Duitsland- Portugal (0-3)

Altijd hebben de Nederlanders een soort van voetbalhaat tegenover de Duitsers. Sinds het Ek in 1974 kunnen “we” geen goed woord over onze oosterburen reppen. Duitsers winnen namelijk altijd in de laatste minuut. Duitsers verdienen de winst nooit. Ze kunnen eigenlijk gewoon niet voetballen en alle titels die ze ooit gehaald hebben zijn meer behaald door geluk dan kwaliteit. En nu, precies in Nederland, lijkt Duitsland uitgevoetbalt. Precies in Nederland speelt Lothar Matthäus, aartsvijand van voetballend Nederland, zijn 149e en laatste interland. Mischien een tiental interlands teveel, want hij had er beter in 98 op kunnen houden. Nu lijkt Duitsland aan een donkere tunnel zonder enig lichtpuntje te beginnen. Onmacht en wanhoop overheersden in de Kuip. Vier jaar geleden waren de Duitsers nog Europees Kampioen, op hun eigen “Duitse” manier. Maar nu keren de Duitsers al na de eerste ronde terug naar eigen land en Ribbeck weet wat hem te wachten staat. Duitsland licht eruit en toch voel ik enig medelijden...


De relletjes begonnen al bij aanvang van de wedstrijd. Babbel Ziege en Jeremies bleven aan de kant, zogezegd door blessures maar iedereen weet de ware oorzaak. Vooraf aan het duel hadden de drie commentaar gelevert op coach Ribbeck, dit was zijn wraak. De Portugezen kwamen met een B team tevoorschijn. Alleen Couto en Jorge Costa bleven staan. De Portugezen waren immers al geplaatst.


Duitsland won geen enkele wedstrijd dit Ek. Nu moest het gebeuren en Duitsland moest winnen om door de gaan naar de volgende ronde. Helaas zat het er niet in, Duitsland had geen creativiteit en tegen hun natuur in moesten ze het spel maken. Ribbeck zei na afloop dat Duitsland de pure kwaliteit ontbeerde, perfect omgeschreven door de nu al ex-coach verklaarde Ribbeck. Duitsland zocht vanaf de eerste minuut het gaatje in de defensie van de Portugezen dat er niet was. Kleine kansjes waren er wel: Jancker had de eerste kans op een voorzet van Deisler. Hij vond Doelman Espinha op zijn pad. Ook Portugal had een kansje maar Ricardo Sa Pinto schoot hoog over. Op dat moment werd in het stadion duidelijk dat Roemenië met 1-0 voor stond en dat wakkerde de hoop aan voor het supporters legioen van die Manschaft. Dit sloeg over op het team en even leek de wedstrijd te kantelen. Hamann expirenteerde maar zijn schoot raakte kant noch wal. Ook Jancker kwam in gevaarlijke positie maar zijn indraaiende schot vloog langs het goal. Het dichst bij kwam Marco Bode, na een mooie aktie van Scholl en Jancker, maar hij zag zijn bal via de paal terug het veld in komen.


Toen sloeg het noodlot toe, en hard. Na een van richting veranderde voorzet van Pauleta kopte Conceicao de bal voor open goal binnen. Het goal was als een mokerslag voor de Duitsers en het spel leed eronder. Toen via een luid gejoel van het publiek duidelijk werd dat Engeland de 2-1 had gemaakt leek het doek te zijn gevallen/ Fantasieloos en zonder enige vorm van creativiteit voetbalden ze naar de rust.


Na de rust was heet beeld niet of nauwelijks veranderd. De 2-2 van de Roemenen kon de Duitsers geen nieuwe adrenaline-stoot geven. Symbolisch was de 2-0 van Conceicao. Met geen enkel probleem kwam hij op rand strafschopgebeid in schietpositie en na een blunder van Kahn vond ook dat schot het net. Toen kwam het Portugeze B-team helemaal op gang. De Duitse supporters probeerden hun avond nog een beetje glans te geven en begonnen prompt de zuidelijke straatvoetballers toe te juichen. Met nog een beetje leuk voetbal tikte de minuten voor Duitsland weg en in de 71e minuut maakte Conceicao zijn hattrick compleet. Duitsland ligt eruit..Er zal moeten worden gebouwt aan een nieuwe toekomst. Dit Duitse team kan niet beter, het Ek is voorbij..Deutchland, Deutchland, alles ist vorbei..