Guardians of the Galaxy

Guardians of the Galaxy is dankzij de Marvel-films een populaire franchise geworden. James Gunn leverde met de twee films niet alleen spectaculaire actie, maar in tegenstelling tot veel andere Marvel-films ook emotionele diepgang. Eidos Montreal heeft met de GotG-game veel van die magie weten te repliceren.

Het is gelijk belangrijk om te weten dat deze game zich niet in de Marvel Cinematic Universe afspeelt. Het verhaal volgt de comics en het spel heeft ook zijn eigen designs voor de personages (en stemacteurs). In tegenstelling tot de recente Avengers-game van Crystal Dynamics komt dit alles gelukkig niet over als goedkope namaak. Het spel is dus anders, maar kan zich qua persoonlijkheid prima meten met de films.

Guardians of the Galaxy speelt zich een paar jaar na een intergalactische oorlog af. Het complete team is nog niet heel lang bij elkaar, dus ze zijn nog niet helemaal op elkaar afgestemd. Het team, dat nog geen enkele faam heeft verworven, heeft ook last van geldnood. Daarom besluiten ze een verboden quarantaine zone binnen te dringen om daar een monster te vangen voor een verzamelaar die goed uitbetaalt voor zulke beesten.

De missie loopt niet helemaal volgens wens en ze raken snel daarna ook nog in de problemen met Nova Corps (galactische politie). Na een aantal andere slechte beslissingen raken ze ook nog verwikkeld in een groot complot dat impact heeft op alle universa. Het grote verhaal is prima en onderhoudend, maar dit spel gaat echt om de personages.

Je speelt als Peter Quill/Starlord, maar de andere Guardians (Gamora, Rocket Raccoon, Groot en Drax the Destroyer) lopen eigenlijk constant met je mee. Terwijl je als Starlord de levels doorloopt verlenen de andere Guardians de situatie van veel commentaar. Ze praten constant over elkaar, komen met grappige anekdotes en zeiken Quill af als je bijvoorbeeld een zijroute neemt om een item te pakken.

Het onophoudelijke kletsen is dus grotendeels geinig, maar soms is het iets te veel van het goede. Aan de ene kant is de hoeveelheid opgenomen dialogen echt indrukwekkend, maar soms wil je ook even een moment van stilte en het is niet zeldzaam dat je dialogen per ongeluk afkapt omdat je te ver bent doorgelopen en de volgende scène alweer hebt getriggerd.

Het spel is op zijn best als Peter iets meer diepgaande gesprekken met een of meer van de Guardians voert. Dat gebeurt meestal tijdens meer rustige momenten, zoals de periodes die je tussen missies hebt in het Guardians-ruimteschip. Deze personages hebben natuurlijk allemaal achtergronden en een interessant, vaak tragisch, verleden. Het feit dat dit spel goed geschreven en geacteerd is maakt het heel prettig om naar deze scenes te kijken.

Tot dusver heb ik niets over de gameplay gezegd, maar dat is helaas het minste aspect van de game. Guardians of the Galaxy is een third-person actie-game. Starlord schiet vooral met zijn dual alien-pistolen, maar kan ook vanuit mêlee-afstand vijanden neerslaan. Het is al vanaf het eerste gevecht duidelijk dat dit geen hele lekkere game is om te spelen. De besturing is vrij houterig waardoor Starlord niet heel flexibel voelt. Speel de game vooral op performance mode (60fps), want op 30fps is de besturing zelfs bagger.

Het vechtsysteem is helaas ook niet goed. Peter’s guns voelen zwak, bijna alsof je met losse flodders schiet. Je vuisten hebben eveneens geen impact. Dit komt ook omdat vijanden amper reageren op je acties, waardoor er heel weinig feedback is. Je teamgenoten vechten ook mee en er zijn meters op het scherm die zich met tijd vullen waarmee je ze speciale commando’s kunt geven voor een bijzondere aanval. Groot kan bijvoorbeeld met zijn takken eventjes een vijand stilhouden, Rocket blaast meerdere vijanden op met een granaat en Gamora doet een extra dodelijke aanval tegen een specifieke vijand.

De Guardians leren tijdens het spel nog meer vaardigheden en Peter’s wapen krijgt de mogelijkheid om met bepaalde ‘elementen’ (ijs, elektriciteit, wind) te schieten. Helaas betekent dit niet dat het spel daadwerkelijk meer diepgang krijgt. Ik heb de hele game op hard-mode gespeeld, maar het was alsnog hersenloos en erg makkelijk. Het spel vereist totaal niet dat je slim omgaat met je vaardigheden en er is geen enkele vorm van strategie. Nieuwe vijanden onderscheiden zich ook niet, waardoor het heel snel heel saai wordt. Later in het spel hoef je hoogstens af en toe met het juiste element te schieten.

Wat overblijft is dan eigenlijk de basis: de slechte actie-gameplay die niet lekker voelt om te spelen. Ik kon me hier, dankzij het verhaal en de personages, tijdens de eerste helft van de game nog overheen zetten, maar het wordt later in het spel een gigantisch probleem. Guardians of the Galaxy heeft net als veel andere actie-games actievolle laatste hoofdstukken waarin je eindeloos moet vechten. Helaas wordt de beroerde combat daarmee sterk benadrukt en mijn impressie van de game werd alsmaar slechter. Toen ik eindelijk de credits zag rollen was ik echt opgelucht en voelde ik een totale burn-out van het vechtsysteem.

Het spel maakt het ook niet goed met andere gameplayelementen. De levels zijn bijvoorbeeld vooral lineair en niet bepaald spannend om te verkennen. Er zitten ook ‘puzzels’ in de levels, maar dat komt eigenlijk neer op de juiste Guardian inzetten om een taak te doen. Iets dat eigenlijk altijd onmiddellijk duidelijk is. Andere aspecten van Guardians of the Galaxy zijn aardig. De productiewaardes zijn niet net zo hoog als de betere AAA-games, maar het spel ziet er goed uit en Square Enix heeft net als de films iconische nummers uit de jaren 80 in het spel gezet. Guardians is trouwens verrassend lang, ik was iets meer dan twintig uur bezig.

Conclusie:
De schrijvers van Guardians of the Galaxy hebben met dit spel echt puik werk afgeleverd. De personages zijn grappig, authentiek en hebben veel charisma. Het niveau van de gameplay ligt helaas vele malen lager. Het vechtsysteem is slap en wordt tegen het einde echt doodsaai. Het design van de levels en de simpele puzzels maakten eveneens geen indruk. Ik vind gameplay koning, dus ik kan dit spel uiteindelijk niet echt aanraden, maar het krijgt dankzij de kwaliteit van het schrijfwerk alsnog een magere voldoende.

Gespeeld op PS5. Ook beschikbaar voor PS4, Xbox Series X|S, Xbox One, Switch en pc.