Omega Labyrinth Life

Borsten, tieten, jetsers of hoe je ze ook noemt: ze zijn in grote getalen aanwezig in de JRPG Omega Labyrinth Life. Natuurlijk willen we dat met eigen ogen zien.

Eerder werd Omega Labyrinth Life al voor het Westen aangekondigd, maar met Sony PlayStation die bang is voor commentaar, SJW’s en weet ik wat meer was het nogal een probleem om de game uit te brengen. Censuren kan natuurlijk, maar als je de ‘bijzondere’ features van zo’n niche-titel schrapt dan heb je kans dat de geïnteresseerden het juist laten liggen. Kortom, de game ging de koelkast in. D3 Publisher wilde als tweede uitgever toch een poging wagen en heeft Omega Labyrinth Life naar Switch gebracht. Daarnaast hebben ze een zwaar gecensureerde versie genaamd Labyrinth Life voor PlayStation 4 gemaakt. Natuurlijk gaan wij voor de real deal, in deze review wordt de Switch-versie besproken.

Omega Labyrinth Life is ontwikkeld door Matrix Software. Je zou ze kunnen kennen van de 3DS-remakes van Final Fantasy III en Final Fantasy IV en Final Fantasy: The Four Heroes Of Light. Ze maken al sinds 1997 JRPG’s, het is dan ook niet raar dat de RPG-elementen in de game best wel goed zijn. De game lijkt nog het meest op dungeon crawlers zoals Etrian Odyssey, Chocobo Mystery Dungeon en Pokemon Mystery Dungeon. Je bereidt je eerst voor om een dungeon uit meerdere lagen in te gaan. Wie neem je mee, met welke wapens en items? Eenmaal in de dungeon zul je het met je beperkt aantal items moeten doen. Je vindt wel wat nieuwe items en je zult keuzes moeten maken: wat neem je mee, wat laat je achter? Elke actie die jij doet betekent ook een actie van alle monsters op die verdieping van de dungeon. De gameplay van Omega Labyrinth Life voelt dan ook meteen vertrouwd aan.

Omega Labyrinth Life - Garden (Foto: D3Publisher)

Als je niet in een dungeon bent, dan ben je op de school. Het verhaal van Omega Labyrinth Life speelt zich vooral daar af. Je bent Hinata Akatsuki en komt net aan op de Belles Fleurs Academy, een school met een bloementuin met daarin een heilige bloem die bekend staat als 'Flora'. Deze straalt een mysterieuze kracht uit waarvan wordt beweerd dat het een eeuwig bloeieffect geeft aan de rest van de bloemen in de tuin. Jij bent nog net voorgesteld of de bloemen zijn verdord. Je gaat als Hinata samen met wat andere meisjes van de academie op avontuur in een heilige kerker in de hoop de tuin terug te brengen naar zijn bloeiende staat.

In de dungeons vind je namelijk een stofje waarmee je de tuin weer wat meer leven in blaast. Dus hoe verder je komt, hoe mooier de tuin wordt. Door die tuin te onderhouden kun je nieuwe zaadjes krijgen. Door met zaadjes en verschillende soorten water te experimenteren krijg je meer zijmissies gedaan en meer vermogen om de school verder op te knappen met nieuwe aanbouw zoals een sauna of bestaande afdelingen te upgraden. Dat helpt je allemaal weer in de dungeons. Eigenlijk heeft al dat tuinieren nog het meest weg van Harvest Moon.

Omega Labyrinth Life - Dungeon (Foto: D3Publisher)

De fanservice van Omega Labyrinth Life is te vinden in de metafoor dat als bloemen groeien, borsten dat ook doen. Door in een dungeon monsters te verslaan vind je een energie die het aanvallende meisje opslaat. Eenmaal genoeg opgeslagen dan groeien haar borsten naar een hogere cupmaat. Hierdoor worden haar RPG-attributen ook groter, dus eigenlijk is het een tweede systeem van ervaringspunten krijgen en zo levelen. Je ziet een cutscene waarin de studente weer uit haar beha knapt en dat was het dan. Big deal.

Het wordt wat meer awkward als je een nog onbekend item tussen de borsten van een studente moet wrijven om het te identificeren. Ja, dat wordt uitgebreid in beeld getoond. Ik ben blij dat Blizzard niet zoiets heeft geïmplementeerd voor Deckard in Diablo… Borsten ‘vast pakken’ en daarmee moeten bewegen in een minigame maakt het allemaal nog net wat raarder. Zo zijn er wel meer voorbeelden waar de borsten er met de tepel bij worden gesleept.

Omega Labyrinth Life - Lewd (Foto: D3Publisher)

De fanservice is dus wat ver gezocht. Borsten in games worden vaak gebruikt om dames sexier te maken, zie bijvoorbeeld Dead or Alive. Of makers doen het om een bepaald genre uit te dragen, zoals Onechanbara de B-horrorfilms ‘eert’. Soms is het gewoon humor of is het verweven in het verhaal zoals bij Criminal Girls. Maar haal de borst-minigames bij Omega Labyrinth Life weg en je mist eigenlijk helemaal niets. De studentes zijn al niet memorabel genoeg, of ze nu wel of geen borsten hebben. Ik ken elk personage uit Senran Kagura, maar vraag je me een uur later hoe de studentes van Belles Fleurs Academy en ik moet ze weer opzoeken.

Omega Labyrinth Life is een JRPG met lewd content, maar juist die content maakt het een minder goede game. Het past op een of andere manier er niet bij. Het dient het verhaal niet, de gameplay werkt ook prima zonder al die borsten, en het is ook niet zo over-the-top dat het weer grappig is. Haal je de lewd content weg, dan houd je een degelijke maar niet exceptioneel goede turnbased dungeon-crawler over. Is het 60 euro waard? Er zijn namelijk genoeg dungeon crawlers in de eShop te vinden die goedkoper zijn. Zo diepgaand als bijvoorbeeld een Etrian Odyssey is deze game namelijk zeker niet. Ben je een obsessieve borstenman dan kom je in dit spel aan je trekken. Wil je meer genieten van dungeon-crawling zonder steeds op te moeten letten of iemand op je scherm meekijkt dan is misschien de gecensureerde PlayStation 4-versie een optie.

Gespeeld op Switch. Ook verkrijgbaar voor PlayStation 4.