CD: Ivy Garden Of The Desert - I Ate Of The Plant, And It Was Good!
Op het internet kom je soms bandnamen of titels van platen tegen, dat je meteen nieuwsgierig gaat worden naar zo'n band. Zo kwam ik een paar dagen geleden het Italiaanse stonertrio Ivy Garden Of The Desert op het spoor, die met hun 12" I Ate of the Plant, And It Was Good! het afsluitende deel van hun Docile-trilogie presenteert.
Ivy Garden Of The Desert is een trio uit Montebelluna in de noordelijke provincie Treviso in Italië, wiens muziek het beste te omschrijven valt als psychedelische stonerrock met een fikse dosis grunge. De band, bestaande uit Diego Bizzaro (zang en gitaar), Paolo Martini (basgitaar en achtergrondzang) en Alexander Puntel (drums), werd eind 2008 opgericht. I Ate of the Plant, And It Was Good! is de derde plaat van het trio dat op het Berlijnse Nasoni Records verschijnt, een label dat de liefhebbers van psychedelica en progressieve stonerrock ook kennen van bands zoals Wo Fat, Cosmic Trip Machine en vele andere vaak vrij obscure bands.
Voor I Ate of the Plant, And It Was Good! ging Ivy Garden Of The Desert naar het Institut für Wohlklangforschung in Hannover, waar de groep samen met topproducer Willi Dammeier een vijftal fijne tracks op de band wist vast te leggen, die daarna ook nog eens werden gemastered door niemand minder dan Tony 'Dallas' Reed (Saint Vitus, Stone Axe). I Ate of the Plant, And It Was Good! opent met 'Deeper Than Deep', een nummer dat wel wat aan het latere werk van Monster Magnet doet denken. Het is een nummer dat lekker rustig opbouwt naar een stevig spacende climax. 'I Ate Of The Plant, And It Was Good' volgt naadloos en is een dromerig stuk psychedelische rock, waarbij meteen duidelijk wordt dat met de eetbare plant geen knolrapen, lof, schorseneren of prei wordt bedoelt. Ivy Garden Of The Desert jamt er heerlijk op gestaag tempo op los. Met 'Ohcysprotom' komen we dan alweer bij het laatste nummer aan van de eerste kant van de plaat, waarvan ook een oplage van 100 exemplaren op blauw vinyl is geperst. Een mooi eerbetoon aan de Noorse progrockers.
Ivy Garden Of The Desert
Kant 2 van I Ate of the Plant, And It Was Good! opent met 'Hang Glider', een nummer dat eerder al in een akoestische versie op het eerste album Docile verscheen. 'Hang Glider' laat duidelijk horen dat ook bands als Pink Floyd, Toner Low en Kyuss tot hun inspiratiebronnen behoren. Het resulteert in een geheimzinnig en mystiek stuk muziek, die de luisteraar bijna negen minuten in spanning weet te houden. Met 'Ivy part 2' zijn we vervolgens alweer bij het laatste nummer van dit zeer imponerende album aangekomen. 'Ivy part 2' is het meest uptempo nummer van dit album en laat de band als een voorbijrazende locomotief uit de speakers knallen. Bij het beluisteren van het progressieve middenstuk van het nummer, is het haast niet te bevatten, dat dit een opname uit 2013 is en dat deze mannen pas dik vier jaar samen musiceren. Als men mij dit nummer had toegezonden, met de informatie dat het iets obscuurs uit de late jaren zestig/vroege jaren zeventig was, had ik dat blind aangenomen. Heerlijke neo-psychedelica, waar de liefhebbers van het genre maar geen genoeg kunnen krijgen.
Wil je meer over Ivy Garden Of The Desert weten, dan kan je hier hun website vinden. Ben je een liefhebber van de betere psychedelica en/of stonerrock, dan verdient deze 12'-inch (of de cd voor draaitafellozen) zeker een plaatsje in je platencollectie.
