Tong's voetbalverhalen #221

Het strafschoppensyndroom van de Italianen werd ironisch genoeg gestopt door het Nederlands Elftal. Dat van Nederland kreeg verder zijn konturen. Nederland speelde, als thuisland, Italië weg in de halve finale van het EK-2000. Echter werd kans na kans onbenut gelaten. Sterren als Bergkamp, Overmars, Seedorf en Davids leken zelfs in hun "eigen" Arena niet op de Toreadors uit hun kleurrijk voetbalverleden. Ook de Top Gunner schoot niet met scherp. Een non flying Dutchman vleuggellam.

Tijdens de wedstrijd werden er zelfs twee strafschoppen gemist in de 90 reguliere minuten. Door Frank de Boer en Patrick Kluivert. Normaal twee zekerheidjes. Dat Italië al na 30 minuten met 10 man verder moest door een onterechte rode kaart van Zambrotta, rechtvaardigde voor hen het aloude en vaak succesvolle catenaccio in ere te herstellen.

Verlengingen volgden. Het bleef 0-0. Waarna er strafschoppen moesten worden genomen. De bal na de strafschop van verdediger Jaap Stam zijn ze nog aan het zoeken buiten de Arena. Frank de Boer wilde ook geschiedenis schrijven en miste zijn tweede die avond. Terwijl coach Frank Rijkaard een ander "zekerheidje", Pierre van Hooijdonck, op de bank liet zitten, mocht Aron Winter in de 95e minuut invallen zodat-ie z'n 84ste interland kon spelen. Op dat moment een nationaal record. Ook Paul Bosvelt mocht aanleggen van elf meter. De laatste strafschop die hij had genomen was tussen twee jassen als doelpaal. Hij jaste hem er dan ook niet in. Seedorf had kennelijk z'n krediet als penaltie-nemer verspeeld in het verleden. Alleen Kluivert scoorde. Italië won de strafschoppenserie met 3-1. En Italië mocht later de finale spelen tegen Frankrijk. De heersende wereldkampioen. Waar Nederland in de eerste ronde nog met 3-2 van had gewonnen.

Het was de eerste keer dat Italië op een groot toernooi een strafschoppenreeks won. Op het EK van 1980 verloren ze op die wijze van Tsjechoslowakije. Op het WK 1990, als thuisland, tegen Argentinië. De finale tegen Brazilië op het WK-94 werd verloren na strafschoppen. Op het WK-98 sneuvelde Italië tegen Frankrijk.
Oranje vloog er met strafschoppen uit op het EK-96 tegen Frankrijk en op het WK-98 tegen Brazilië. Als Nederland de halve finale had gewonnen van Brazilië had ik twee kaartjes voor de finale. Evenals twee jaar later op het EK het geval was. Het liep echter weer anders dan gepland.

Ik kreeg nog voor de halve finale van het EK-2000 een telefoontje van vriend Cees uit Well. Dat zijn baas interesse had, en of ik ze eventueel wilde verkopen. Wat ik er dan voor moest hebben. Als een erkend Blöf liefhebber blufte ik dat ze voor 5000 gulden van hem zouden zijn. Een kwartier later werd de deal bevestigd. Twee dagen later zat de baas van Cees voor een spotprijsje naar een finale zonder Oranje te kijken. Ik was de koning te rijk en kocht m'n eerste computer. De rest is geschiedenis. En internet zou nooit meer hetzelfde zijn.

tong80