CD: Travis - Ode To J. Smith
J. Smith is muzikaal een vrij simpel nummer met een hakketakritme dat de Stereophonics met U2 verenigt en zwalkt tussen pastorale koorzang en rockende gitaren. De aanwezige facetten op het album worden al kort even aangestipt in deze track. Travis is namelijk niet meer de band van de zoetsappige liedjes als 'Why Does It Always Rain On Me', 'Writing To Reach You' en 'Sing'. De band heeft de rock weer omarmd en klinkt op gezette tijden zelfs weer indie en garage. 'Something Anything' en opener 'Chinese Blues' bijvoorbeeld bevatten rockende gitaarsolo's en een dikkere ritmesectie dan we van de "populaire" Travis gewend waren. De melodieuze ondertoon is echter nog wel aanwezig en ook de kunst van het meeslepende hebben de heren niet verloren.
De huidige single 'Song To Self' vormt een brug tussen de werelden die de groep ooit bewandelde. Stadionrock, softpop en indie in een blender. 'Long Way Down' lijkt mee te doen aan de boeggolf rammelrock die de jonge Britse honden de afgelopen jaren vanaf de kade blaften. 'Broken Mirror' is het rustpunt halverwege de route. Travis houdt het schijnbaar simpel maar gevarieerd op Ode To J. Smith en heeft de elektrische gitaar al vanaf het begin als leidraad gebruikt. Niet te verwaarlozen zijn de kleine, leuke details op deze plaat. Het Latijnse refrein in 'J. Smith' en de talloze kleine riffjes of geluidsamples. Simpel en doeltreffend, maar ook niet erg spannend en verrassend. Voor sommigen zal dit album een paar luisterbeurten extra nodig hebben, voor anderen is Travis weer terug op het oude nest.
Label: Red Phone Box Datum: September 2008 Waardering:
