Warhammer 40.000: Dawn of War II

Missies worden geselecteerd vanuit een soort landen-selectie zoals we ook kennen van de klassieke Command & Conquer-games. Maps zullen vaak meerdere keren bezocht worden in de loop van de campagne maar dit is niet vaak storend, want het geeft je de kans om nieuwe gebouwen te veroveren op de kaart. Er zijn namelijk drie soorten gebouwen te veroveren in de game die alle drie hun eigen specifieke bonus hebben. Zo kun je Communication Arrays innemen waarmee je niet alleen aan het begin van iedere missie meer informatie krijgt over je vijanden (waaronder zeer nuttige informatie over de zwakten van de eindbaas) maar je kunt ook artillerieaanvallen inroepen. Ook Refineries zijn aanwezig, deze leiden tot een XP bonus en het kunnen neerzetten van kleine turrets om je te helpen in het holst van de strijd. Er zijn ook Shrines die ingenomen kunnen worden om tijdelijk onaantastbaar te worden.

Waar de singleplayer dus uniek is in zijn nieuwe aanpak van RTS-games is de multiplayer een wat meer traditionele affaire die nog steeds geweldig speelt. Bij de multiplayer zijn allereerst alle vier de rassen beschikbaar om mee te spelen waarbij ieder ras drie verschillende leiders heeft, met ieder een specialisme. Aangezien online potjes mogelijk zijn met maximaal zes spelers in twee teams is het aan te raden om ook echt gebruik te maken van de verschillende mogelijkheden die de verschillende leiders je bieden. Immers, een team met zowel goede aanval, verdediging en ondersteuning is altijd sterker dan een team met alleen maar aanvallers. Doel van de multiplayer is het veroveren van victory points op de kaart en deze bezet houden totdat je gewonnen hebt. Naast victory points zijn er ook resource points en energy points om over te strijden, waarbij resource points vooral gebruikt worden om nieuwe units te bestellen en energy points om speciale vaardigheden te gebruiken. Alle units zijn ook nog eens volledig aanpasbaar door het kopen van nieuwe wapens per squad of andere vaardigheden, zoals granaten of detonation packs.

Ook al speelt de multiplayer anders dan de singleplayer, het is zeker ook een goed uitgewerkte game-modus met goed uitgebalanceerde maps. Er zitten meer dan genoeg choke points in, de actie wordt goed geleid richting de victory points en het grote voordeel is dat potjes niet heel lang duren. De enige smet op de multiplayer is het beperkte aantal maps waarmee de game geleverd wordt, met slechts zeven kaarten speel je wel erg vaak op dezelfde maps.

Voor de online mogelijkheden maakt de game gebruik van het Games for Windows Live netwerk. Veel gamers zullen nu in hun hoofd een alarm horen afgaan en onderbewust al beginnen te schelden op dat verdomde klote Microsoft, maar dat is helemaal nergens voor nodig. Het netwerk werkt goed, de integratie van de Games for Windows-balk is verre van storend en de achievements zijn goed geregeld. Matchmaking verloopt soepeltjes, er wordt gebruik gemaakt van TrueSkill zodat je tegen mensen van je eigen niveau speelt, helemaal nergens iets op te klagen. Überhaupt is op de presentatie helemaal niets te klagen. De muziek is bombastisch zoals je zou verwachten, de kettingzagen scheuren door je speakers, explosies doen je subwoofer kirren van plezier en de stemacteurs klinken B-film overdreven. Ook grafisch is de game meer dan in orde, van ver af zijn de units goed herkenbaar en is het overzicht makkelijk te houden, van dichtbij zien de units er nog steeds goed uit en vallen vooral de animaties op. Persoonlijke favoriet is als een Dreadnought (een lopende tank) een Orc oppakt en deze uiteen rijt.

<\/center>