column

Mon carnet de Tour (4) (Tourdagboekje)

Joost (Joost-mag-het-weten)
Eindelijk, daar zijn de eerste wegen met een stijgingsgraad, daar zijn de eerste plaatsen die niet met "côte" maar met "col" beginnen. Daar zijn de eerste hellingen die op een berg beginnen te lijken. Het werd verdorie tijd. En zelfs daarop kon onze sympathieke maar stoïcijnse Kazak Alexandre Vinokourov niet wachten, hij plaatste niet zoals verwacht vandaag zijn eerste "move" van deze Tour, maar deed dat donderdag al. Op de schijnbare schaatspiste van Nancy reed hij weg met de jonge Italiaan Bernucci, die de rit won, maar vooral hij kwam door de bonificatieseconden en de luttele tijdswinst toch al terug op een minuut van The Yellow King, zoals ze Lance bij de Amerikaanse zender tegenwoordig schijnen te noemen. Hoe ik dat te weten ben gekomen? Ze zitten blijkbaar naast Wuyts en zijn co Hans (of zou hij het zelf als Gans uitspreken?) De Clercq in de commentatorcabines. Een een kabaal die gasten maken, jongens toch , Wuyts moet er stilaan doof van worden. Niet dat dit erg zou zijn, blind was hij schijnbaar toch al geruime tijd.
Maar Nancy bracht dus terug wat spektakel in deze Tour, niet alleen door de aanval van Vino, maar ook al omdat thuisrijder en koploper Mengin opeens besliste in volle "pope-stijl" de grond van zijn thuisplaats te kussen. Het halve peloton besloot spontaan zijn voorbeeld te volgen. Mooi zo, tradities zijn er om in ere te houden.

Een andere traditie was jarenlang een Nederlandse ritzege, Vanaf 1970 kwam het maar drie keer eerder voor dat er geen Nederlandse ritzege was in de Tour: dat was in 1993, 1999 en vorig jaar. (2004 dus, voor de slimsten onder ons) Hoogtepunt qua ritzeges was de Tour van 1980. In deze door Joop Zoetemelk gewonnen editie werd er maar liefst negen keer gewonnen door een Nederlander. In totaal waren er 151 ritzeges in La Grande Boucle voor een Nederlander. Van de huidige Tourvertrekkers was Erik Dekker het meest succesvol met vier etappezeges. Hoewel zelfs met een Dekker erbij ook dit jaar de delegatie Nederlanders in het tourpeloton bijzonder mager is te noemen, zorgde de jonge Pieter Weening toch dat opnieuw met de traditie wordt aangeknoopt. Niet dat hij veel over had trouwens, slechts een luttele micrometer was zijn voorsprong op de mof Andreas Klöden, die daarmee de T-mobile dominantie op de laatste klim vandaag in de verf zette. Discovery het sterkste blok? Nee, vandaag bleek vooral de Duitse Mannschaft sterker te zijn.

Van Duitsers gesproken trouwens, hebt u dat gezien zeg? Waar aan de Franse kant van de afgelopen ritten hoogstens een verdwaalde boer met 3 koeien en een fles vin d'alsace met een blik van " Que s'est-il passé" naar de passerende karavaan kwam kijken stonden ze aan de andere kant van de grens vaak zelfs tientallen rijen dik. Allemaal met een bradwurst in de ene en een weissbiertje in de andere hand. Het moet van de grote Reichsdagen van onze vriend AH in Nürnberg geleden zijn dat we nog zoveel moffen per vierkante meter gezien hebben. En volgend jaar start de Tour vlak over de Franse grens, in Strasbourg, of Stratsburg zoals ze 't noemden toen het nog een Duitse stad was. Geloof mij vrij, ze bereiden er nu al een nieuwe invasie van de stad voor ...

Maar morgen komen dus na het voorsmaakje van vandaag de eerste echte bergen van deze Tour eraan, al is het maar de vraag wat we van de rit mogen verwachten, want een of andere Fransoos met opgelopen hersenbeschadiging door een teveel aan plaatselijke "Chateau Migraine" legde na 4 cols van 3de, eentje van 2de en eentje van eerste categorie nog 50 vlakke kilometers op het parcours. Om het in mijn beste Frans te zeggen "mon Dieu" , alleen God weet waarom ... En misschien bestaat die dan nog niet eens ...
Nee, dan hebben de parcoursbouwers van Giro en Vuelta het de laatste jaren toch stukken beter voor elkaar. En heeft iemand de laatste etappe in de Tour de Suisse gezien? Slechts honderd kilometer, maar wel 3 zware cols op het menu, spektakel van de eerste tot de laatste minuut …
Die laatste col morgen is trouwens de legendarische Ballon d'Alsace die de eer heeft de allereerste col waar een renner in de Tourgeschiedenis over trok te zijn, in 1905 kwam de Fransman René Pottier als allereerste op een Tourcol boven, hij reed op zijn massief stalen ros zonder versnellingen de berg met maar liefst een gemiddelde van zo'n 20 km/h op. Enkele dagen later moest hij echter opgeven, hij bleek op de Ballon zich zover geforceerd te hebben dat enkele pezen in zijn been gewoon gescheurd waren. Een jaar later won de eerste berggeit uit de geschiedenis wél gewoon de Tour de France … In de legendarische editie van 1906 eiste de Ballon opnieuw zijn slachtoffers, slechts 14 renners reden die editie uit.
In al die jaren is de Ballon een legendarische plaats gebleven, zo legden ondermeer de groten Bartali, Coppi, Anquetil en de gigantisch grote Eddy Merckx op de Ballon de grondvesten van hun eerste Tourzege ...

Maandag ben ik er terug, dan is het tijd voor de renners om een dagje te rusten. Vooral Robbie McEwen zal volgens matrassenfabrikant Innergetic (co-sponsor van Tom Boonen) die rustdag goed kunnen gebruiken, zo blijkt uit hun nieuwste krantenadvertentie in Frankrijk. Voor de Nederlanders onder ons, de tekst bij Robbie staat voor "moe" en die bij Boonen voor "uitgeslapen" ...