Rain of Reflections

Rain of Reflections klinkt ambitious voor een eerste indiegame: een verhalende avonturengame in een dystopische cyberpunkwereld met keuzes die permanente gevolgen hebben voor de characters, uitdagende puzzels, en combat die gebaseerd is op een uniek mechanic. Puddington ging naar de Zweede indiestand op Gamescom voor een hands-on demo van de game.

Rainofreflections1

Rain of Reflections volgt een verhaal vanuit meerdere perspectieven en speelt zich af in een dystopische toekomst. De gehele mensheid is onvruchtbaar geworden en er wordt paniekerig naar een oplossing gezocht, en de sleutel lijkt te liggen in het enige kind dat nog op leeft wat op een natuurlijke manier geboren is. Tijdens de demo speelden we met Wilona, die al tijden experimenten uitvoert op het kind, maar die nu wroeging krijgt over haar onethische werk en het wil bevrijden.

Toen Lionbite dit aan mij pitchte schoot mij onmiddelijk Deus Ex te binnen, en de eerste paar minuten met het eerste hoofstuk – heel toepasselijk “set free” genoemd – onderstreept dit. Je begint in het appartement van Wilona die vandaag het kind gaat bevrijden, maar ondertussen wordt tegengehouden door een videocall-gesprek met haar moeder. De moeder van Wilona wil haar de stad uitkrijgen omdat ze vermoedt dat Wilona het doelwit is van de Infrareds – de rebellenorganisatie in Rain of Reflections, die in het derde hoofdstuk de hoofdrol spelen.

Wilona kan via dialoog proberen haar moeder te overtuigen om haar met rust te laten, maar wanneer we de verkeerde keuzes maakten zoals Lionbite me vertelde wordt Wilona in haar appartement opgesloten en moet je een andere manier vinden om weg te komen. De nadruk op de dialogen om ze andere uitkomsten te krijgen doet heel erg denken aan Adam Jensen die probeert situaties te laten de-escaleren met gesprekken. De dialogen an sich zijn geloofwaardig en goed geacteerd, maar de gezichtsuitdrukkingen werken niet echt mee waardoor de toch intense gesprekken wat van hun glans verliezen.

Rainofreflections2

De Deus Ex-vibes komen ook duidelijk naar voren met de puzzels die de game heeft – drie soorten games die allemaal te maken hebben met hacken. De puzzels hebben drie archetypes wat wellicht saai kan worden een aantal uren in het spel, maar de puzzel die er postief uitsprong was er een gebaseerd op geluid: op basis van echolocatie moet je proberen binnen een aantal zetten de sleutel in een leeg veld te vinden. Het is een simpel concept in de uitvoering, maar wel een leuke twist op “binnen een aantal zetten naar een doel bewegen.”

Naast de puzzels en een nadruk op een sterk verhaal heeft Rain of Reflections ook turn-based combat, wat het beste omschreven kan worden als een XCOM­­-light. Er is een stealth-element waarin je je verdediging op kan zetten, vergelijkbaar met het begin van de missies in XCOM 2, voordat uiteindelijk het geweld losbarst. Waar Rain of Reflections afwijkt van de meeste turn-based combat games is dat er in plaats van health motivation wordt gebruikt als resource. Motivation kan het best worden samengevat als de wil van het personage om door te blijven vechten. Waar ik vooral van onder de indruk ben is hoe creatief Lionbite het motivation-systeem weet te gebruiken voor gevechten: in plaats van alleen schieten kun je ook dingen naar je allies of naar je vijanden roepen om ze te motiveren of demotiveren, en kun je schieten op belangrijke voorwerpen van de tegenstander om ze te demotiveren.

Rainofreflections3

Door dat verlies aan wilskracht gaat een tegenstander ook niet dood aan het einde van een gevecht, maar zal deze eerder vluchten of een gesprek met je aangaan. Door het verlies van leven los te koppelen van de gevechten zelf wil Rain of Reflections meer diepgang geven aan de vraag of je iemand wil laten leven of niet, en doordat er een specifiek moment is ingebouwd waarin je deze beslissing maakt heb je ook veel meer mogelijkheden om dit door te laten werken in de loop van het verhaal. De demo was te kort om te laten zien of dit ook daadwerkelijk het geval is, maar Lionbite heeft in ieder geval de potentie en ik zou het goed vinden passen bij een game die zo erg stoelt op het verhaal.

Rain of Reflections heeft in ieder geval mijn interesse gewekt. Ik hou van dystopische verhalen en ik ben fan van de cyberpunk-achtige trekjes, een genre waar sowieso niet heel veel recente games van zijn. Het eerste hoofdstuk van Rain of Reflections komt 20 september uit voor pc. De andere twee hoofdstukken, Open Eye en Undercurrent, volgen later.