Virtua Fighter 5
Alle vertrouwde gezichten van onder andere Akira, Pai, Lau en Kage zijn aanwezig, daarbij mogen we twee nieuwe vechtersbazen verwelkomen, namelijk El Blaze en Eileen. Zoals ik al aangaf is Virtua Fighter 5 op en top arcade, gewoon rechttoe rechtaan knokken en verder geen gezeur. Maar misschien is het eigenlijk wel iets te arcade voor een console. Hoewel de vormgeving van het menu er mooi uitziet heb je niet echt veel opties. Je hebt eigenlijk alleen maar de Arcade-modus, Quest-Modus en Online-modus om in te vechten. Verder geen story- of survival-modus, geen verhaaltjes over de personages, geen tussen filmpjes of dergelijke. Nu kun je je afvragen heeft een fighting-game dit ook wel nodig? Mijn antwoord is dan ook nee. Want Virtua Fighter 5 is en blijft gewoon een heerlijke fighter, met of zonder filmpjes en extra’s. Voor de presentatie is het misschien wel een klein gemis, het voelt toch een beetje kaal zonder die extraatjes.
Kaal of niet, waar het allemaal om draait is natuurlijk het vechten, en dat zit bij Virtua Fighter 5 helemaal goed. De moeder van alle 3D-fighting games staat nog steeds haar mannetje, en vecht nog altijd even sierlijk. Het enige wat deze 360-versie eigenlijk tegen zich heeft is de controller van de Xbox 360. De D-pad doet zijn werk maar voelt gewoon niet lekker en te onnauwkeurig aan. Gelukkig lijdt de gameplay er niet echt onder, en trouwe volgelingen van de serie zullen ook met deze versie helemaal in hun nopjes zijn. Nieuwkomers daarentegen zullen misschien wat minder snel een vreugdedansje doen. Dit is namelijk een spel waar je echt tijd in moet steken wil je er van kunnen genieten. Nu kom je (zoals in bijna alle fighting games) met button-bashen nog wel een heel eind tegen de computer, al kan de computer een pittige tegenstander zijn op de moeilijkere niveaus. Tegen een getrainde speler zul je hier echt niet ver mee komen. Ook mis je dan de diepgang die het spel daadwerkelijk heeft. Iedere vechter, 17 in totaal, kent een groot scala aan moves met een eigen vechtstijl. Deze vechtstijlen spelen ook echt verschillend van elkaar, daarbij zit de gameplay vol kleine nuances als het gaat om verdedigen en tactiek. Deze tactieken zijn vaak afhankelijk van de ring waarin je vecht. Virtua Fighter kent twee soorten ringen, een dichte en open ring. Bij een open ring kun je iemand van de ring slaan waardoor die gelijk de ronde heeft verloren. Dit is dus niet echt een pick-up-and-play fighter. Maar als je er echt voor gaat zitten en je verdiept in het vechtsysteem, zul je zien waarom Virtua fighter één van de beste fighting games ooit is.
Iets wat toch wel een gemis was bij de PS3-versie was het ontbreken van de Online-mode. Gelukkig is hij wel aanwezig op de Xbox 360, en het werkt prima. Het is alleen jammer dat deze mode wel erg kaal is gebleven. Je kunt kiezen uit een ranked match of geen ranked match en dat was het dan. Verder zijn er geen mogelijkheden voor online toernooien of iets dergelijks. Maar wat er aanwezig is werkt zonder problemen. Een match is zo gevonden, daarbij heb je de keuze uit een quick-match, custom-match of zelf een match opzetten. Het enige verschil tussen een quick- en een custom-match is, dat je bij custom kan kiezen waaraan je tegenstander moet voldoen en in welke stage je wilt vechten. Als je een tegenstander hebt gevonden is het knokken geblazen. Wanneer je wint krijg je vier punten en als je verliest krijg je er maar één, zo werk je je rank omhoog.
De meeste tijd in Virtua Fighter 5 zul je, naast de Online-modus, doorbrengen in de Quest-modus. Hierin neem je de rol aan van een arcade-speler en ga je de arcades in Japan af om de beste te worden. Door toernooien te winnen speel je nieuwe kledingstukken en accessoires vrij voor de personages. Deze kun je dan weer gebruiken om jezelf op te leuken, zodat je een coole verschijning bent wanneer je online gaat knokken. Uiteraard kun je ook gewoon je geluk beproeven in de klassieke Arcade-modus. Mocht je wat training nodig hebben dan is er nog de Dojo. Hierin kun je naar hartelust oefenen om zo de moves onder de knie te krijgen. Je kunt hierbij kiezen hoe de computertegenstander zich moet gedragen, zodat je ook op specifieke dingen kunt oefenen. Heb je eens geen zin om een potje te matten dan kun je altijd nog stoeien met de TV mode. In deze mode kun je wedstrijden bekijken die de computer voor je uitvecht.
