Assassin's Creed
<\/center>Dit alles wordt wel schitterend geanimeerd, net zoals alles in de game. Van basis-animaties als lopen, praten en vechten tot de kleine details: blaadjes die door de wind worden gedragen en Altaïr die nog net een steen weet te grijpen terwijl hij valt en het naschokken van overledenen. Vooral die details zorgen ervoor dat de game echt gaat leven. De graphics zijn verder ook dik in orde; de draw-distance in deze game is er een die bijna letterlijk tot aan de horizon reikt en is het best te waarderen wanneer je de kathedraal van Acre beklommen hebt. Vaak is het zo dat in dit soort games alleen de hoofdpersoon en alle belangrijke bijfiguren er fatsoenlijk uitzien, maar in Assassin\\\'s Creed ligt dat anders. Natuurlijk is er een significant verschil tussen Altaïr en de diverse NPC\\\'s die de steden bevolken, maar deze NPC\\\'s zijn ook nog van een behoorlijk hoog grafisch niveau. Bovendien is de diversiteit van uiterlijkheden behoorlijk hoog, zodat je niet het gevoel hebt dat je in een stad vol met klonen rondloopt.
Dat gevoel bekruipt je echter wel als je jouw oor te luisteren legt. Voor elke groep NPC\\\'s die er in de game verwerkt is, zijn er slechts drie of vier verschillende zinnen om te zeggen. De vijfde bedelaar heb ik vermoord, niet omdat ze in de weg liep, maar omdat ze net als haar vier voorgangers zei \\\"please sir, I\\\'m poor and sick and hungry.\\\" Het is begrijpelijk dat je niet tien uur lang unieke zinnen in de game kan zetten, maar slechts drie of vier voor elke groep is wel aan de erg lage kant. De stemmen zelf zijn prima in orde, elke bevolkingsgroep die op dat moment aanwezig was in het Midden-Oosten spreekt zijn eigen taal, behalve de Arabische bevolking; die spreken Engels met een Arabisch accent. Vreemde eend in de bijt is Altaïr, die het accent van een in een Los Angeles geboren B-actie-filmster heeft. Verder zijn de stemmen prima en overtuigend ingesproken.
De achtergrondmuziek verdient het om ook even opgemerkt te worden. Afhankelijk van waar je jezelf in de stad bevindt, zul je andere muziek horen, en steeds past het precies bij de omgeving. De kwalitatief hoogstaande muziek is nergens de stereotype Oosterse fluitmuziek die je zo vaak in Hollywood-films hoort. Degenen die de track van Intwine en BrainPower niets vonden kunnen met een gerust hart de game starten; de track komt nergens terug.
Helaas hebben al dit grafische geweld en de audio-technische hoogstandjes blijkbaar wel een flnke hap uit het test-budget genomen. De game zit namelijk nog vol met bugs. De game is twee keer volledig gecrasht, één kwam Altaïr met z\\\'n hoofd in een NPC te zitten waardoor hij niet meer voor- of achteruit kon, één keer bevroor de game gewoon tijdens het springen (de camera kon ik nog wel gewoon draaien) en tot twee keer toe deed ik een Leap of Faith, maar deed de game een gewone sprong (een Leap of Faith is een sprong van een hoog gebouw die je overleeft doordat de game je in een hooi baal laat landen. Een gewone sprong is een dodelijk van zulke hoogtes). Gelukkig wordt de game opgeslagen bij elke vorm van voortgang die je boekt, dus de verloren gameplay-uren zijn minimaal, maar daar staat wel tegenover dat de laadtijden behoorlijk lang kunnen zijn.
<\/center>Behalve bugs is de grafische engine ook nog niet helemaal geoptimaliseerd, regelmatig kom je framedrops tegen, meestal kleine drops, amper genoeg om de gameplay te beïnvloeden, maar in de laatste missie wordt het steeds erger. Behalve frame-drops heeft de game ook last van screen-tearing. Dit verschijnsel beschrijft dat het beeld niet aansluit. Zo zie je bijvoorbeeld in de bovenste helft van het scherm reeds frame twee, en in de onderste helft nog maar frame één. Tijdens de game is dit alleen zichtbaar tijdens het bewegen van de camera om een zojuist beklommen toren, maar tijdens de cut-scenes is dit eigenlijk vrijwel constant. Opvallend is dat tijdens deze cutscenes minder rekenkracht vereist lijkt dan tijdens de rest van de game.
