In the Land of Blood and Honey
Voor de meeste Amerikanen was de oorlog in het voormalige Joegoslavië niet meer dan een ver-van-mijn-bedshow. Het valt daarom des te meer te waarderen dat Angelina Jolie voor haar regiedebuut, In the Land of Blood and Honey, voor een film met een behoorlijk zwaar thema koos. De onmogelijke liefde tussen de Bosnische Moslima Ajla en de Servische man Danijel Vukojevich.
In the Land of Blood and Honey begint in 1993, aan de vooravond van de grote burgeroorlog tussen de Bosnische en Servische bevolking van het voormalige Joegoslavië. De Servische Danijel (Goran Kostic) en de moslimvrouw Ajla (Zana Marjanovic) zijn aan het daten, als een explosie in de dansclub duidelijk maakt dat er een oorlog voor de deur staat. Het verhaal springt vervolgens een aantal maanden vooruit. De alleenstaande moeder Ajla woont met haar kind bij haar zus Lejla (Vanesa Glodjo) en ziet hoe Servische troepen steeds verder aan het oprukken zijn. Ook de flat waarin de twee zussen wonen wordt niet ontzien en de mannen worden van de vrouwen en kinderen gescheiden. Hoewel je het als kijker niet te zien krijgt, laten de geweerschoten weinig aan de fantasie over. Als Ajla vervolgens met een groep vrouwen wordt afgevoerd komt ze Danijel, de zoon van generaal Nebojsa Vukojevich (Rade Serbedzija), opnieuw tegen. Hij lijkt de enige te zijn die haar kan beschermen tegen het brute geweld van de militairen. De vraag is echter of hun relatie bestand is tegen de gevolgen van de gruwelijke oorlog.
Met In the Land of Blood and Honey snijdt Jolie een nog steeds gevoelig thema aan. De film weet in elk geval op een nogal confronterende manier de gruwelen van een burgeroorlog in beeld te brengen. Mensen die voorheen elkaars beste buren waren haten elkaar opeens tot op het bot, simpelweg vanwege hun afkomst en geloofsovertuiging. Wat meteen opvalt aan het verhaal is dat het nogal eenzijdig wordt belicht. In de visie van Jolie zijn zowat alle Servische soldaten verkrachtende bruten die zich elke avond lam zuipen om daarna in de ochtend voor ontbijt wat moslims af te schieten met een scherpschuttersgeweer terwijl ze lachen en plezier hebben. Zelfs baby's ontkomen niet aan de gruweldaden. Jolie begaat echter haar grootste miskleun door teveel romantiek in de film te willen proppen. De scène waarin Danijel aan Ajla laat merken dat hij nog steeds menselijk is, door kleurrijk te verhalen over de moslimman die hij niet heeft neergeschoten, lijkt wel heel erg op een identieke scene uit Schindler's List. Danijel lijkt het zelf zo nu en dan ook niet helemaal te kunnen volgen. Zo bindt hij op het ene moment Ajla vast op bed, loopt vervolgens zijn excuses aan te bieden om haar daarna bruut hard te verkrachten.
In the Land of Blood and Honey begint sterk maar stort daarna als een kaartenhuis in elkaar. In de tweede helft van de twee uur durende film gebeurt weinig boeiends en laat meer vragen open dan dat er beantwoord worden. Het verhaal lijkt op een gegeven moment zelfs uit te draaien op een variant van het welbekende Romeo & Julia-verhaal. Ondanks de prachtig geschoten beelden, gemaakt door veteraan cameraman Dean Semler (The Road Warrior, Apocalypto) weet de romantische oorlogsfilm niet boven het gemiddelde uit te komen en dat is jammer.
