Star Wars: The Old Republic

Het Star Wars-universum is nog steeds springlevend, maar zonder de games zou het heel snel stil worden rond de Jedi's en Sith Lords. De één na de andere game op basis van de megapopulaire sci-fi serie verscheen, maar niet allemaal werden positief ontvangen. De succesvolste Star Wars-games zijn echter al verschillende jaren oud, zoals de Jedi Knight-serie, terwijl de recentste games van lage kwaliteit zijn en worden weggezet als ‘nog een Star Wars-game'.

Lichtzwaarden en lichtjaren
Star Wars Galaxies is één van die games die het al jaren minder goed deed. De MMO was er kort voor World of Warcraft nog vrij vroeg bij, maar deed steeds meer fout bij de spelers en na verschillende slecht ontvangen updates stierf de game een uitgestelde maar enigszins eerloze dood. LucasArts had geleerd van haar fouten, en trok terwijl Galaxies nog stuiptrekte een andere ontwikkelstudio aan om een grotere en betere Star Wars MMO te ontwikkelen. BioWare greep het project met beide handen aan en sindsdien is de hype rond spirituele opvolger Star Wars: The Old Republic ongekend hoog.

In Los Angeles was het daarom een gekkenhuis tijdens de E3 en de Star Wars-booth; de rijen om de game te zien waren van epische proporties. Het wachten duurde voor de bezoekers daarom verschillende uren(!) om een speelsessie van hooguit tien minuten te mogen ondernemen. EA en LucasArts hadden hierop gerekend en er werden regelmatig CGI-films getoond en er kwamen wat geinig verklede Star Wars-personages op bezoek om de fans bezig te houden.

Men neme een standaard MMO...
De hamvraag is echter, voor zowel de mensen in de rij als de mensen thuis, ‘is The Old Republic het wachten waard?'. Geen zorgen, het antwoord is lekker kort door de bocht een volmondig ‘ja'. Er zijn echter wat dingen die me opvielen tijdens mijn speelsessie en de uitleg van de developers.

Als verwoed MMO-speler heb ik een heel scala van deze games gespeeld, maar bijna allemaal houden ze zich krampachtig vast aan een specifiek schema. Helaas is World of Warcraft nog steeds de leidraad hierin. Het is te begrijpen dat de makers van The Old Republic zo veel mogelijk spelers wil aantrekken, maar heeft net als de rest op safe gespeeld en de graphics op standje ‘cartoony' gezet, met felle kleuren die doen denken aan cell-shading. Ook het geweld is ietwat gematigd om en lijkt daarmee een manier om een zo groot mogelijk publiek aan te spreken. Onderdelen die iedereen anders ervaart, maar het doet de Star Wars-naam, die zoveel moeite doet serieus over te komen, geen eer aan.

Daarnaast is de opzet van de game ook vrijwel gelijk aan de rest van dit genre. Je kiest een klasse (in mijn geval een Sith Marauder met twee lichtzwaarden), volgt een introductie en gaat vervolgens aan de slag om je personage zo groot en krachtig mogelijk te maken. De speelsessie was wat later in de game, zodat je wat groepsavonturen kon ondernemen en mid-game content kon ervaren. Qua basisgameplay dan, niets nieuws onder de zon. En eigenlijk hoeft dat ook niet.

Wat betreft besturing en interface is er ook niets baanbrekends. Je start met een aantal standaard skills, waaronder een relatief permanente buff (versterkingsvaardigheid) en wat aanvallen van verschillende typen, zoals openingsaanvallen, getimede aanvallen en oplaadaanvallen. Je tegenstanders zijn verder ook niet bijster intelligent en schieten en slaan alleen terug.

En voegt daar wat BioWare aan toe
Gelukkig is niet alles standaard MMO in The Old Republic, en dat is vooral te zien door BioWare's invloed. De animaties en vooral de conversaties van de personages stelen de show. Het is echt een verademing om eindelijk te luisteren naar het probleem in plaats van te lezen wat er aan de hand is. In vorige MMO's keek ik immers toch naar wat de quest opbracht en drukte aan de hand daarvan op ‘accept' zonder om te kijken naar wat voor episch verhaal de ontwerpers eromheen hadden verzonnen. In The Old Republic word je volledig betrokken bij de wereld, en dat is een groot pluspunt van de game. De stemacteurs zijn tot dusverre degelijk en je hebt dan ook het gevoel om te willen weten wat er gaande is in de wereld om je heen.

Die wereld is, als we Bioware mogen geloven, gigantisch. Men start afhankelijk van hun klassekeuze ook op een andere planeet, en heeft dus een uniek avontuur voor de boeg. Voordat je het weet heb je ook je eigen ruimteschip onder je kont, en kun je ook partners op sleeptouw nemen in je reizen door de melkweg ver hier vandaan. De Sith waar ik mee speelde werd vergezeld door een huurling die verder amper aanspreekbaar was, maar volgens Bioware zullen je partners in je reizen regelmatig hun mond opentrekken. Daarnaast is wat je zegt ook van belang in een situatie, aangezien dit de uitkomst kan beinvloeden, maar dat moeten we eveneens nog zien.

Voorlopige Conclusie
Voor MMO-fans is The Old Republic absoluut het wachten waard. De hype rondom deze game is ongekend, maar ik deel er echter niet in mee. Mede door ervaringen met andere MMO's en hypes over het algemeen, maar vooral door de opzet van de game zelf. The Old Republic heeft zeer interessante vernieuwingen van het MMO-concept in petto, maar verder is het gewoon 'weer een MMO'. De game moet het vooral van zijn fanbase hebben om een vliegende start te bewerkstelligen en de kans is groot dat die ook zal plaatsvinden. Maar dan begint de uitdaging pas echt: het vasthouden van deze spelers. Eerlijk gezegd ben ik benieuwd of ze dit voor elkaar krijgen, want helaas kon The Old Republic mede door de standaard opzet mij niet verder boeien dan de eerste paar levels.