Buzz! Junior: Ace Racers

Toen ik mijn PlayStation 3 laatst een keertje had meegenomen naar mijn ouders om hun nieuwe full HD TV te testen had ik ook Buzz! Meegenomen. Buzz! Junior: Jungle Party stond ook nog op mijn harde schijf, dus toen mijn neefjes en nichtjes langskwamen hebben we dat spel gespeeld en ze vonden het geweldig. Zo leuk zelfs dat mijn zus de PlayStation kwam lenen voor een kinderpartijtje en ze daar ook Buzz! Junior hebben zitten spelen. Toen Buzz! Junior: Ace Racers uitkwam was het eerste dat ik deed dan ook met de PlayStation en het spel naar m\'n zus gaan om de game eens kritisch te laten testen.

Het testteam bestond in dit geval uit een meisje van zeven en een jongen van zes, met daarnaast nog de meespelende moeder en ikzelf. Net als de eerdere Buzz! Junior-games is ook deze game weer een verzameling van mini-games die je met een buzzer speelt. Deze keer is echter niet alleen het thema van de spelletjes anders (zo waren er al dino’s, monsters, robots en jungle-spellen) maar bestaat een groot deel van de spelletjes niet alleen uit simpele spelletjes met autootjes in de hoofdrol, maar vooral uit echte race-spelletjes. Een racegame besturen met je buzzer klinkt een beetje gek en dat is het ook. Sturen kan je namelijk niet, want je hebt geen richtingtoetsen, en dat gaat dan ook automatisch. Het enige wat je zelf moet doen is de buzz-knop ingedrukt houden om gas te geven en deze vlak voor een bocht even los te laten om te voorkomen dat je gaat spinnen. De gekleurde knoppen kun je gebruiken voor een korte boost. Racen op kinderniveau dus. Uiteindelijk was het resultaat daar ook naar, mijn nichtje van zeven won de race. En dat terwijl ik écht m’n best heb gedaan.

Het racen doe je op verschillende parcoursen en met verschillende voertuigen. Zo is er het bekende autoracen, maar bijvoorbeeld ook vliegen. Sommige mini-games draaien helemaal om het racen zelf, maar andere mini-games lijken meer op de mini-games bekend uit eerdere Buzz!-games. Hierbij is het bijvoorbeeld de bedoeling om onderweg dingen te verzamelen of op de juiste hoogte te gaan vliegen door op de bijbehorende gekleurde knop te drukken. Deze mini-games zijn van hetzelfde niveau als die uit eerdere Buzz!-games, maar de race mini-games zijn nogal saai om te spelen, zeker voor volwassenen. Natuurlijk heet Buzz! Junior niet voor niets Buzz! Junior, de game is dan ook niet op volwassenen gericht. Alleen waren eerdere Buzz! Junior-games voor volwassenen ook nog wel leuk om te spelen, maar dat is bij de race-levels uit deze game niet het geval, hier zit gewoon erg weinig uitdaging in. Het is gewoon een kwestie van leren op welk moment je de knop in moet drukken en op welk moment je hem moet loslaten, meer niet. Deze erg simpele besturing maakt het spel echter wel geschikt voor jongere kinderen, in vergelijking met de eerdere Buzz! Junior-games. Waar mijn neefje bij de jungle-variant nog automatisch als laatste eindigde omdat hij spelletjes te laat of niet doorhad, kon hij gewoon met succes finishen, zonder een grote achterstand.