Boek: Ingmar Heytze - Nietzsche schrijft een laatste vers

Arjan (Yosh)
Hans Ingmar Heytze (1970) wordt, ofschoon hij al een hele tijd meedraait, nog steeds gerekend onder het etiket ‘jonge dichters’. Met zijn 34 jaar publiceerde hij poëzie, columns en proza, en schreef hij als freelance journalist voor Rails, het Utrechtse Universiteitsblad en het hogeschoolblad Trajectum. In een afzonderlijk geval deed hij werk voor het Algemeen Dagblad, Het Utrechts Nieuwsblad en CJP Magazine.

Zijn vooropleiding vond hij in Utrecht, waar hij Algemene Letteren (tegenwoordig Taal en Cultuurstudies) studeerde. In deze stad, welke tevens zijn woon- en geboorteplaats is, is hij tot de dag van vandaag blijven steken. In de periode van 1999 tot 2000 was hij de eerste huisfilosoof van het Centraal Museum in Utrecht en van december 2000 tot april 2001 was zijn tentoonstelling 'Poëzie Op Sterk water' te bewonderen in het Universiteitsmuseum te Utrecht. Maar ook buiten zijn thuisstad weergalmt zijn naam.

Op vroege leeftijd publiceerde hij zijn eerste boek 'Alleen mijn kat applaudisseert' (1989, poëzie). Het gevolg hierop liet lang op zich wachten, maar werd op handen gedragen door de grote nationale kranten. Het AD noemde hem de Charlie Brown van de Nederlandse poëzie en de Volkskrant noemde zijn gedichten transparant en welluidend. Poëzie vol bravoure en mooie oneliners, aldus het NRC. In 2003 publiceerde hij zijn eerste prozaboek 'Ik ben er voor niemand', genomineerd voor de Debutentanteprijs 2004.

Gedichtenbundels
1989: Alleen mijn kat applaudisseert
1990: Vos onder ijs
1997: De Allesvrezer
1999: Sta op en wankel
2000: Aan de Bruid
2001: Alle goeds
2001: Utrechtse gedichten
2002: Het ging over rozen
2004: Nietzsche schrijft een laatste vers

Ingmar Heytze