GRID 2

Codemasters timmert al lang aan de weg wat betreft racegames. De eerste TOCA-racers waren de simracers op de console, maar gaandeweg heeft Codemasters ervoor gekozen om zich steeds meer te richten op het arcadeniveau.

Het verhaal van GRID 2 is vrijwel hetzelfde als in de vorige delen. Je bent een beginnende racer in de racestal van Patrick Callahan, een miljonair die een echte fan is van racen en in jou als speler de nieuwe Schumacher ziet. Jij als racer zonder stem moet dan ook langzaamaan naar de top klimmen door races te winnen. Dit gebeurt niet in een bestaande league. Patricks meesterplan is dan ook om ESPN over te nemen met zijn nieuwe raceleague 'World Series Racing'. In WSR is het de bedoeling dat racers uit meerdere disciplines het tegen elkaar op nemen. Dit gebeurt door middel van raceseizoenen. Elke raceseizoen bestaat uit een vaste set van races waarbij je de gebruikelijke racemodi (rondjes rijden, driften, time attack etc.) moet doorlopen om naar seizoen twee te gaan. Codemasters heeft dit helemaal van deze tijd gemaakt. In plaats van geld of punten win je fans met elke race op je persoonlijke YouTube-kanaal. Meer fans betekent meer en betere sponsorcontracten, nieuwe races en nieuwe auto’s. Win je genoeg fans, dan kun je door naar het nieuwe seizoen waar weer snellere auto’s voor je klaarstaan.

Van alles te doen

Ook dit keer is er weer van alles te doen op het asfalt. Behalve de standaardraces, die dit keer met twaalf auto’s tegelijk zijn, zijn er ook overtakeraces waarbij jij als racer zo veel mogelijk trucks moet inhalen. Voor elke ingehaalde truck krijg je punten en de racer met de meeste punten wint uiteraard. Een andere nieuwe manier van races rijden is dat de track nog niet vaststaat en on the fly wordt gegenereerd. Elke racegame heeft het probleem dat als je eenmaal een track uit je hoofd kent, je hem flawless van de AI kunt winnen. Door middel van live routes voorkomt Codemasters dat je de track uit je hoofd kunt leren en schroeft daarbij de moeilijkheidsgraad omhoog. Zelfs dat is na verloop van tijd niet meer spannend. Er zitten in het spel maar een beperkt aantal bochten en zodra je deze allemaal weet, wordt het een eitje. Daarnaast zijn de bestaande tracks ook niet zo spannend. Er zitten te veel point-to-pointbanen in die niet uitdagend zijn.

De AI

De AI is in GRID 2 dan wel redelijk, maar lijkt zijn beslissingen af te laten hangen van hoe wijd de baan is. Op een wijde track zie je nette inhaalpogingen: eerst even slipstreamen, de buitenbocht pakken en dan door middel van de extra snelheid inhalen. Worden de tracks echter smaller, dan vliegt het carbon ineens om je oren. Zo reed ik bijvoorbeeld als derde en ineens begon de AI uit het niets elkaar van de baan te beuken. En over banen gesproken: de banen die in GRID  zaten zoals Brands Hatch GP Circuit, Spa-Francorchamps en Zandvoort zitten er niet meer in. Een gemis en omdat er al vier DLC-pakketten klaarstonden bij de lancering heb ik het gevoel dat deze binnenkort via DLC zullen worden aangeboden. Een ander gemis is het tunen van de auto. In GRID 2 gaat dit niet verder dan wat sponsorlogo’s op je auto plakken, kleurtje op de wieldoppen aanpassen en dergelijke. Heb je dan net een dikke paars met zwarte pimpbak gemaakt, kun je hem niet eens meenemen naar de multiplayermodus. Het enige wat echt bepalend is voor de rijstijl van je auto is de beslissing of schade aan je auto gevolgen heeft voor de rijstijl van je auto. Erg jammer, voor een game die uit de simulatiehoek komt is dit wel heel erg beperkt.

Beperkingen

En met de beperking van het tunen van de auto’s komt meteen ook een ander gebrek naar boven. Rijdt een auto in het begin niet lekker, dan tune je hem naar smaak zodat hij wel lekker rijdt. Doordat je nu niet meer kunt tunen, rijdt de helft van de auto’s flink belabberd. Het lijkt dan ook of Codemasters maar wat instellingen heeft gebruikt en niet naar de wegligging van de auto’s zelf heeft gekeken. Een Dodge Challenger moet gewoon een rechte wegligging hebben en met een Golf moet je gewoon lekker kunnen driften. Dit probleem lost zich later in de game op omdat de auto’s qua statistieken hetzelfde zijn, maar het is wel frustrerend.

Multiplayer

De singleplayer heb je het na een aantal uur wel gezien. De seizoenen beginnen na verloop van tijd steeds meer op elkaar te lijken en daardoor zakte mijn doorzettingsvermogen om alle seizoenen door te spelen in. Dat is het moment om de multiplayer op te zoeken, maar dat viel vies tegen. Zoals al eerder genoemd, de auto’s die je vrijspeelt in de singleplayer neem je niet mee naar de multiplayer. De multiplayer heeft dezelfde opzet als bijvoorbeeld World of Warcraft waarbij je experiencepoints moet verdienen om een hogere rank te krijgen en zo auto’s kunt vrijspelen. Dat betekent dus dat je met slechte auto’s begint en laag in de rankings rijdt. Nu moet dit bijvoorbeeld ook in Call of Duty om betere wapens vrij te spelen, maar daar kun je nog je speelstijl op aanpassen. Dat kan niet in GRID 2. Je legt het gewoon elke race af tegen auto’s van een hoger niveau, een schildpad is tenslotte langzamer dan een haas.

Conclusie

Dat Codemasters de Race Driver uit de titel heeft verwijderd is niet voor niets. De game leunt te veel op snelle actie, minimale simulatie en robots voor AI. De singleplayer leunt te veel op repetitie en de beslissing om de multiplayer los te trekken van de singeplayer zorgt alleen maar voor frustratie. De banen zijn wel aardig, maar dat komt vooral door de live routes. Nu dat de game een aantal weken uit is, blijkt ook nog eens dat het momentum van GRID 2 al flink is afgenomen. Als Codemasters net wat meer tijd aan de AI had besteed, net wat meer aandacht aan de auto’s had besteed en net wat meer tijd aan de banen, dan had GRID 2 misschien indruk gemaakt in de racescene.  

Gespeeld op Xbox 360, ook verkrijgbaar voor PlayStation 3 en Windows

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.