Overlord II
In vergelijking met het eerste deel hebben de Minions nu ook meer mogelijkheden gekregen, zo kunnen ze op de rug van dieren rijden om zo sneller en sterker te zijn, kunnen ze katapulten en ballista’s overnemen en kun je met ze gaan varen door een schip over te nemen. Daarnaast kun je nu ook af en toe een Minion overnemen om op deze manier op plekken te komen waar je als Overlord zelf niet kunt komen. Ook is er in de game meer aandacht gegeven aan de verschillende manieren om kwaadaardig te zijn. Een kritiekpuntje op het eerste deel was dat het mogelijk was om een best zachtaardige Overlord te zijn, dit is nu dus verleden tijd. Gedurende de missies zul je af en toe de keuze krijgen om of alles en iedereen kapot te maken, of om mensen over te nemen en ze te gebruiken als slaaf. Ook is de minimap die bij de PlayStation 3-versie van het origineel is geïntroduceerd weer terug te vinden, al is de minimap wel zo klein dat hij bijna niet meer nuttig is, net zoals de grote kaart waar ook te veel informatie opstaat voor de grootte ervan. 
Al dit geweld en narigheid zou ervoor kunnen zorgen dat Overlord II een duistere game is om te spelen, maar dat is het zeker weten niet. Mede dankzij het schrijfwerk van Rhianna Pratchett speelt alles zich af in een lekker luchtige, vrolijke wereld waarin de Minions vrolijk ronddartelen en een spoor van vernieling achter zich laten. Een veelbesproken onderdeel van het spel is het neerknuppelen van zeehondjes om op deze manier meer Minions te kunnen verkrijgen, maar eigenlijk is dat niet eens zo leuk. Nee, een stuk leuker is het doel om gedurende het spel 1000 dwergen dood te maken. Het klinkt een beetje suf als ik het nu zo zeg, maar de kleine wezentjes maken zulke hilarische geluiden als ze in de fik staan en je ze rond ziet rennen als de kleine kaarsjes die ze zijn dat ik het wel moest vermelden. De wereld waarin je speelt is overigens niet alleen grappig, ook nog eens erg mooi om te zien. Van koude bevroren vlaktes tot idyllische paradijzen en ondergrondse paleizen vol vuur en rook, het ziet er allemaal erg mooi uit en het klinkt ook nog eens fantastisch. Juist daarom is het erg jammer dat de performance soms enorm inkakt, soms zo erg dat je geen zin meer hebt om het spel te spelen, en dat de balans van de verschillende geluiden soms niet goed is ingesteld waardoor stemmen ineens amper meer te horen zijn. Het zijn juist van die details die het spel echt enorm hadden kunnen maken, nu ziet en klinkt alles wel echt heel erg mooi maar moet je toch telkens denken aan die inkakkende momenten.
Overlord II is niet alleen in je eentje te spelen, ook multiplayer vinden we terug in het spel, al zal je dit waarschijnlijk niet veel spelen. Multiplayer is er zowel online via Xbox Live als offline via Splitscreen, waarbij er zowel competitieve als coöperatieve spelmodi aanwezig zijn. Competitief kun je aan de slag door vijandige Overlords op te zoeken en af te slachten terwijl je hun goud probeert te jatten en zelf zoveel mogelijk probeert te verzamelen, of in een King of the Hill-achtige spelmode waarbij verschillende gebieden onder jouw controle moeten blijven. Coöperatief kun je aan de slag door samen een dorpje te bevrijden van de Empire, of door in een Arena tegen steeds sterkere tegenstanders proberen te overleven. Alle multiplayermodi werken op zich wel, maar geen enkele is heel erg leuk om te spelen en zonder de leuke wereld die je wel in de singleplayer vindt is het spel nu eenmaal een stuk minder leuk.
<\/center>
