Starcraft 2: Multiplayer Bèta
Met StarCraft, de sci-fi tegenhanger van WarCraft, wist Blizzard niet dat ze toentertijd goud in handen hadden. In de afgelopen jaren werd de Real-Time Strategy niet alleen een succesnummer, maar trok het volgens de verhalen ook Zuid-Korea uit het financiële slop. De game was vooral multiplayer een enorme hit, met toernooien - in overwegend de Aziatische landen - van epische proporties. Twaalf(!) jaar na release is het eindelijk tijd voor de opvolger. StarCraft 2: Wings of Liberty komt eraan.
De game zal vooral draaien om de Terrans, de mensen die tegen en met elkaar vechten voor hun voortbestaan in het universum van de 26ste eeuw. De slijmerige Zerg en de mysterieuze Protoss zijn ook van de partij, met onvermijdelijke conflicten tot gevolg. Omdat Blizzard baat heeft bij een goed gebalanceerde multiplayer, besloot de ontwikkelaar om een bèta te organiseren, die net als de oorspronkelijke game binnen no-time een cultstatus had. Codes om toegang te krijgen tot deze bèta werden op eBay verkocht voor bedragen met drie cijfers.
Gelukkig hebben we er één kunnen bemachtigen om deze bèta eens onder de loep te nemen. Met een typische Blizzardlauncher krijg je informatie over de talloze updates die in de tussentijd zijn doorgevoerd. Vooral balans wordt aangepakt, want als één developer het recht heeft om de term ‘overpowered’ te haten, is Blizzard dat wel.
In de kleurrijk geanimeerde menuutjes zijn de skirmish- en singelplayeropties vanzelfsprekend uitgeschakeld, maar als men een eigen game aanmaakt kun je ook de - weliswaar Very Easy - computer uitnodigen voor een potje. Dit geeft je de kans om rustig je basis te bouwen en al je upgrades uit te proberen.
Op het eerste oog weet StarCraft 2 niet wat ‘ie wil. Met de feller gekleurde units en gebouwen lijkt de game zelfs te twijfelen of het nu een serieuze of luchtige houding aan moeten nemen. Ik herinner me StarCraft 1 als een rauwe game die samen met zijn fletse graphics en sombere soundtrack een apocalyptische sfeer creëerde. Ondanks dat de omgevingen in StarCraft 2 ook overtuigen met hetzelfde troosteloze uiterlijk en het bloed op momenten rondspettert, kan de ontwikkelaar het niet laten om de kleurstelling op een WarCraft-manier te doen en de soundtrack op momenten bijna vrolijk te laten klinken. Blizzard lijkt op deze manier een zo groot mogelijk publiek aan te spreken.
Grafisch ziet het er zeer degelijk uit. De gevechten zijn overtuigend en de omgevingen zijn mooi vormgegeven. Alleen als je inzoomt lijkt het plots minder soepel te lopen, terwijl de graphics lang niet veel eisen van je PC. De interface is even wennen, maar dit komt vooral doordat de meeste vertrouwde elementen op een andere plek staan. Natuurlijk zijn de StarCraft-eigen eenheidsportretten er weer, samen met goed uitgewerkte animaties. Ook zullen eenheden reageren op manier waarop ze aangevallen worden; denk bijvoorbeeld aan een Ultralisk die met zijn vlijmscherpe klauwen een marinier letterlijk in plakjes achterlaat.
