Everybody's Golf World Tour
De game is erg simpel. Je kan de eerste negen holes opstarten en uitspelen door alleen maar op X te drukken. Het principe is heel simpel: je staat aan het begin van de golfbaan en je drukt op X om je zwaai te starten. Je drukt nog eens op x om de kracht van je zwaai te bepalen (en dus de afstand van je bal), en nog eens op X om de bal te raken. Dit doe je een paar keer totdat de bal op de green terecht komt, waarna je nog 3 keer op X drukt om de bal te putten oftewel in het holletje te spelen. Dat kan met krachtmeters, of met een nieuwe \'advanced shot\' waardoor je gewoon moet kijken naar hoe ver de zwaai is in de hand van je personage. Alhoewel ik deze pagina eerst \'X-drukken de game\' wilde noemen, werkt het gewoon goed. Het is simpel doch effectief en zelfs je moeder zou het kunnen.
Om echt goed te worden moet je natuurlijk niet alleen op x drukken, maar ook af en toe op links of rechts. Alle gekheid op een golfclubje daargelaten, er is best diepgang te vinden. Je kan effectballen geven en je moet rekening houden met de windsnelheid. Om goed te ontsnappen aan de zandbakken (prutser dat je er in slaat!) heb je toch wel wat vaardigheid nodig. Soms kan je beter een andere club kiezen en putten is nog best lastig omdat je rekening moet houden met de helling van de green.
Je start met slechts twee personages waar je uit kan kiezen. Door lekker veel te golven (en te winnen) in toernooien, met meestal negen of achttien holes, speel je nieuwe personages, golfclubs, caddies en holes vrij. De nieuwe personages hebben weer betere stats en een hogere algemene moeilijkheidsgraad. Er hadden wel wat meer banen mogen zijn of iets van mini-golf, maar echt een groot gemis is het niet. Wat vooral jammer is, is dat het upgraden erg langzaam gaat. Je zult lang moeten spelen voordat je iets van belang vrij speelt, en die dingen heb je dan ook niet in de multiplayer. En in multiplayer is de game juist het leukste.
In de lokale multiplayer kan je met vier spelers op één console spelen, desnoods op dezelfde controller. Je kiest een personage (aan het begin van de game dus maar twee), kiest een baan en daarna moet je gewoon om de beurt slaan. De persoon wiens bal het verste weg ligt van het doel is aan slag. Het is leuk om je personage te laten juichen als je medespeler misslaat maar vanwege de simpele mechaniek zullen de potjes redelijk opgaan en juigen niet al te vaak nodig zijn. Wat de game zijn lange levensduur moet geven, is de online mode. Als je online gaat kom je in een lobby terecht waar je rond kan lopen met je eigen (simpele) poppetje. Je kan wat simpel praten met anderen en vanuit daar kan je een game lobby joinen. Online is gewoon acht personen die tegelijk tegen elkaar spelen op een boel banen. Het is leuk om met zijn allen een balletje te slaan en je tegenstanders ook tegelijk bezig te zien motiveert heel erg tot winnen.
De game ziet er goed uit, en zoals je kan zien, heel erg schattig. Nadat je een goede slag geslagen hebt rent je caddy er soms keihard achter aan (alle caddies hebben unieke hijggeluiden!), de personages hebben unieke animaties voor het winnen of verliezen en met de typetjes die ze zijn, is dat redelijk grappig. Alles op de baan waait langzaam mee met de wind en er draait een rustgevend liftmuziekje op de achtergrond. Dat is misschien nog wel het beste aan de game, het feit dat het zo rustgevend is. Je zit onderuitgezakt op je bank, een beetje op x te rammen, de personages maken hun schattige opmerkingen en de score staat goed. Misschien moet ik mijn bank maar naar de tuin verplaatsen, voor de zomer.
