De pilots van Comic-Con International

5. Supergirl

Er is online al veel gezegd over Supergirl. Dit is voornamelijk omdat zij natuurlijk een bekend personage is, maar ook omdat de pilot lang geleden al online is gelekt. Veel nieuwsgierigen hebben de aflevering dus allang gezien. Desalniettemin kreeg de vertoning op Comic-Con wel wat reacties los van het publiek, al was het met een stuk minder enthousiasme dan de screening van The Flash, een jaar eerder, die in dezelfde situatie zat (die aflevering was ook al gelekt voorafgaand aan de vertoning op Comic-Con - een vertoning waarbij gejuich en applaus niet van de lucht waren).

Supergirl vertelt, logischerwijs, over het nichtje van Superman. Het verhaal in de comics gaat dat Kara Zor-El, net als Kal-El, als kind van Krypton is weggestuurd in een ruimteschip. In sommige versies van het verhaal is dat omdat ze wordt geacht op haar jongere neefje te letten, maar in alle gevallen is zij een jong kind, terwijl Kal-El nog een baby is, en in alle gevallen belandt zij in 'suspended animation', duurt haar reis vele jaren langer en wordt ze in de tussentijd niet (of niet veel) ouder, waardoor het resultaat is dat zij op aarde komt wanneer Kal-El al een volwassen man is, Clark Kent heet en als Superman de wereld beschermt.

In de tv-serie wordt hier niet veel van afgeweken. Kara en Kal-El worden zo'n beetje tegelijk van Krypton weggeschoten, Kara belandt in de Phantom Zone, houdt daar een paar decennia vakantie en schiet dan door naar aarde. De schrijvers hebben wat details vereenvoudigd, maar het resultaat is dat ze op aarde belandt en niet meer nodig is: Kal-El kan zichzelf prima redden. Hij plaatst haar bij een Amerikaans gezin, de Danvers, waar ze opgroeit als een van de dochters in het gezin, en de serie begint goed en wel in Kara's leven wanneer zij volwassen is en werkt voor een mediaconglomeraat. Ze verbergt haar superkrachten: eigenlijk weet alleen haar familie haar geheim. Kara probeert een normaal, weinig bijzonder leven te leiden totdat een situatie ontstaat waarbij ze zich geroepen voelt in te grijpen. Ze redt de dag, en vanaf dat moment is er een nieuwe held in de wereld.

De pilot is op zich best interessant: het vertelt Kara's verhaal van het moment waarop ze wordt weggestuurd van Krypton tot het moment dat ze goed en wel de titel Supergirl draagt en dit met trots doet. Maar dat is een compleet origineverhaal, uitgebreid genoeg om een bioscoopfilm mee te vullen. En de pilot voelt ook een beetje aan alsof het oorspronkelijk een langere aflevering, of zelfs een bioscoopfilm was, waar vervolgens een heleboel uit is weggeknipt om de lengte aan te passen voor televisie. Er wordt namelijk vliegensvlug door alle relevante punten van het verhaal gevlogen om Kara, gespeeld door Melissa Benoist (Glee), op tijd in een Supergirl-outfit te kunnen steken. Hierdoor voelt het op veel momenten aan alsof je iets hebt gemist; niet omdat er informatie ontbreekt en je niet snapt wat er gebeurt, maar omdat je als kijker niet voldoende de tijd krijgt om de emotie op je in te laten werken. Sommige scènes landen daarom met onvoldoende impact en de momenten missen dan hun geloofwaardigheid.

Het gebrek aan dramatische diepte zit 'm vervolgens ook in het enorm eenvoudige verhaal dat er wordt verteld. Kara wordt Supergirl, er is een slechterik, er is een overheidsinstantie, er is wat actie. Het voelt allemaal aan als weinig origineel, een verhaaltje om een pilot mee in te richten. Het is niet zo dat dat slecht is, overigens. Er zit kracht in eenvoud, maar door de belangrijke momenten niet de tijd te geven om een goede impact te krijgen bij de kijker voelt het allemaal wat goedkoop aan.

Een absoluut pluspunt in de pilot is echter Supergirl zelf. Melissa Benoist zet Kara neer op een manier die veel van de haastige cheesy verhaallijn goed maakt. Ze is open, eerlijk, enthousiast over haar nieuwe rol in het leven en straalt vertrouwen uit. Het is enorm prettig om haar vertolking van Kara Zor-El te zien en met haar te voelen hoe fijn het is om niet langer die superkrachten verborgen te moeten houden (al hanteert zij nog wel, net als Superman, haar non-Supergirl persona als geheime identiteit). Het is mede door Benoist dat de pilot voldoende enthousiasme en nieuwsgierigheid opwekt om meer van deze serie te willen zien: met begrip voor de functie die een pilot dient te vervullen kan het gehaaste tempo vergeven worden, zolang de makers de hieropvolgende afleveringen dramatisch interessanter weten te maken.

Daar komt bovenop dat deze serie het natuurlijk verdient om goed te zijn en veel fans op te bouwen. Het is de eerste grote tv-serie over een vrouwelijke (comic-)superheld sinds Linda Carter in de jaren 70 Wonder Woman speelde. In een tv- en filmlandschap waar Batman, Superman, Green Arrow en The Flash, maar ook Marvel-helden als Iron Man, Thor, Captain America en vele andere mannen zo'n beetje alle zend- en bioscooptijd voor zichzelf hebben gereserveerd, wordt het zo langzamerhand eens tijd voor een interessant, en sterk, vrouwelijk personage. De pilot van Supergirl straalt uit dit te willen zijn, zich misschien om die reden ook wel te willen richten op iets jongere kijkers, maar in ieder geval te willen bewijzen dat er plaats is voor een held met wat minder testosteron.

Supergirl is vanaf 24 september te zien bij CBS.