De Gokchinees

We zeggen en schrijven de 18de februari 2005. Het kleine en zwaar noodlijdende SK Lierse speelt tegen alle verwachtingen in 1-1 gelijk tegen het grote Royal Sporting Club Anderlecht. De Lierse-spelers zinken ineen en kijken met doodsangsten om zich heen. Aanvoerder "Laurent Fassotte" geeft een interview, met de schrik van een bedreigd hert in de ogen rept het met geen woord over de "grote stunt" , hij blijft tot verveling toe benadrukken dat de 2 strafschoppen die Anderlecht kreeg en hij zelf veroorzaakte "per ongeluk" waren en herhaalt nog eens "dat ze er alles aan gedaan hebben".

We gaan nog iets verder terug, naar de eindfase van de competitie het jaar daarvoor. RAEC Mons heeft zopas op eigen veld met héél zware 0-9 cijfers verloren van Club Brugge.
Op de bank van Mons weerklinken letterlijk de champagnekurken. Er breekt een feestje los. Trainer Brio maakt met enkele spelers een ereronde langs de tribunes. Officieel is Mons zopas "mathematisch" gered van de degradatie. De supporters spuwen het gebeuren uit.
Op de tribune knikt een Italiaans uitziende man goedkeurend en glimlacht. Het is ene Pietro Allatta, maffiabaas in de meest letterlijke zin van het woord van beroep, naast hem is een Aziatische man druk aan het bellen. Zhéyun Yé, de "Gokchinees" is zijn opdrachtgevers aan het verwittigen. Nog maar eens een "Mission Accomplished" voor het verbond tussen de Chinese gokmaffia en de Belgische tak van de Siciliaanse "Cosa Nostra". Welkom in het verhaal van de "Gokchinees", een maffiascenario dat zelfs de scriptschrijvers van de Godfather IV niet meer hadden durven verzinnen.

Juni 2005. In de eindronde van de 2de voetbalklasse staat Filip De Wilde onder de douche na een training. Hij is nerveus, morgen sluit hij onder de lat van Verbroedering Geel zijn lange carrière eindelijk definitief af. De Wilde verdedigde jarenlang het doel van Anderlecht en de nationale Ploeg. Een monument neemt afscheid, nog één keertje zal hij in de spotlights staan, nog één keertje zal zelfs de nationale pers in groten getale aanwezig zijn om hem uit te zwaaien. Het is de laatste wedstrijd van de eindronde, ze heeft op zijn afscheid na geen belang meer, het is al zeker dat Roeselare zal promoveren naar de hoogste klasse. Dan breekt opeens in de kleedkamer van Geel de hel los. De spelers van Geel, De Wilde en nog enkele anderen zelfs nog met de handdoek om de lendenen worden door enkele "zware jongens" gesommeerd zich naar de cafetaria te begeven. Daar spreken de nieuwe clubleiders de ploeg toe. Het zijn de Chinees Zhéyun Yé en de Italiaan Pietro Allatta. De Chinees steekt meteen van wal: "Jij, jij jij, en jij mogen meteen naar huis." Alle spelers die einde contract waren mochten niet meer de laatste wedstrijd spelen. Ook Filip De Wilde werd aangeduid. "Momentje", zegt de even verbaasde trainer van Geel , "dan hou ik géén enkele doelman meer over." "Zet dan de keeperstrainer in de goal of ga er zelf instaan." aldus het antwoord van Yé en de zijnen. De Wilde schudt het hoofd, "als ik het goed begrijp ben ik dus nu met pensioen." Na het schouwspel spreken de verbaasde trainer en Yé elkaar nog even. "Jamaar, ik wil die laatste match winnen" probeert de trainer nog even. "Geen probleem" zegt Yé, "met hoeveel ga je winnen? 1-0 of 2-0?"
Ook de voorzitter van Geel is geschrokken van het schouwspel, hij verbreekt alsnog het contract met Yé en Allatta. Yé is er niet in geslaagd de club in zijn handen te krijgen.

Maar wat hem niet lukte in Geel is Yé wel gelukt bij diverse andere clubs, waarvan al zeker SK Lierse en La Louvière. In op zijn minst het laatste jaar en allicht meer van de Jupiler League werden diverse wedstrijden vervalst. Zo gaat het hier al wekenlang elke dag in de kranten door met wéér nieuwe verhalen als bovenstaande die opduiken in het "gokschandaal."

