CD: Jimi Hendrix - People, Hell and Angels

Het was begin 1968 toen Jimi Hendrix de studio indook om te werken aan een opvolger voor zijn succesvolle album Electric Ladyland. Samen met Billy Cox en Buddy Miles, de latere Band of Gypsys line-up, nam de gitarist in de Record Plant Studios in New York een twaalftal nummers op voor een album met als werktitel First Rays of the New Rising Sun. Het album werd destijds niet uitgebracht maar 45 jaar later kunnen fans van de man, die door velen nog steeds beschouwd wordt als de beste gitarist aller tijden, alsnog genieten van de geweldige opnames van weleer.

People, Hell & Angels opent met 'Earth Blues', een nummer dat we ook kennen van de soundtrack van de film Rainbow Bridge. Waar we echter op de soundtrack The Ronettes als achtergrondkoortje mee horen doen, horen we hier de sublieme kale versie van Hendrix, Cox en Miles, opgenomen op 19 december 1969. Een stevig staaltje funkende psychedelica zoals alleen Hendrix dat kon. 'Somewhere' is de oudste opname op dit album. Op 13 maart 1968 was Jimi samen met Billy Cox en Buffalo Springfield-bassist Stephen Stills in de Sound Centre studio en nam daar dit tot nu toe onbekend gebleven nummer op. Het zal vast een rechtenkwestie zijn geweest dat dit nummer nooit eerder werd uitgebracht want het is een pareltje. Na 'Somewhere' is het tijd voor een tweetal nummers, opgenomen bij de allereerste opnamesessie van de latere Band of Gypsies, op 21 mei 1968 in de Record Plant Studios. 'Hear My Train a Comin' laat duidelijk horen wat Hendrix voor ogen had toen hij aan had gegeven dat hij een nieuwe soort van blues wilde ontwikkelen.

Dat de mannen hun voorliefde voor de zwarte muziek deelden is ook zeker terug te horen in de Elmore James-cover 'Bleeding Heart'. Bij het beroemde optreden van The Jimi Hendrix Experience in de Royal Albert Hall in 1967 hadden ze het nummer al live uitgevoerd en Hendrix wilde het liedje graag in een eigen bewerking op de plaat zetten. 'Let Me Move You' is een opname uit maart 1969 waar we de meestergitarist horen collaboreren met saxofonist Lonnie Youngblood. In tegenstelling tot de rest van de plaat is dit een uitermate funky soulnummer. Voordat Hendrix in de zomer van 1966 als solomuzikant werd ontdekt speelde de gitarist als sessiemuzikant mee op een aantal singles van onder meer Youngblood. 'Let Me Move You' klinkt als het resultaat van een heerlijke jam-sessie waarbij de gitaar en saxofoon op muzikale wijze de strijd met elkaar aangaan.

Voor 'Izabella' en 'Easy Blues' maakte Hendrix gebruik van dezelfde band waarmee hij ook op het Woodstock Festival zou spelen (Hendrix, Cox, Mitch Mitchell op drums, Larry Lee op gitaar en Jerry Velez en Juma Sultan op percussie). Op 28 augustus 1969 nam de groep in de Hit Factory in New York voor het eerst het nummer 'Izabella' op, een liedje dat hij een paar weken ervoor al had gespeeld op het legendarische Woodstock Festival. 'Easy Blues' verscheen al eens in een veel kortere versie op de zeldzame lp Nine To The Universe. De versie op dit album is gelukkig een stuk completer dan de uitgave uit 1981 en laat op onmiskenbare wijze het prachtige samenspel van Hendrix en Lee horen. Bij de titel 'Crash Landing' zullen vele fans met afschuw terugdenken aan het verschrikkelijke gelijknamige album uit 1975, waarop onbekende sessiemuzikanten een aantal onbekende Hendrix-opnames mochten verneuken met hun gepruts. Het betreft hier echter een nooit eerder uitgebrachte opname uit april 1969 met Cherry People-drummer Rocky Isaac en bassist Billy Cox.

'Inside Out' is een nummer dat bij diehard fans misschien al bekend was maar niet in de kwaliteit zoals die op dit album te beluisteren valt. Bij de opname van 11 juni 1968 waren alleen Hendrix en Mitchell aanwezig in de studio. Na het opnemen van de basis voor het nummer speelde Hendrix ook de baspartij in en nam daarna nog een tweede gitaarpartij op met een Leslieversterker. 'Hey Gypsy Boy' klinkt als een vroege versie van 'Hey Baby (New Rising Sun)' waarbij vooral het subtiele gitaarwerk een grote rol speelt. Na 'Hey Gypsy Boy' is het tijd voor het muzikale hoogtepunt van dit album. Net als op 'Let Me Move You' laat ook 'Mojo Man' de soulkant van Hendrix horen. Hendrix was al vele jaren bevriend met Albert & Arthur Allen, ook wel bekend als the Ghetto Fighters. Toen Hendrix in juni 1969 in de Fame Studios in Muscle Shoals, Alabama was, zag hij dit als een uitgelezen kans om samen met zijn oude vrienden opnames te maken wat resulteerde in deze spetterende combinatie van rhythm-and-blues en rockmuziek. Als afsluiter van dit album horen we een onuitgebrachte vroege versie van het instrumentale 'Villanova Junction Blues'. Hendrix zou dit nummer ook spelen tijdens het Woodstock Festival, maar hier horen we het nog onvoltooide nummer in al zijn eenvoud.

Ben je liefhebber van de betere gitaarmuziek dan mag dit album eigenlijk niet in je collectie ontbreken.