Lord of the Rings: War in the North

De Lord of the Rings-hype is alweer een tijdje overgewaaid. Games rondom de franchise druppelen zo nu en dan nog binnen, met wisselende resultaten. De reeds verschenen actiespellen vielen wat tegen, maar de eerder uitgebrachte RTS-games waren prima te doen. Nu komt Warner Bros met Lord of the Rings: War in the North een actie-avontuur met een geheel nieuw verhaal. Wederom een reden dus om Middle Earth te betreden.

Een nieuw verhaal
War in the North is een actie-RPG met focus op co-op. Als ranger, elf of dwerg ga je op pad, niet geheel verrassend, naar het noorden om daar de strijd aan te gaan met Agandaur, een luitenant van Sauron. De makers hebben een geheel eigen verhaal bedacht waarbij ze het bronmateriaal met respect behandelen. Het avontuur loopt parallel met dat van de films/boeken, mede dankzij jouw acties heeft Frodo zijn reis succesvol kunnen voltooien.

Hoewel het verzinnen van een eigen verhaal binnen een bestaand universum gewaagd is en lof verdient, mist het helaas diepgang en karakterontwikkeling. Het originele verhaal weet je echt in de wereld te zuigen en na een tijd leef je echt mee met de verschillende personages. War in the North weet dit helaas niet teweeg te brengen. De hoofdrolspelers zijn oninteressant en de redenen waarom ze vechten blijven grotendeels onbesproken. Hierdoor bouw je niet echt een band op met je strijders en is alles wat oppervlakkig.

Een bijzonder trio
Je kiest tussen één van de drie personages, met ieder hun sterke en zwakke punten. Zo is de Ranger goed met pijl en boog en met zijn zwaard, de elf heeft de magie op haar hand en met de dwerg heb je de sterkste fysieke aanvallen. Of je nu alleen of co-op speelt, je bent altijd met zijn drieën. Speel je alleen, dan worden de andere twee personages bestuurd door de computer, die redelijk goed meevecht. Je kunt je lotgenoten commando's geven om te verdedigen of aan te vallen, maar in beide gevallen lijken ze hun eigen gang te gaan. Fijn is wel dat wanneer een van de strijders in nood is ze snel reageren om te helpen.

In tegenstelling tot veel Lord of the Rings-games is deze wat bruter dan gemiddeld. Zo ontdoe je heel wat orcs van armen, benen en hoofd, waarbij het nodige bloed vloeit. De gameplay blijft echter op veilig terrein waardoor het geheel een vrij standaard pakket is. Veel actie en gevechten gecombineerd met RPG-elementen. Je hebt een aantal eenvoudige aanvallen tot je beschikking en kunt door goed te timen kritieke aanvallen doen om je tegenstander af te slachten. Verder heb je een aantal speciale aanvallen, waaronder het oproepen van Beleram, een grote pratende adelaar die moeiteloos korte metten maakt met de meeste vijanden.

Leveltje up
Het RPG-deel is het gebruikelijke riedeltje, je verdient punten waarmee je skills kunt opbouwen en je stats verbetert. Ieder personage heeft drie kleine skill trees met nieuwe vaardigheden en aanvallen om te leren. Daarnaast verzamel je veel verschillende wapens, wapenuitrusting, items en geld om je personage nog beter te wapenen in de strijd. Voor gamers die vaak dit soort spellen spelen is het allemaal gesneden koek. Hoewel de gevechten in het begin leuk zijn, wordt het spel na verloop van tijd saai door een gebrek aan afwisseling en het beperkte aantal aanvallen dat je kunt doen.

Onhandig is dat wanneer je alleen speelt je slechts de controle hebt over een personage en je bijvoorbeeld niet de behaalde ervaringspunten kunt toewijzen bij de andere teamleden. De enige manier om dit doen is om in het startscherm of na een missie te wisselen van personage. Verder maakt het spel zichzelf te makkelijk omdat je bijna altijd gered wordt door je kompanen net voordat je het loodje legt. Zo ga je zelden game over. Er zijn gevechten die het je soms lastig maken, maar over het algemeen is de uitdaging niet al te groot.

Middelmatig Earth
War in the North is grafisch een mengelmoesje, sommige omgevingen en de grotere monsters zien er goed uit. De locaties die je bezoekt zijn redelijk divers, zo dwaal je rond in ondergrondse kerkers, bossen en bergen. De personages zelf zijn levenloos met slechts één gezichtsuitdrukking en stroeve animaties. Ook de mensen die je tegenkomt tijdens het spel zijn levenloos. Een goed voorbeeld kom je tegen in het begin van het spel, in een kleine sidequest help je een arme stakker om de liefde van zijn leven terug te krijgen. Wanneer hij je om de gunst vraagt kijkt hij erg bedroefd, nadat je hem hebt geholpen en hij in euforie is kijkt hij echter nog net zo bedroefd.

De muziek die de films zo veel sfeer gaf is hier grotendeels afwezig en wordt meer gebruikt als opvulling in de achtergrond. De dialogen zijn suf ingesproken. De hoofpersonages uit het boek zijn gemodelleerd naar hun evenbeeld uit de film, helaas heeft geen van de acteurs zijn stem verleend. Dat had het geheel zeker meer karakter kunnen geven. Verder viel het op dat het geluid regelmatig kleine haperingen had tijdens drukke gevechten of actiescènes.

Conclusie
War in the North is zeker geen slechts spel en maakt een goede keuze om een eigen verhaal te presenteren. Jammer is dat de personages te oppervlakkig zijn en het spel door de wat gebrekkige presentatie je niet compleet weet onder te dompelen in de LOTR-sfeer. De gameplay is precies wat je van een dergelijk spel verwacht, al was wat meer afwisseling op zijn plaats geweest. Het verzamelen van buit is echter verslavend en het spel is erg leuk om samen te spelen, online met twee andere spelers komt spel dan ook het best tot zijn recht.