Tong's culinaire recensie # 8

Als democraat heb ik ditmaal mijn fans de keuze laten maken tussen een pizzeria en een pannenkoekenrestaurant. Eerlijk gezegd verbaasde het me niet dat de Fok!-lekkerbekjes voor de pannenkoek kozen. Ik denk dat de enige Nederlander, buiten chufi, die voor de Pizzeria zou hebben gekozen Marco van Basten is. Ten eerste door zijn positieve ervaringen met Italië, ten tweede door zijn negatieve ervaring met de pannenkoek.

Zelf had ik weinig keus wat betreft het pannenkoekrestaurant. Er is er één in Zaltbommel. Ben vaak in die horeca-gelegenheid geweest. Toen heette het echter nog Café De Taveerne. Ik ben er regelmatig als een strooppannenkoek uitgerold. Me er thuis voelen mocht dus geen probleem zijn. Het etablissement is trouwens schitterend gelegen, onder de Waterpoort met uitzicht op de Waal. Bij binnenkomst natuurlijk mijn traditionele grapje. Of de meeste gasten, net als ik, via zet-mail reserveren ? 'Meneer, u hoeft hier niet te reserveren.' Ijs werd niet gebroken.

De gastheer was verder erg hoffelijk en wees me een mooi tafeltje aan met een mooi uitzicht op de Waterstraat. Rechts van me zag ik Cafetaria TIGO, links slijterij Luc van Boort. Bij beiden veel tijd versleten. Dus een warm gevoel van binnen. Nu mijn maag nog een warm gevoel geven. Ik had begrepen dat zo'n pannenkoek nogal vult en je al snel het volume onderschat. Dus geen voorafje. Het was bij uitzondering eens een zonnige dag, dus keus viel op een lekker glas ice-tea. Ik koos verder voor de spekpannenkoek met ananas, kaas en stroop. De gastheer probeerde me nog over te halen er een salade bij te nemen. Goed bedoeld, maar ik vind dat als je eenmaal lekker vet gaat eten er geen semi-gezond konijnenvoer bijhoort. Als je aan de lijn bent en biologisch gekweekte zeewier eet, neem je als toetje ook geen HEMA-rookworst. Nagerecht hoefde ik ook niet. Die zou ik bij de TIGO gaan halen. Daar is het softijs likkebaardend lekker.

Het leuke van een pannenkoekenrestaurant is dat het ook naar pannenkoeken ruikt. Ik wilde bijna gaan vragen of ik de klopper mocht schoonlikken, zoals bij moeke vroeger. Maar dat doen ze tegenwoordig met een elektrische staafmixer. Voor je het weet zit je tong ertussen. Het was gezellig onrustig door de vele kinderen. Die mogen daar voor de halve prijs eten als ze hebben afgezwommen. Normaal stikt het van de Marokkaantjes in Bommel. Hier waren ze op de vingers van één hand te tellen. Toch een voordeel van het afschaffen van het schoolzwemmen.

De dampende pannenkoek werd voor me neergezet. Het aroma kwam me tegemoet. M'n neusharen begonnen te tintelen van opwinding. Ik moest niet in de zon kijken anders zou de stroop vervangen worden door niespoeder. Je hebt de neiging hem doormidden te snijden, maar dat is not done. Spaghetti kort je ook niet in met mes en vork. Nadat ik mijn handtekening op de pannenkoek had gestroopt sneed ik er een mooi driehoekje uit. Zorgvuldig, zonder dat de stroop er vanaf gleed, bracht ik hem naar mijn mond. Een hele kunst, maar jarenlange ervaring doet wonderen. Hij was perfect op temperatuur. De kaas was heerlijk versmolten met de pannenkoek. De ananas was lekker zoet zonder zoetsappig te zijn. Dit was echt een koekje van eigen deeg. Na de laatste hap te hebben weggespoeld, kon ik niet anders dan concluderen dat Café De Taveerne een waardige opvolger had gekregen. Een vette 8. En een 9 voor het softijs van de TIGO.

tong80