstandje afschiet. Ondertussen zorgt de horn blower dat het team gunstige buffs krijgt en is weer een andere jager even verderop een val aan het zetten. Online-gevechten kunnen dus stuk strategischer zijn dan offline-gevechten, en daardoor ook vermakelijker.

Door quests uit te spelen gaat op gegeven moment je 'hunter rank' omhoog, waardoor je weer nieuwe, moeilijkere, quests en gebieden vrijspeelt. Sterkere monsters geven je betere materialen, je bent dus telkens betere uitrusting aan het maken. Alles vrijspelen vergt waarschijnlijk honderden uren, maar ik zie mezelf wel regelmatig met een groepje mensen spelen. In die zin is dit daarom de Japanse Call of Duty. MH3U forceert je zowat in een verslavende RPG-cyclus die bijna geen einde kent.

Conclusie:
Monster Hunter 3 Ultimate begint ontzettend saai en het blijft je tijd verspillen door te veel de nadruk te leggen op het grinden van materialen. Toch is het niet moeilijk om dit spel te vergeven wanneer je een enorm spannende gevecht tegen een van de vele forse duivelskinderen wint. Het vechtsysteem werkt goed en eist concentratie van de speler. Zeker online komt het systeem helemaal tot bloei. Hou je net als ik ook van esoterische games die, ondanks duidelijke minpunten, iets bijzonders hebben? Geef Monster Hunter dan een kans.

Gespeeld op Wii U, ook beschikbaar voor Nintendo 3DS.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.