Noorwegen- Slovenië
Slovenië moest winnen. De ploeg had tot nu toe twee punten en was daarmee hekkensluiter in de poule. Om door de gaan moesten ze niet alleen zelf winnen maar waren ze ook afhankelijk van Joegoslavië, dat zou moeten winnen. Slovenië was de verassing. Aanvankelijk dacht men dat het onmogelijk was zich te plaatsen voor het hoofdtoernooi, maar onder leiding van sterspeler Zletko Zahovic deden ze het onmogelijke. Nu op het Ek hebben ze weer verrast met aanvallend voetbal. Tegen Joegoslavië speelden ze een zeer attractieve wedstrijd waarin ze met maar liefst 3-0 voor kwamen. Helaas werd de einstand 3-3. Tegen Spanje wisten ze ook lange tijd vol te houden. Ondanks de vroege 1-0 etaleerden ze klasse en stijl. Maar weer eindigde de wedstrijd met een zure nasmaak, Spanje won met 2-1. Nu moet Slovenië dus winnen.
Het Noorse spel bleek als vanaf de eerste minuut perfect voor de Slovenen. De Noren waren favoriet en de Slovenen konden dus makkelijk in hun favoriete underdog positie kruipen. Nu moesten de Noren vanaf het begin het spel maken en als ze een ding niet kunnen dan is dat het. De ploeg van bondscoach Nils Johan Stemb blinkt uit in het bespelen van een aanvallende ploeg, en dat is een underdog nou eenmaal niet. Een beetje aangepast hadden de Noren zich wel. Ze speelden iets aanvallender dan normaal met maar liefst twee spitsen: Carew en Flo. En daarbij speelden de aanvallende middenvelders Iversen en Solskjear op de vleugels. Ondanks deze opstelling konden de Noren geen minuut imponeren. Het was vooral een saaie grauwe ploeg die kwaliteit en creativiteit ontbeerde. De eerste kans kwam pas in de 38e minuut uit een vrije trap van oud Fc-Utrecht speler Mykland. Hij wipte de bal op en Iversen schoot. Carew kwam net te laat inglijden. De Slovenen stelden er voor rust enkele kansen tegenover, waarvan Siljak (kopbal naast) en Pavlin (schot voorlangs) net niet profiteerden.
In de rust werd duidelijk dat de andere wedstrijd op dat moment ook 1-1 was en zo zouden de Noren en de Joegoslaven als respectievelijk een tweede en een eerste plaats doorgaan naar de kwartfinales.
Na rust kwam Noorwegen met veel zelfvertrouwen het veld in en even leek het erop of de wedstrijd echt iets ging worden. Maar verder dan twee mogelijkheden van Solskjear kwam de ploeg niet. Slovenië rook bloed en voerde de druk op. Zij kregen vervolgens kansen via Zahovic en Rudonja. Zo kabbelde de wedstrijd naar het einde en Noorwegen dacht dat ze zeker waren en vonden het wel best. Maar niemand had achetraf zo`n slot kunnen bedenken bij de andere wedstrijd. Noorwegen had mischien iets meer gedaan als ze de eindstand van Spanje- Joegoslavië hadden geweten, maar echt imponeren konden ze hoe dan ook niet.
