7: Eindes die anders zijn

  Game: Uncharted
  Platform: PlayStation 3
  Redacteur: Kn0x

Wat een heerlijke game was Uncharted; de mannelijke versie van Tomb Raider. Vrouwen wilden met Nathan Drake zijn, mannen wilden als Drake zijn. Ik ben pas heel laat begonnen met het spelen van de eerste game uit de reeks; nadat de game uitkwam heeft het een jaar geduurd voordat ik hem überhaupt in mijn PlayStation ramde. Maar godfriendvanboullion, wat heb ik genoten. Mooie graphics, lekker klauteren, puzzelen, beetje rondschieten en ontzettend veel humor. Mijn vriendin heeft elke Uncharted-game meegekeken en vind dit één van de weinig games die echt leuk zijn om naar te kijken.

Totdat je richting het einde van de game gaat. Enkele Spanjaarden zijn aangetast en veranderd in zombies. Motherf*!!#$$ ZOMBIES! Zowel mijn vriendin als ik keken elkaar aan: wat de neuk. Ik snap dat het zombie-genre een hele grote hype was (en zelf nu nog is) maar dit veranderde de hele game voor mij. Ik snap dat realisme niet één van de sterkste krachten is van de game, maar tot nu toe was alles wel redelijk te verklaren. Een sprong van acht meter naar beneden? Moet kunnen! Twintig kogels in een vijand pompen en zien dat hij nog steeds leeft? Volkomen begrijpelijk! Een zestig jaar oude man die kan springen, klimmen en schieten als een twintiger? Logisch toch... Maar zombies, nee dat gaat mij te ver!