TV: Toen was geluk heel gewoon

Aan alle goede series komt een eind, maar dat Toen was geluk heel gewoon (TWGHG) ooit zou stoppen, was inmiddels toch wel een verrassing. Al 15 jaar konden we elk seizoen genieten van Jaap Kooiman (Gerard Cox) en zijn vrouw Nel (Joke Bruijs), die samen met de vrolijke flierefluiter Simon (Sjoerd Pleijsier) de nodige avonturen meemaken en nu is dan toch het aller-aller-allerlaatste seizoen daar; we schrijven Rotterdam, 1973. Zou Jaap dan uiteindelijk tóch nog groepschef worden?


35 jaar na dato
Een serie die ooit is opgezet om eigenlijk niet veel langer dan een enkel seizoen te lopen, mag met 15 jaar achter zich en nog eentje voor zich toch wel van zichzelf zeggen dat het succesvol is geweest. TWGHG is een vaste waarde geworden in de KRO-programmering. Menig oudere kijker vond er herkenning, tal van jonge kijkers vonden er rust vanwege het lage tempo ten opzichte van de series die heden ten dage worden gemaakt. TWGHG was, en is voor jong en oud een leuke serie.

Afgelopen week is het 16e en laatste seizoen van start gegaan. De serie is aanbeland in 1973 (leuk weetje: Gerard Cox vertelde bij Pauw & Witteman dat de uitzendingen per seizoen steeds 35 jaar eerder zich afspeelde, dus je kunt het voor alle seizoenen uitrekenen). Jaap Kooiman is nog altijd star en wil niet met zijn tijd meegaan, waar Nel toch duidelijk wel haar vleugels spreidt. Flierefluiter Simon heeft in de eerste aflevering van dit seizoen liefdesverdriet. Na zijn eerste vrouw, Zus Stokvis uit Emmer-Compascuum, is hij niet meer echt aan de vrouw geraakt. Wie weet ligt er in de komende afleveringen voor Siem nog een toekomst op dat gebied in het verschiet.


Wat betreft Jaap blijft toch vooral de vraag spelen of hij nu eindelijk eens die promotie tot groepschef maakt die hij al jaren meent te krijgen. Deze vraag wordt (helaas) door de KRO op de site al gegeven... voor die spoiler moet je daar maar kijken, daar willen wij bij FOK! niet schuldig aan worden bevonden.

Eenvoud
Wat de serie zo heerlijk maakt, is de eenvoud. De dialogen mogen dan elke week anders zijn, het aantal standaard zinnen dat de karakters uitspreken zorgt voor herkenning. Wat te denken van "Ik doe het ook voor jou hoor Nel", of "De raderen draaien", om "Nu ken 'ie helemaal niet meer om me heen" niet te vergeten. Deze eenvoud in terugkerende dialogen zou op het eerste gezicht saai lijken, maar ze zijn toch de pijlers van de serie geworden. Ook de starheid van Jaap Kooiman is prachtig gespeeld; een verbitterde, oude man die maar niet met de tijd mee wil groeien. De Jaap uit seizoen 1 is nagenoeg gelijk aan de Jaap uit dit laatste seizoen, qua karakter en qua kleding. Nel Kooiman heeft zich duidelijk wel ontwikkeld van 'onderdanige' huisvrouw naar ondernemende, moderne jaren '70-lady. Als je trouwe kijker bent, heb je dit allemaal mee kunnen maken.


TWGHG bewijst dat een serie niet heel moeilijk hoeft te zijn om leuk te zijn (en te blijven). Maar toch is het concept ook een keer uitgewerkt en ik denk dat Cox en Pleijsier (schrijvers van de serie) dit goed hebben aangevoeld en er nu een eind aan gaan schrijven. We hebben 16 jaar lang bij de Kooimannen in de woonkamer mogen meekijken, tijd om de deur dicht te trekken (met het bekende touwtje dat uit de brievenbus hangt). Toen was geluk heel gewoon mag nog enkele weken de kijkers vermaken, om op 2 juni aanstaande met de finale te komen...

Voor de liefhebbers, de eerste aflevering van dit aller-aller-allerlaatste seizoen kun je hier bekijken.

Zender: Nederland 1 - KRO Gezien op: Dinsdag 7 april 2009
Waardering:

Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.