Heavy Rain
En daarin hebben de makers hun belofte waargemaakt: wat voor keuze je ook maakt, wat je ook overkomt, de game en het verhaal gaan door totdat je alle karakters hebt verloren of het einde hebt bereikt. Er zitten enorm veel scenes in de game die allemaal worden beïnvloed door de keuzes uit andere scenes waardoor het voor kan komen dat sommige scenes helemaal niet meer plaatsvinden. Gesprekken kunnen een hele andere kant op gaan door een verkeerd antwoord te geven en dat kan weer gevolgen hebben voor karakters in andere scènes van de game. Toch is de keuze niet oneindig groot. Er zijn scènes waarin je eigenlijk niets anders kunt doen dan gewoon mee te gaan in de flow. De eerste keer dat je de game speelt gaat dat vrij ongemerkt maar als je de game meerdere keren gaat spelen, dan kom je erachter dat sommige keuzes al voor jou zijn gemaakt. Ook zul je in sommige scènes verder te laten gaan bepaalde handelingen moeten doen waar je misschien eigenlijk helemaal geen behoefte aan hebt. Dit wil niet zeggen dat al die verschillende keuzes die wel in de game zitten niet minder indrukwekkend zijn. De game gaat alleen zo ver dat de dingen die je niet kunt, ineens een stuk meer opvallen.
Al deze veranderingen met betrekking tot de gameplay hebben maar één doel: het verhaal te versterken zodat je terechtkomt in een game die de uitstraling heeft als die van een film. Hierbij spelen de graphics en het geluid natuurlijk een erg belangrijke rol. Gelukkig zit het op deze onderdelen dan ook helemaal goed met de game. Voor verschillende karakters hebben de makers acteurs genomen en deze gedigitaliseerd door middel van motion capture. Dit zorgt ervoor dat de karakters er zeer gedetailleerd en realistisch uitzien waarbij het soms tegen het fotorealisme aanzit. Dit zorgt ervoor dat sommige kleine dingetjes, die net niet helemaal realistisch zijn, extra opvallen en het er soms vreemd uit kan zien. Zo zijn de bewegende monden van de karakters de ene keer erg geloofwaardig terwijl een andere keer het er vreemd uitziet. Hetzelfde geldt voor de animaties. De makers hebben erg goed hun best gedaan passende animaties te zoeken bij de verschillende scènes maar soms slaan ze net de plank een beetje mis waardoor het ongeloofwaardig overkomt.
De omgevingen waarin de scènes zich afspelen zijn realistisch en erg sfeervol maar missen toch de details die de karakters wel hebben. De sfeer wordt versterkt door de uitmuntende muziek die nog het meest lijkt op de muziek van een grote blockbusterfilm. Het is lastig om de dynamische scènes van muziek te voorzien en hierdoor zal het soms voorkomen dat de muziek er ineens mee stopt omdat je net een bepaalde keuze maakt. Toch is dit zeldzaam en weten de makers met de muziek op de goede momenten de gevoelige snaar te raken.
Deze gevoelige snaar is bij mij dan ook een aantal keer flink geraakt. Doel was om emotie naar een game te brengen en hier zijn dan makers dan ook goed in geslaagd. De game begint erg traag. Bedoeling hiervan is om de karakters beter te leren kennen en een band met ze op te bouwen. Zodra de game los gaat, en dat zal zo'n anderhalf uur in de game zijn, dan moet je er rekening mee houden dat je de komende zeven á acht uur aan de buis gekluisterd zit om erachter te komen hoe het verhaal verder gaat. De game is op sommige punten grappig en vrolijk maar kan al snel omslaan naar spannend en verdrietig en je zult op zulke momenten echt meeleven met de karakters. Ik heb momenten gehad dat ik tegen de TV aan het schreeuwen was en ik baalde er enorm van toen tijdens mijn eerste playthrough één van mijn karakters een scene niet overleefde.