U vraagt zich allicht misschien af of dit enkel in België mogelijk is, dan is het antwoord nu al "neen". Uiteraard hadden we al de "Zaak Hoyzer" in Duitsland, maar ook de tentakels van het Maffiakartel Allatta-Yé rijken al véél verder dan België alleen. Ook in de Griekse competitie werden al wedstrijden vervalst. Ook in de Franse competitie is er een onderzoek lopende naar de betrokkenheid van het tweetal bij een mogelijke omkoopzaak met eersteklasser Metz. En de meest opvallende stunt haalde het tweetal zelfs nog uit bij het Finse AC Alianssi. Ook een noodlijdende club waar ze in no-time de leiding van verwierven. Yé streek er neer met een trosje omgekochte spelers en een Belgische trainer en bij de eerstvolgende wedstrijd zagen we een 8-0 verlies waarbij de doelman op bepaalde fases zelfs duidelijk opzettelijk naar de verkeerde kant sprong.

Maar waarom laten al die voetballers zich toch omkopen, vraagt u zich terecht af. De ene heeft geld nodig, de andere laat zich verleiden door het geld, maar er zit hier in deze zaak véél meer achter. Dit zijn niet zomaar de klassieke "omkopers" meer die je vroeger ook al had die met geld strooiden om "ploeg A of ploeg B" te zien winnen. Dit is de maffia in zijn puurste soort.

We gaan nog even terug naar die bewuste Lierse-Anderlecht van 18 februari vorig seizoen. Lierse op dat moment volledig onder controle van het maffiakartel deed die avond werkelijk alles eraan om te verliezen. Yé had immers ingezet op 0-3. Maar die avond sloeg alles tegen. Een Anderlechtspeler maakte een owngoal, de scheidsrechter keurt een doelpunt af van Anderlecht-spits Aruna die later ook nog eens rood krijgt. In paniek veroorzaakt Lierse-speler Fassotte dan maar een strafschop. De Anderlecht-speler die hem neemt mist. Ten einde raad begaat Fassotte dan nog maar een strafschopfout. Einduitslag 1-1. De Chinees is woedend.

Na de match krijgen de Lierse-spelers het ware gelaat van de Chinese maffia te zien. Ze worden opgesloten in de kleedkamers, verschillende gewapende mannen komen binnen. Een speler krijgt een pistool tegen zijn hoofd. "Vanaf nu doen jullie wat wij zeggen." En "jullie gaan de geleden kosten vergoeden"

Ze zouden snel leren bij Lierse, bij Genk-Lierse een andere omgekochte wedstrijd stond tot aan de rust de jonge invallersdoelman Mardulier in de goal. Zwaar verliezen was de boodschap, maar wat doet Mardulier, in zijn jeugdig enthousiasme houdt hij alle ballen tegen. 0-0 aan de rust, een ramp voor de Chinees. Aan de rust wordt hij vervangen door de keeperstrainer die als doublure op de bank zat. Einduitslag 3-0 voor Genk. Opdracht geslaagd. 's avonds krijgt Mardulier bezoek van twee bodyguards van Yé. Eén zet een pistool tegen het hoofd van de jonge keeper. Van dat moment af wordt Mardulier een van de spilfiguren die matchen zal vervalsen in het gokschandaal. Ook hij is gekraakt.

Gelijkaardige gebeurtenissen spelen zich op hetzelfde moment af bij La Louvière. Daar is Pietro Allatta de man van het "Gokkartel". Allatta is niets meer of minder de verpersoonlijking van het soort figuren dat we kennen uit de "Godfather" of andere maffiafilms. Iemand die vanuit zijn Siciliaanse familiebanden in België volledig in de stijl zoals we die uit de maffiafilms kennen jarenlang een "bouwfirma" naar maffianormen runde en zich nu op de Gokbusiness heeft gestort. Dat er in de Waalse Borinage meerdere "opposanten" in het stortbeton van de Allatta's terecht gekomen zijn is allang geen publiek geheim meer.
Iemand die ook al langer in het voetbal zit. Hij is de persoonlijke manager van Anderlecht-doelman Silvio Proto, en tientallen andere spelers in Europa.
Waarom die zich met hem inlaten als hun manager, vraagt u zich af? In de jaren '80 had Allatta zijn oog al eens laten vallen op een talentvolle doelman van RUS Binche die hij naar de top wilde loodsen. Toen die hem liet vallen is hij spoorloos verdwenen. "In een bad met zoutzuur terecht gekomen en ingegoten in een betonnen fundering" liet een 'insider' van de clan Allatta zich ooit eens ontvallen tegen de weduwe. Ook van die insider is nadien niks meer vernomen.

Dat soort mensen zijn dus actief geweest op de Belgische voetbalvelden. Elke dag nog duiken er nieuwe namen van betrokkenen op. Elke dag nog komen er nieuwe schandalen aan het licht.

Ik hoop voor u dat u het nooit in uw favoriete voetballandschap hoeft mee te maken, ik als Belg kijk alvast nooit meer met dezelfde blik naar het voetbal. Nooit meer kan ik nog een blunder van een speler objectief beoordelen. En ik stel mij ook meteen de vraag, wat als binnen enkele maanden iemand als Allatta of Yé op bezoek gaat bij enkele topspelers op de Wereldbeker. Hoe zouden die op hen reageren?