Concert: Freeze Festival, Leeuwarden, Harmonie
Afgelopen zaterdag werd voor de 18e keer het Freeze Festival georganiseerd. In de Leeuwarder schouwburg De Harmonie was op een zestal podia een breed aanbod van zowel opkomende talenten als oudgedienden uit binnen- en buitenland te zien. Daarbij lag de nadruk op regionale acts en wat dat betreft valt er in het Hoge Noorden genoeg te beleven.
De avond begon meteen goed met een optreden van een band die ik zeker al zo'n 20 jaar niet meer had gezien. It Dockumer Lokaeltsje, bestaande uit Peter Sijbenga, Sytze van Essen en Fritz de Jong, was speciaal voor dit festival eenmalig weer bijelkaar gekomen en liet duidelijk horen dat de mannen nog niks aan kracht hadden ingeboet. It Dockumer Lokaeltsje was een legendarisch trio die in 1986 doorbrak met de lp It Dockumer Lokaeltsje Wil Met U Neuken. De groep was regelmatig bij de VPRO te gast en ook John Peel draaide hun muziek op de BBC. Ondanks dat de groep erg vroeg op het programma was gezet was het toch al behoorlijk druk bij het optreden van de avantgarde-punkband met haar onnavolgbare Friestalige liedjes en er kwam zelfs een fraaie cover van Deutsch Amerikanische Freundschaft ('Die Rauber Und Der Prinz') voorbij. Met zo'n goed begin kon er eigenlijk al weinig meer mis gaan op deze avond.
Na de uiterst energieke set van It Dockumer Lokaeltsje was het even aangenaam bijkomen bij de dromerige indie-pop van Cosmic U. De band, die we eerder dit jaar ook al zagen musiceren op het Welcome To The Village-festival, maakt muziek die minstens aan een drietal decennia verbonden kan worden. Zo horen we invloeden uit de krautrock en progressieve rock uit de zeventiger jaren, de cleane new wave en melodieuze hardcore punk uit de tachtiger jaren en de tegendraadse gitaarmuziek uit de negentiger jaren. De band werkt momenteel hard aan een opvolger van hun album Constructed Land en dat gaat een plaat worden waarvan we nu al durven te zeggen dat we die niet willen missen.
Nog meer invloeden uit de zeventiger jaren waren er te horen bij de explosieve set van het trio Birth Of Joy. Net als bij DeWolff en Orgel Vreten speelt ook bij Birth Of Joy het Hammondorgel een enorm grote rol. De band uit Utrecht, die eerder al op het Pinkpop festival stond, liet ook op Freeze weer eens horen waarom zij tot de betere live-bands van Nederland mogen worden gerekend met hun spetterende psychedelische rock. Bij het optreden van dit powertrio deed de band dan ook regelmatig denken aan muzikale helden zoals The Doors, Pink Floyd en zelfs het oudere werk van Deep Purple. Een band die veel mensen aan weet te spreken en dat was dan ook duidelijk te zien aan de goedgevulde zaal.
Na Birth Of Joy was het tijd voor de Belgische band Tubelight. Het uit Diest afkomstige kwartet speelt zwaar psychedelische rock met invloeden uit de shoegaze en experimentele noiserock uit de negentiger jaren. Denk aan een soort van mix van The Velvet Underground, The Jesus and Mary Chain en Swervedriver. De groep, die momenteel hard werkt aan de voltooiing van haar debuutalbum, had alleen de pech dat ze gelijk met de populaire band Kensington moesten spelen, waardoor er aanzienlijk minder publiek was dan bij de vorige optredens in de zaal. De gelukkigen die wel gekozen hadden voor het optreden van Tubelight zagen en hoorden een enerverende set voorbijkomen met onder meer de single Suzy's Suicide.
Het was inmiddels middernacht en dat betekende tijd voor de wat hardere muziek. Teethgrinder is een grindcoreband uit Utrecht, Amsterdam en Leeuwarden, met voormalige bandleden van onder meer Greyline en Dr. Doom. Na het verschijnen van hun explosieve Hellbound-EP heeft de band snel naam gemaakt in de Nederlandse metalscene wat hun al een aantal indrukwekkende optredens heeft opgeleverd. Dit was zonder enige twijfel het meest intense half uur van de avond. Een heerlijke bak herrie.
Na al dat brute geweld van Teethgrinder was het even bijkomen bij de vrolijke skamuziek van Mr. Wallace. In een stevig gevuld foyer weet de groep met haar aanstekelijke muziek de voetjes massaal van de vloer te krijgen. Het leuke van Fries-Groningse band Mr. Wallace is het feit dat je bij elk liedje het gevoel hebt alsof ze een obscure reggae tune uit een ver verleden spelen maar dan blijken het gewoon eigen composities te zijn. Mr. Wallace weet hoe je een feestje moet maken en zorgt net als hun voorgangers De Hûnekop voor een leegloop bij de overige zalen. Mede door de zang van Renske de Boer doet de groep zo nu en dan ook wel wat denken aan de legendarische skaband The Selecter. Maar dat mag de pret niet drukken.
Na nog even een setje fijne ska en roots reggae te hebben aangehoord bij Glamma Willy en zijn Jah Sound International Soundsystem was het weer tijd voor een portie progressieve metal met de mannen van Dimaeon. Ook dit is een band met vele jaren podiumervaring en ondanks het feit dat er maar weinig publiek aanwezig was (in een andere zaal speelde op dat moment de momenteel zeer populaire jonge band The Paceshifters) gaf de groep zich voor 100% in een zeer overtuigende set met een viertal logge doomtracks. Voor diegenen die meer over deze band willen weten kunnen we alvast verklappen dat er binnenkort een uitgebreid interview aankomt.
Na Dimaeon was het alweer tijd voor de laatste band van de avond. Het was inmiddels 2 uur 's nacht geworden en dat betekende dat het tijd was voor een band die afgelopen de krant nog had weten te halen door een klaagzang van een dame van de ChristenUnie die nogal bezeten reageerde op de diabolische teksten van de band Sadotank. De groep trad vrijdagavond op in Zwaagwesteinde en dat was schijnbaar tegen de 10 geboden van mevrouw Smit uit Dantumadeel die terstond bij de wethouder aan de bel trok om het optreden van de duivelse band te kunnen stoppen. Tevergeefse moeite en op een reltrappende hoogbejaarde groupie van Smit na was er bij het optreden in It Badhûs geen vuiltje aan de lucht. Zo ook het optreden in De Harmonie waarbij de groep voornamelijk nummers speelde van hun binnenkort te verschijnen langspeler Black Thrash Assault. De band, met voormalige bandleden van onder meer Dust Devil, Lugubre en Sexual OCD, maakt nog steeds ouderwetse thrashmetal, waarbij vooral over alcohol, dood en verderf wordt gezongen en was daarmee een waardige afsluiter van dit leuke festival.
Al met al was het weer een zeer geslaagde editie van het Freeze festival met een zeer breed scala van de meest uiteenlopende bands. We kijken nu alweer stiekem een beetje uit naar de volgende editie van het festival in 2015.
