Happy Death Day

Oktober is traditioneel gezien de maand waarin de meeste horrorfilms uitkomen. Met de komst van de donkere dagen en Halloween is dat ook logisch. Happy Death Day is de eerste grote horrorfilm van deze maand en komt uit de kokers van Blumhouse Productions, dat de laatste jaren ook al hits scoorde met The Purge en Paranormal Activity. Kan deze film ook uitgroeien tot een nieuwe franchise die de eerder genoemde evenaart?

Tree Gelbman studeert en is lid van een vrouwendispuut. En ja, ze is ook een vervelend kreng. De hele dag loopt ze te bitchen, iedereen af te snauwen en zet ze zichzelf altijd boven anderen. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ze die avond, in een donker steegje, gruwelijk vermoord wordt. Ze schrikt daarna echter wakker op dezelfde plek als die ochtend. De hele dag voelt aan als een verlengd déja-vu. Die avond wordt ze opnieuw vermoord om vervolgens wéér dezelfde dag opnieuw te beleven. Ze beseft dat ze een unieke kans heeft gekregen: de mogelijkheid om haar eigen moord op te lossen en zelfs te voorkomen!

Happy Death Day

Happy Death Day is niets meer dan een thriller-versie van de klassieker Groundhog Day met Bill Murray, waarin de hoofdpersoon de hele dag continu opnieuw beleeft. Alsof dat gegeven al niet genoeg aanleiding is tot nachtmerries, maakt deze film de nachtmerrie compleet door de hoofdpersoon iedere dag op een andere manier om te brengen. Het gegeven is natuurlijk vaker gebruikt en leidt altijd tot dezelfde problematiek: hoe houd je de film entertainend terwijl de hoofdpersoon steeds hetzelfde overkomt. En hoelang wacht je tot de hoofdpersoon dit onmogelijke gegeven accepteert? Het feit dat het publiek al vanaf de start van de film doorheeft wat er aan de hand is, betekent dat je als filmmaker je publiek het eerste half uur op een andere manier moet vermaken.

Happy Death Day
Tenenkrommend...

Dat gebeurt matig in deze film. Hoewel het tempo er goed in zit, moet de hoofdpersoon toch een paar keer vermoord worden voor ze doorheeft hoe uniek dit is. Bijkomend nadeel is dan ook nog eens dat Tree, gespeeld door Jessica Rothe, een ongelooflijke bitch is! Het is werkelijk waar een onuitstaanbaar karakter dat ook nog eens op een niet overtuigende manier gestalte wordt gegeven. En dat is jammer, want het concept van de film is natuurlijk best aardig. Het gegeven wordt op een aantal momenten goed uitgebuit, maar je kan je niet aan het vermoeden onttrekken dat er meer in had gezeten. 

Desondanks is dit ook niet het type film waarbij je dit mag verwachten. De film neemt zichzelf duidelijk ook niet al te serieus wat het erg makkelijk doet wegkijken. De film bevat een paar leuke schrikmomenten, een moordenaar met een vanaf nu herkenbaar masker á la Jason of de moordenaar uit Scream en een uniek concept. De perfecte ingrediënten voor een avondje horror in oktober. Door de korte speelduur is deze film ook prima te combineren met een andere horrorfilm, waarvan er de komende weken meerdere uitkomen.