Obscure 2
Obscure 2 is een echt vervolg op het eerste deel. Dit betekend ook dat voor wie het eerste deel niet gespeeld heeft het verhaal nogal vaag kan overkomen. In Obscure ging het verhaal over Leafmore High School waar in het geheim een experiment met een plant werd gedaan. Als je de sporen van deze plant binnen kreeg werd je een monster. Aan onze tienerhelden was het de taak om uit te zoeken wat er aan de hand was en wat er met de verdwenen leerlingen was gebeurd. Obscure 2 borduurt verder op dit verhaal. De plant is weer opgedoken, dit keer op Fallcreek University, en de jongeren daar hebben ontdekt dat er een leuke partydrug van te maken is. Met als gevolg dat ieder die de drug heeft gebruikt in een monster veranderd, en zo begint de hele ellende weer opnieuw. Een aantal personages van het eerste deel komen weer terug in deze game. Ook worden er veel verwijzingen gemaakt naar de gebeurtenissen van het eerste deel, die dus minder goed (of zelfs niet) begrepen zullen worden wanneer men die niet heeft gespeeld. Het verhaal van Obscure 2 is dan ook meteen één van de minpunten. Niet dat het rampzalig slecht is maar net als bij veel vervolg delen van horrorfilms voelt ook het verhaal van Obscure 2 te geforceerd.
Gelukkig heeft het verhaal weinig negatieve invloed op de totale ervaring. Want onder het wat knullig uitgewerkte verhaal schuilt een leuke survival horror game. In tegenstelling tot de meeste andere survival horror games, waar je in je uppie alles moet oplossen, draait het bij Obscure om teamwork. Het spel heeft dan ook een co-op mode en op ieder gewenst moment kan een tweede speler meedoen. Ook wanneer je alleen speelt heb je altijd de controle over 2 personages, veel puzzels in het spel zijn dan ook zo gemaakt dat je ze samen moet oplossen. In totaal zijn er 6 verschillende personages waarmee je kunt spelen, ieder met een eigen vaardigheid. De één is bijvoorbeeld sterk en kan zware objecten verplaatsen, één ander is weer goed in het ontcijferen van cryptische aanwijzingen, en zo hebben ze allemaal hun specialiteit. Deze combinatie van vaardigheden zijn nodig om de puzzels op te lossen. Dit geeft de game een leuke manier van puzzelen maar het heeft ook een klein nadeel. Je weet namelijk niet wat voor puzzel je zult tegenkomen en wie je nodig hebt om de klus te klaren. Het kan dus voorkomen dat je niet de juiste personen bij je hebt en dan zul je terug moeten naar een verzamelpunt om van karakters te wisselen. Hierdoor krijg je soms het gevoel dat je onnodig op en neer moet lopen, al komt het niet heel vaak voor. De puzzels zelf zitten redelijk goed in elkaar en zijn ook best divers. Zo moeten er sloten worden gekraakt en wachtwoorden worden gehackt door middel van best leuke minigames. Een slot kraak je door met een staafje in het slot te gaan en alle openingen op dezelfde hoogte te krijgen zodat het staafje er helemaal doorheen kan. Hacken gaat via een puzzelspelletje dat te vergelijken is met Lingo (je hoeft alleen geen ballen uit de bak te graaien na een goed geraden woord). Verder zul je ook nog ruiten moeten inslaan om sommige deuren en ramen te openen, en natuurlijk wordt er geklommen en geklauterd om bepaalde plaatsen te bereiken.
Naast al het gepuzzel kom je ook heel wat monsters tegen die je een kopje kleiner moet maken. In het begin loop je rond met wat knuppels en planken om jezelf te verdedigen, maar al snel vind je geweren, granaten en ander wapens om het gespuis van je af te houden. Naast de standaard monsters kom je ook een paar eindbazen tegen, die geheel in de stijl van het spel moeten worden verslagen met een combinatie van puzzelen en knallen. Helaas komt het vechten soms wat onhandig over, helemaal met knuppels en dergelijke. Vaak sla je mis omdat je niet goed gericht kunt slaan. Je partner kan ook nog wel eens voor problemen zorgen. Soms staan ze in de weg of schieten maar wat in het rond. De monsters zelf zijn niet al te moeilijk dood te maken, dus je zult niet snel in de problemen komen. Ook munitie en items om je leven mee op peil te houden kom je genoeg tegen.
Iets dat wel meer aandacht had verdiend, of in ieder geval anders had gekund, is de manier om je game te saven. Obscure 2 maakt gebruik van een savepoint systeem, zoals je dit kent van vele andere games, in de vorm van planten aan de muur. Raak je de planten aan dan raak je bewusteloos en kun je je spel opslaan. Maar in tegenstelling tot veel andere games kun je in Obscure 2 ieder savepoint maar één keer gebruiken. Dit kan soms tot gevolg hebben dat je lange stukken opnieuw moet spelen wanneer je game over gaat.
Grafisch kan Obscure 2 zich niet meten met top PS2 titels zoals God of War of Resident Evil 4, maar toch ziet het er alleraardigst uit. Er is redelijk wat aandacht besteed aan de omgevingen, ze zien er dan ook netjes verzorgd uit en zijn goed gevuld met objecten. Je loopt in ieder geval niet in lege ruimtes en gebouwen. Er is ook redelijk wat diversiteit in de plaatsen die verkend moeten worden. Zo kom je naast de campus en universiteit ook in bossen, grotten en ga je zelfs over het water. De sfeer is ook zoals je dat mag verwachten van een horror spel. Overal is het een beetje donker en grimmig met schemerige lichtinval. Op de hele donkere locaties loop je met een zaklampje en die effecten zijn leuk gedaan. Ook de personages en monsters zien er goed uit, al laten hun animaties soms wel wat te wensen over. Wat wel een beetje tegenvalt, zijn de cutscenes, deze zijn niet echt van het niveau dat je tegenwoordig mag verwachten.
Op de audio valt niet veel aan te merken. De ingesproken stemmen zijn wel wat cliché, maar dat past dan wel weer in het hele horrorfilm sfeertje die het spel probeert te brengen. Ook het muzikale gedeelte weet een goede sfeer over te brengen met korengezang en spookachtige deuntjes en geluiden. Verder zijn de geluidseffecten ook hoe ze horen te zijn, het breken van glas, instortende muren, explosies, en de schoten van de geweren klinken redelijk overtuigend.
