Hogwarts Legacy

Harry Potter-fans en J.K. Rowling-cancelers kijken er al een tijdje naar uit: Hogwarts Legacy is deze week eindelijk uit. Controverse rondom J.K. Rowling zorgt ervoor dat discussies meer over haar uitspraken gaan dan over de game. En dat is jammer, want Hogwarts Legacy is een game die de franchise van Harry Potter eer aan doet. Een stuk meer dan eerdere pogingen. En dat zonder Harry Potter zelf in de game.

Hogwarts Legacy speel zich af in de late 19de eeuw, dus Harry Potter is nog niet eens in de maak. Daarom mag je voordat je de wereld van Hogwarts instapt ook je eigen personage maken. In de character creator kan best veel aangepast worden voor het gezicht, maar mijn prachtige kapsel, een kalende man, is dan weer niet te maken. Nou ja, dan maar iets terug in de tijd, toen ik nog haar had en de vissen nog liepen. Wil je een compleet raar uitziende personage maken: dat is niet mogelijk. Misschien is dat de reden ik mijn evenbeeld niet kon maken.

Hogwarts Legacy begint wanneer jij, een talentvolle tovenaar in wording, uitgenodigd wordt om als vijfdejaars in te stromen in Hogwarts. Nog voordat je met de vliegende koets aankomt bij de school word je al aangevallen door een draak. De val overleef je door je begeleider, maar al snel kom je in nog veel meer penarie terecht en leer je dat er een groot geheim verborgen is dat de wereld van tovenaars compleet zal veranderen als het in verkeerde handen komt. Terwijl jij en je begeleider proberen te ontdekken wat er allemaal aan de hand is, moet je ook nog klassen volgen, geheime toverwand-gevechten bijwonen en het studentenleven van Hogwarts ervaren. Het verhaal speelt zich ruim voor de films af, dus kennis is niet nodig om het te volgen. Het is natuurlijk wel volgestopt met bekende details en namen van families die je uit de boeken kent.

Hogwarts Legacy - Spell (Foto: Warner Bros. Games)

Grafisch is Hogwarts Legacy prachtig. Als je de school binnenstapt vliegen er perkamenten (en meer) rond, de schilderijen komen letterlijk tot leven, kortom de sfeer wordt meteen gezet. Die wow-factor heb je nog een keer als je voor het eerst over Hogwarts vliegt op je bezem. Toch kunnen de makers de magie niet altijd goed op beeld toveren. Heel soms zie je een wit vlak in plaats van een texture die niet zo snel wilde laden, maar dit is sporadisch. Sommige keuzes in de user interface irriteerden me in ieder geval meer. Het menu is een typisch pc-menu. Dus op console mag met je pookje naar de opties navigeren die aangeboden worden. Op console werkt dat gewoon niet zo fijn en waarom je niet met een tik op de pook naar de volgende optie gaat is me dan ook niet duidelijk.

Dat Hogwarts Legacy er mooi uitziet zagen we al in trailers. Wat me verrast is dat de combat gevarieerd is. Ik verwachtte weinig, een beetje met een toverstokje zwaaien en sterke spreuken spammen maar het is meer. Je leert op school steeds nieuwe spreuken die je weer kunt inzetten tijdens het geheime toernooi onder studenten of natuurlijk tegen de echte vijanden in het spel. In het begin leer je al een Leviosa-spreuk waarna je je slachtoffer tijdelijk kunt aanvallen zonder dat diegene je terug kan pakken. Al heel snel komen er verschillende kleuren schilden in het gevecht, waardoor je die eerst moet vernietigen met de juiste spreuk. Zelf krijg je een visuele indicatie als je je eigen schild moet gebruiken, zodat je geen ogen in je achterhoofd hoeft te hebben om alle vijanden in de gaten te houden. Daardoor kun je je concentreren op je vijanden en niet op de camerastandpunten om maar steeds overzicht te blijven hebben.

Hogwarts Legacy - Environment (Foto: Warner Bros. Games)

Wat Hogwarts Legacy ook gevarieerd maakt is dat je meerdere manieren van spelen hebt. Je kunt compleet Persona-style ook op school rond gaan hangen en vriendschappen versterken, maar je kunt jezelf helemaal bekwamen in het vechten of juist sneaky gaan doen door een onzichtbaarheidsspreuk te gebruiken en optionele confrontaties uit de weg gaan. Soms zul je echt wel even moeten zwaaien met je toverstaf om een vijand te verslaan, helemaal vredig ga je het verhaal niet uitspelen.

