Final Fantasy XIV: A Realm Reborn (PS4)

Final Fantasy IV: A Realm Reborn was al een tijd uit voor pc en PlayStation 3. Hoewel de PlayStation 3-versie me niet zo kon bekoren, ben ik toch opnieuw begonnen met deze next-gen versie. Het grootste nadeel vond ik de soms wel erg treurige queesten, en dat is wederom even doorbijten. Mijn oude personage is namelijk verdwenen en ik heb geen idee waar de begraafplaats is. Maar goed, opnieuw beginnen dan maar, en dit keer als een enorm groen monster dat ik uiteindelijk tot monk wil trainen. De naam met Hulk erin en zijn imago is al helemaal in orde.

En door de verbeterpunten blijf ik dit keer wel hangen, ondanks de soms wel erg simpele opdrachten die me doen afvragen waarom ik van persoon X op punt A naar persoon Y op punt B moet lopen om iets af te geven. Waren er nu monsters onderweg, was het pakketje een bom dat binnen een bepaalde tijd moest worden afgegeven of weet ik wat, dan had ik er nog iets van begrepen. Nee, persoon X en persoon Y staan twintig meter van elkaar af en hadden het pakje ook over kunnen gooien.

En nee, helaas krijg je dit soort opdrachten ook op level 30; het is niet alleen als startopdrachtje om de interface van key-items te leren. Gelukkig zijn er ook epischere monsters zoals Ifrit en Bahamut en de bizar sterke Ex-varianten ervan aanwezig en de dungeons zijn ook lekker uitgebreid. Housing zit er ook door een patch in, maar ik speel voor de actie, dus voordat ik een in-game huis zal kopen zijn we nog wel even wat verder en heb ik blijkbaar virtueel geld te veel. Geld dat ik nu gebruik om te craften, want je kunt helemaal los met additionele jobs.

De verbeterpunten ten opzichte van de PlayStation 3-versie van Final Fantasy XIV: A Realm Reborn dan. Allereerst ziet het er allemaal beter uit. Zeker een voordeel dat het landschap veel verder te zien is waardoor vergezichten er prachtig uitzien. Het is de meest gedetailleerde MMO die ik gespeeld heb. De PlayStation 3-versie was 720p, deze versie gooit alles naar 1080p. Prachtig dus, alleen is er een probleem. De dialogen waren al amper te lezen en in 1080p helpt de in te stellen lettergrootte tot 140% niet genoeg om het prettig leesbaar te maken. Als je de ruimte ziet die ze voor de dialoogbox zelf gebruiken is daar zeker nog genoeg ruimte over om het voor iedereen prettig te maken.

Grafische verbeteringen zijn leuk, maar ook de extra rekenkracht van de PlayStation 4 helpt mee: als het druk is op het scherm stottert het niet meer en heb je geen moeite je volgende doelwit te kiezen. De controller heeft nog als bonus dat je het touchpad kunt gebruiken als muis, waardoor je preciezer kunt kiezen, al gaat het met de gewone toetsen ook prima. En het toetje is dat er haast geen laadtijden zijn. Vijf seconden, en dan zit je weer in een nieuw gebied. Bij PlayStation 3 moest je duidelijk langer wachten.

Zelf ben ik erg fan van de Remote Play-functie, dus die moest en zou ook uitgeprobeerd moeten worden met deze game. Teksten zijn nog steeds onleesbaar en de schouderknoppen van de DualShock-controller zijn wat apart gemapt naar de achterste touchpad van de PlayStation Vita. Het kwam dus geregeld voor dat ik opeens weer in first-person-view zat, omdat ik per ongeluk ergens op het achterste touchpad zat. Niet zo heel handig, maar wat wel fijn is, is dat de tragere gameplay van dit spel zich prima vertaalt naar handheld.

Zeker als je alleen maar gaat grinden in het veld of items gaat smeden, is Remote Play een uitkomst: even voor het slapen gaan nog wat vissen naar die ene vis die je nodig hebt om je vislog compleet te krijgen. Jammer blijft het dat de Vita niet gebruikt wordt als tweede scherm, of bijvoorbeeld als toetsenbord, zodat je eenvoudig berichten kan typen door middel van het touchscreen. Een toetsenbord aansluiten kan altijd nog, maar ik zie me al zitten met een controller, een Vita en een toetsenbord, dat wordt toch iets te veel van het goede. 

Verbeterde en soepele graphics, minder laadtijden en je kunt zelfs gratis je personages overzetten van PlayStation 3 naar de next-gen variant. De vraag is of je hiermee nieuwe mensen over de streep trekt. Want het is en blijft dezelfde Final Fantasy XIV: A Realm Reborn, met dezelfde, soms dodelijk simpele, zijmissies. De latere opdrachten worden een stuk steviger, aangezien ik nu nog niet eens aan het einde ben en mezelf af en toe een uur moet opsluiten om een baas te verslaan. Ik ben benieuwd hoe de end-game is.

Het belangrijkste is eigenlijk nog wel dat het druk op de servers is. Zeker omdat je het hoofdverhaal ook af en toe samen met anderen moet vervolgen door een dungeon te doen. Als je op zaterdagochtend speelt kan de wachttijd oplopen, maar ’s avonds ben je binnen vijf minuten met een compleet team bezig een dungeon of baas te verslaan. Een abonnement kost tussen de tien en vijftien euro per maand en de fans hebben die allang neergelegd, dat is duidelijk.

Het cijfer dat hieronder staat voor Final Fantasy XIV: A Realm Reborn is gebaseerd op een volledig nieuw personage dat nu als level 40 door het leven gaat. Hopelijk kan ik jullie binnenkort vertellen of de end-game van deze MMO het waard is om maandelijks braaf je abonnementsgeld te betalen. Tot nu toe vermaak ik me prima, ondanks de soms wat simpele opdrachten die je erbij kunt doen om ervaringspunten en items te vinden. En dan wil ik nog een healer, een tank en van alles en nog wat proberen. In mijn ogen heb ik nog zoveel te ontdekken in de prachtige wereld die Eorzea heet.

Gereviewed op PlayStation 4. Ook verkrijgbaar op PlayStation 3 en pc.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.