Boek: Irshad Manji - Het islam dilemma
Irshad Manji
Als jonge moslima had Irshad geen makkelijke jeugd. Wekelijks werd ze door haar vader afgezet bij de kosteloze kinderopvang (Zeg ‘kosteloos’ tegen een immigrant en religieuze affiliaties zijn opeens minder belangrijk dan het koopje in kwestie, Manji) van de Rose of Sharon Baptist Church. Hier leerde ze veel over het christendom. Als een altijd nieuwsgierig en vragenstellend kind won ze op 8-jarige leeftijd de prijs voor de meest veelbelovende christen van het jaar. Reden genoeg voor haar vader, een allesbehalve kindvriendelijke man, om Irshad uit de kerk te plukken.
Later zou ze zo nu en dan op een medresse, een islamitisch religieuze school, worden gestald. Haar godsdienstige kennis, en staat tot het vergelijken en beoordelen van godsdiensten, werd verder uitgebreid. Deze kennis liet ze op school telkenmale blijken. Een paar maanden nadat ze op de J.N Burnett Junior Secondary School werd verkozen tot voorzitter van de leerlingenraad, kwam de conrector van de school langs bij haar kluisje, en bleef stokstijf staan toen hij de poster van Iraanse revolutionairen zag die ze erin had opgehangen.
- Dat is niet gepast. Haal die poster weg.
- Als zij openlijk voor haar mening mag uitkomen, wijzend naar het kluisje tegenover dat van haar waarin in Amerikaanse vlag hing, waarom ik dan niet?
- Omdat je onze democratische waarden bagatelliseert.
- Bagatelliseer ík de democratie dan als je me zegt dat ik mezelf niet mag uiten, maar iemand anders wel?
Ook op de medresse stond ze garant voor verhitte discussies. Deze gingen zelfs zover dat ze van de school werd gestuurd. Neem het discrimineren van meisjes. Meisjes moeten op jongere leeftijd al de hoofdpunten, zoals 5 keer per dag bidden, naleven dan jongens. Dit met de reden dat meisjes eerder volwassen worden. Ze moeten vanaf hun achtste de geloofsplichten vervullen, jongens vanaf hun dertiende. Hieronder een gesprek met een leraar op de islamschool.
- Waarom worden meisjes dan niet beloond voor hun volwassenheid door ze voor te laten gaan in het gebed?
- Meisjes kunnen niet voorgaan in het gebed.
- Hoe bedoelt u?
- Dat is meisjes niet toegestaan.
- Waarom niet?
- Dat zegt Allah.
- Wat is zijn reden?
- Lees de Koran.
De Koran is geschreven in het Arabisch, en de meeste moslims hebben geen flauw idee wat ze zeggen wanneer ze het reciteren. Niet omdat ze moslims dom zijn, maar omdat het een van de meest ritmische talen ter wereld is, en woorden vaak meerdere betekenissen hebben. Neem het woord ‘Haram’, wat ‘verboden’ of ‘heilig’ kan betekenen. Geen subtiel verschil. Een reden waardoor het altijd terugkerende ‘Lees de Koran-antwoord’ eerder een ontwijkend ‘Ik weet het niet’ is.