Om jezelf sterker te maken leer je niet alleen spreuken en drankjes maken, maar heb je ook kleding die je verschillende bonussen geeft. Op zich niet mis mee, er zijn heel wat meer games die dit doen. Ik vind het alleen jammer dat ik na een paar nieuwe items al een waarschuwing te lezen krijg dat ik een kistje niet meer mag openen omdat mijn inventory vol zit. Dus ben je na wat zoeken naar geheime kistjes weer bezig met het verkopen of vernietigen van de slechtere items, zodat je maar ruimte genoeg hebt om geheime kistjes te kunnen blijven openen. Een sorteermogelijkheid om de verschillende levels van kleding makkelijker in je lijstje te hebben is er niet. Nu zijn het er niet veel om te checken, maar toch.

Hogwarts Legacy - Entrance (Foto: Warner Bros. Games)

Waar de makers van Hogwarts Legacy compleet overdrijven zijn de optionele opdrachten die je kunt doen. Sommige voegen echt wat toe aan het verhaal, maar er zijn zoveel fetch-quests en zoveel collectables. ‘Zoek x aantal items in of om het kasteel’, “ik ben dit kwijt, help me zoeken”, “dit schilderij mist iets, kun jij het vinden en oh er zijn nog veel meer van dat soort schilderijen, los die andere ook op”. Ik ben er mee gestopt op een gegeven moment, dit is nog erger dan veren zoeken in een niet nader te noemen andere open-wereld game. Zelf heb ik er zo'n 30 uur in zitten. Dan heb je de game uitgespeeld en wat optionele dingen gedaan, maar wil je alle collectables en geheimen vinden dan mag je dit gerust verdubbelen.

De grote gemiste kans van Hogwarts Legacy dan: je kunt geen potje zwerkbal spelen. In het begin wordt er door de schoolleiding uitgelegd dat er een incident is geweest waardoor er dit jaar geen competitie is. Ik zag het al helemaal voor me: of tegen de AI, maar zeker ook nog een potje multiplayer. Avalanche Studio houdt de deur nog op een kier en heeft gezegd dat er misschien een uitbreiding zou kunnen komen. Maar een officieel “we zijn er mee bezig” is er niet gegeven.

De game is niet geheel vrij van bugs. Soms bleef na een gevecht mijn controller op trilstand staan. Alleen in het menu stopte dat. Een kwestie van een loadgame laden lost het wel op. Over opslaan gesproken: op het einde van mijn eerste avond met het spel loop ik nog een stukje mee met een personage dat me van alles vertelt terwijl ik kistjes open en plantjes pluk. Eenmaal bij het einddoel aangekomen, wil ik afsluiten dus sla ik het spel handmatig op. De dag erop laad ik de game en sta ik weer bij het begin van de wandeling. Uh, wat? Even dubbelchecken, ja echt de handmatige save gepakt. Nou ja, lopen dan maar weer. En dan zie ik dat alle kistjes open zijn en de plantjes al geplukt zijn, die zitten wel in mijn inventory. Gelukkig ging het bij de volgende save op de verdere dagen gamen wel goed. Gelukkig is dat geen bug die bleef opduiken, savegames moet je wel vertrouwen.

Hogwarts Legacy is een magische game. Grafisch is het helemaal next-gen waardig en de combat is verrassend leuk. Toch zijn er wat kleine scheurtjes te zien. Af en toe laadt de console niet snel genoeg textures in en dan is de magie even met verlof. Mijn grootste ergernis is het ‘pc-menu’ om je inventory, je (side)quests, de challenges en nog veel meer mee te regelen, het voelt gewoon niet optimaal aan met een controller. Er zijn zoveel collectibles dat ik het opgegeven heb om maar te zorgen dat de review niet nog een week op zich zou laten wachten. Ook voor niet Potter-fans is het prima te behappen. Je mist misschien veel details en easter eggs, maar het verhaal en de combat zijn tof genoeg.

Gespeeld op PlayStation5, ook verkrijgbaar voor Xbox Series X|S en pc. Later verschijnt de game op PlayStation 4, Xbox One en Switch.