DVD: Meet Me in St. Louis
St. Louis, 1903. Met het gezin Smith (vader, moeder, opa, zoon, vier (!) dochters en de keukenmeid) gaat alles zijn gebruikelijke gangetje, op wat rimpelingen in de vijver der liefde na. Zo krijgt oudste dochter Rose (Lucille Bremer) maar geen aanzoek van ver weg wonend vriendje Warren en zwijmelt zus Esther (Judy Garland) over mooie buurjongen John (Tom Drake). Vader Smith (Leon Ames) verstoort de haast idyllische rust van het gezin als hij aankondigt dat ze naar grote stad New York gaan verhuizen omdat hij daar een goede baan kan krijgen. En dat aan de vooravond van de komst van de wereldtentoonstelling naar hun lieflijke stadje!
Oubollig en suf. De combinatie van jaartallen (een film uit 1944 die zich afspeelt in 1903) en genre (musical) maakt dat deze begrippen gemakkelijk toepasbaar zijn op het honingzoete Meet Me in St. Louis. Immers, vader is kostwinner en zijn dochters denken meteen aan verloven en trouwen bij het zien van een leuke jongen. Iets wat nu eenmaal conform de realiteit van 1903 is. Aangezien het verhaal gebaseerd is op de jeugdherinnering van schrijfster Sally Benson zal hetzelfde ongetwijfeld ook gelden voor de in moderne ogen vreemde Halloweenviering waarbij buurtkinderen buiten een vuurtje stoken en bij mensen in de wijk langsgaan om ze bloem in het gezicht te gooien. Maar dat er nergens conflicten zijn die de veilige status quo van de hoofdpersonages ècht bedreigen (toch de basis van een verhaal, film of niet) en dat er soms wat overdreven geacteerd wordt in een sowieso niet al te vlot verlopende en poeslieve vertelling, is niet te wijten aan de tijd waarin de film speelt. Het is een typische musicaleigenschap. Zowel de vertelwijze als het vertelde bestaat dus uit gedateerd aandoende facetten, waardoor het geheel een groot ouwe-meuk-gehalte krijgt.
Echter, een andere manier om dit Judy Garland-vehikel te bekijken, is door simpelweg te genieten van een in schitterende Technicolor-kleuren gegoten verhaal dat met zijn alomtegenwoordige optimisme en een paar alleraardigste grapjes alle zorgen snel doet verdwijnen. De jammer genoeg niet ondertitelde liedjes zijn dan geen oponthoud veroorzakende niemendalletjes meer, maar grappige ('The Trolley Song'), lieve (het bekende 'Have Yourself a Merry Little Christmas') en aanstekelijke (de meermaals terugkerende oorwurm avant la lettre 'Meet Me in St. Louis') intermezzo's die de rest van je week verlichten door af en toe in je hoofd rond te zingen.
Daar komt bij dat twee van de extra's op het dvd-schijfje de kans op terugkerende melodieën nog wat verhogen. Van het nummer 'Skip to my Lou' is namelijk de originele en tamelijk potsierlijke soundie uit 1941 te zien terwijl er ook de wat wonderlijke optie is om de film te bekijken zonder de dialogen en achtergrondgeluiden maar met alleen de muziek en de liedjes! Verder is er naast de verplichte trailer een vijf minuten durende inleiding van Liza Minnelli, de dochter van Judy Garland en regisseur Vincente Minnelli (Garland en Minnelli trouwden een jaar na de film), alsmede een making of van ongeveer een half uur waarbij enkele hoofdrolspelers herinneringen ophalen. Voor de liefhebbers van achtergrondinformatie is er audiocommentaar van onder anderen filmhistoricus en Judy Garland-specialist John Fricke en actrice Margaret O'Brien, die de met een speciale Oscar bekroonde rol van de vijfjarige Tootie speelt.
Er is dus een aanzienlijk aantal extra's aanwezig op deze prima verzorgde dvd-editie van een door velen als klassiek beschouwde musical. Een musical die niet zozeer een film is als wel een nostalgisch verlangen naar lang vervlogen en in de herinnering mooier gemaakte tijden waarin de wereld stopte bij het eind van de straat en daardoor heel overzichtelijk en totaal niet beangstigend was. Een vorm van escapisme dus waarvan de behoefte eraan in deze tijd van mondiale, financiële crises niet minder begrijpelijk is dan in de oorlogsjaren waarin deze Amerikaanse productie gemaakt is.
