Lair
Het verhaal draait om het conflict tussen de Mokai en de Asylains. Deze twee volkeren waren ooit één volk, maar door een grote vulkaanuitbarsting heeft er zich een splitsing tussen de bevolking plaatsgevonden. Vele jaren zijn verstreken en het is alles behalve koek en ei tussen de twee partijen. Als speler neem je de rol van Rohn op je, een elitesoldaat in het leger van de Asylains. In het begin draait alles om het gevecht tegen de Mokai en het uitroeien van hun legers. Maar Rohn leert dat er andere zaken spelen die niet helemaal in de haak zijn. Hij verzet zich tegen de gang van zaken en wordt als een verrader gezien. Zo ontvouwt zich een redelijk boeiend verhaal over macht, bedrog en menselijkheid. De wijze waarop het verhaal in beeld wordt gebracht is zeker één van de sterke punten van Lair. Met gelikte cutscenes worden de gebeurtenissen verteld en blijft de speler geboeid.
Lair is één van de eerste spellen waarbij de besturing geheel gericht is op de motion-controls van de Sixaxes. Bijna geheel het spel moet dan ook gespeeld worden door de controller te bewegen. Door de controller links en rechts te kantelen beweeg je je draak naar links en rechts. Beweeg je omlaag dan gaat je draak omlaag en beweeg je omhoog dan gaat hij omhoog. Wanneer je de controller naar je toe trekt zal je draak een draai maken van 180 graden. Verder kun je vuur schieten en aanvallen doen door op de actieknoppen te drukken. Alleen in een grondgevecht maak je gebruik van de linkerpook om te lopen, maar 90% van het spel speelt zich in de lucht af.
Soms krijg je de mogelijkheid om één-op-één gevechten te houden met een draak of monster. Dit kan op verschillende manieren. Zo kun je naast een draak gaan vliegen en deze uit de lucht stoten door middel van de controller snel naar links of rechts te bewegen. Probleem hierbij is dat de draak vaak niet reageert op wat je doet. Een andere manier om een draak uit de lucht te halen is een gevecht waarbij de draken tegenover elkaar hangen. In deze positie kunnen de draken elkaar slaan en bespuwen met vuur of ijs (afhankelijk van het soort draak). Als laatste kun je ook nog een ‘Takedown’ doen waarbij de ridder op de rug van de andere draak springt, om zo zijn berijder er af te meppen en de draak uit te schakelen.
Het idee achter de besturing is zeker niet slecht, en de uitwerking ervan is ook niet vreselijk te noemen. Bij tijden voelt de besturing wel wat onhandig, als je bijvoorbeeld snel wilt draaien lukt dat vaak niet. Ook de 180 graden draai mislukt regelmatig. Maar het is niet deze onhandigheid die de gameplay nekt. Het is voornamelijk de onoverzichtelijkheid die het speelplezier bederft. Regelmatig komt het voor dat je het overzicht totaal kwijt bent en dat je niet meer weet waar de vijanden zijn. Het probleem zit hem in dat het spel eigenlijk te snel is voor de besturing. Er gebeurt van alles om je heen maar je kunt het vaak niet bijhouden omdat je draak gewoon te langzaam reageert. Dit is erg jammer want als dit beter op elkaar was afgestemd was het spel veel leuker geweest om te spelen. Helaas is dit niet het geval en ben je vaker in gevecht met de camera dan met de vijand.
Op grafisch gebied is Lair echt een mengelmoesje. Er zijn tijden dat het spel echt schittert en alles er prachtig uitziet, vooral de cutscenes zijn een streling voor het oog. Het water van de oceanen ziet er realistisch uit en de steden zijn mooi vormgegeven. Wanneer je over de besneeuwde bergtoppen vliegt kun je niet anders dan even van het uitzicht genieten. Ook de draken, en andere monsters, zijn indrukwekkende verschijningen. Maar al deze pracht en praal wordt afgewisseld met een soms stotterende framerate en lelijke textures. Vooral de grond gevechten staan in schril contrast met wat er zich in de lucht afspeelt. Grondsoldaten zien er simpel uit en de grond lijkt vaak op een uitgesmeerd schilderij. Het water, dat er vaak verbluffend mooi uitziet, kent ook zijn mindere momenten. Wanneer je een boot opblaast ziet het effect op het water er gewoon vreemd en onnatuurlijk uit.
Als er iets is dat Lair wel helemaal goed doet dan is het de audio. De soundtrack is werkelijk een genot voor het oor en past zonder moeite bij films van Lord of the Rings proporties. Het maakt niet uit of je naar een cutscene zit te kijken of gewoon in gevecht bent, de muziek weet van begin tot het eind te plezieren. Ook de geluidseffect, en voice-over zijn van het hetzelfde niveau. Helemaal wanneer de PlaySation 3 op een goede audioset is aangesloten zullen de audiofielen zeker niet teleurgesteld worden.
