Evivaaa Españaaa
Ja, Samantha zong het lang geleden al in die oude zomerhit, Eviva España. En meer dan ooit, want ondertussen is dé Grote Wielerronde van het jaar, de Vuelta d'España ook al alweer zijn 3de week ingegaan. En straks volgt nog het WK Wielrennen, ook al in Spanje dit jaar, in de hoofdstad Madrid.
Maar eerst de Vuelta dus, het is wéér genieten geblazen met wat we te zien krijgen in die ronde. Volgens mij bestaat die hele Vuelta uit zeshonderd kilometer maanlandschap, 800 kilometer woestijn en vijfhonderd kilometer rotsen. Allemaal op rechte tweevakswegen waarlangs geen kat, geen hond en al zeker geen enkele toeschouwer staat te kijken. Héél héél soms merk je een verdwaald wild paard of een uitgemergelde Spaanse rotskoe op zoek naar voedsel op.
Eigenlijk is die vuelta héél voorspelbaar gebleken , al zeker de vlakkere ritten, we kennen het allemaal, we stemmen gewoontegetrouw zoals in de Tour af om 15 uur op de "Belg" om vervolgens eerst een uur een of andere soap uit de jaren stillekes in beeld te krijgen, want in Spanje blijkt José met de pet van de regie nog aan zijn siësta bezig te zijn zodat de uitzending pas om even voor vier van start gaat. We krijgen Michel "Tom Boonen, tom Booooonen, booooooneeeeen, bonen, bonen, bonen, en Petacchi wint!" Wuyts te horen die ons te melden weet dat het zooo heet is dat de laatste mus zopas voor zijn neus morsdood uit de dakgoot is gevallen en we krijgen het eerste shot van een eenzame hopeloze vluchter van pakweg de "Relax" (whats in a name) ploeg in beeld die midden een woestijnachtig maanlandschap nog honderd kilometer kaarsrechte weg te wachten staat. Daarachter het peloton. De rest van de etappe is altijd hetzelfde, de vluchter wordt bij de 3de boom langs het parcours, 80 kilometer verderop, net op het moment dat hij de uitdroging nabij is ingelopen, en het peloton trekt richting bewoonbaar gebied. Meestal een stad met een klinkende naam als "Argamasilla de Alba" of "Santuario de la Bien Aparecida". Daar staan in de laatste 2 kilometer van het parcours alle zevenhonderdduizend toeschouwers van de dag vier rijen dik opeen gepakt, in de enige bocht van de hele dag op zeshonderd meter van de finish valt het halve peloton, en op de meet wint Petacchi de massaspurt. Zo gaat het elke dag onafgebroken door. Of het nu in "Puertollano", "Valladolid" of zelfs "Lloret del mar" was. Elke dag hetzelfde. Alhoewel, in Lloret del mar maakte men een ommetje langs het strand. Eindelijk wat zand met "iets" op te zien in beeld.
Niet voor de bergetappes trouwens, die komen aan op rotsblokken met namen als "Estación de Esquí Aramón Valdelinares", "Lagos de Covadonga" en "Estación de Esquí Valgrande Pajares". We kijken al naar de VRT alleen om te zien hoe co-commentator Hans "Gans zoals hij het zelf zegt" De Clercq die aankomsten nu weer gaat uitspreken. Nog een geluk dat Mark "Vinokobrov demarreert achter Pareiro" Smeets niet elke dag voor de NOS live moet gaan.
In elk geval, het was weer drie weken genieten daar in Spanje. En dan komt straks het WK in Madrid er nog aan. Dankzij Heintje en zijn "Kees-Bolle-Kazen" clubje bij de UCI (Union Corrupte Incompetent) kunnen we ons daar niet alleen verheugen op een stukje heerlijk Spaans wielrennen, maar ook op de deelname van maar liefst zes Argentijnen, zes Brazilianen, zes Iranezen, zes Zuid-Afrikanen, drie Burkina Fasezen (tenzij iemand wél weet hoe een inwoner van dat land eigenlijk heet) , drie Oezbeken, drie inwoners uit Venezuela (Venezuelozen, Venezuelanen, of Venezueliërs, u kiest zelf maar), een Chileen én een Cubaan. En dat bij de profs in de wegrit alleen al. Wat is de volgende stap, in de Mondialisering van de sport? San Marino op de Wereldbeker voetbal laten meespelen? Of Frank Vandenbroucke de Tour laten rijden? We hebben het de laatste jaren natuurlijk al meerdere keren zoiets gezien, ik schreef al eens over de Zimbabwaantjes op het WK Veldrijden en iedereen herinnert zich ook nog wel de Afrikaan die bijna verdronk in het Olympische zwembad van Sydney of zijn al even zwarte collega die men op 2 skilatten midden de Winterspelen van Nagano had gedropt.
