Disintegration

Private Division is het proeflab van take-two interactive, waarin middelgrote games de kans krijgen om zich te bewijzen met unieke concepten. Een van die games is Disintegration, een sci-fi shooter met een tactische twist. Puddington bezocht Private Division op Gamescom en kreeg naast de presentatie ook als een van de eersten een hands-on met de game, nadat deze werd onthuld op de openingsnacht van Gamescom.

Disintegration3

Disintegration speelt zich af in de verre toekomst waarin de mensheid stervende is en er wanhopig een oplossing gezocht wordt om uitsterving te voorkomen. De mensheid haalt daarom hun brein uit hun lichaam en stopt het in robots, om wanneer er een oplossing gevonden is weer terug te keren in hun lichaam van vlees en bloed. Vanzelfsprekend zijn er robot-mensen die gaan vinden dat het leven als een robot superieur is, waardoor ze hun “zelf” verwijderen en iedereen die zich daar niet in kan vinden uitroeien. Jij gaat als de mensrobot Roamer die op zijn gravcycle boven de levels vliegt de “integration” van mens naar robot stoppen, samen met je bende van criminelen waarbij je het opneemt tegen organisatie die de integration overziet. Dit is het voornaamste doel van de singleplayer waarbij je je ook vragen stelt wat het betekent om mens te zijn, en in hoeverre het wenselijk is om het proces van integration in gang te zetten.

Hoewel er een campaign is met het standaard verhaal van goed versus kwaad besprenkeld met een laagje filosofie, lijkt het in disintegration vooral te gaan om de multiplayer en op Gamescom kon ik een potje spelen in de modus retrieval. Twee teams van vijf waarvan één in de aanval een core naar het vijandige gebied moet zien te escorteren en het andere team dat verdedigt moet voorkomen dat het punten scoort.

 Disintegration4

Ondanks dat we spectaculair verloren lijkt het concept wel goed; het voelt een beetje als Titanfall en zelfs een MOBA met je squad die beneden loopt en de core naar de andere kant probeert te brengen terwijl jij intussen iedereen afmaakt op je gravcycle en ondersteuning biedt. Je hebt daarnaast ook andere abilities zoals rocket barrage en slowing field, en de salvos die je dan afvuurt zijn spectaculair om te zien.

Pijnpunten voor mij zijn de besturing en het tactische aspect. Het kan er aan liggen dat ik met toetsenbord en muis speelde in plaats van een controller, maar de gravcycle voelt klungelig aan om te besturen en kan niet snel zwenken, iets wat ik eerder verwacht bij een groot ruimteschip dan iets wat lijkt op een podracer uit Star Wars. Qua tactiek is het idee dat je met “de linkermuisknop schiet en met de rechter aanwijzingen geeft”, maar de commando's lijken gelimiteerd te zijn tot het zetten van een vijand als focus voor je team op de grond en aangeven waar ze heen moeten lopen. Ik had graag ook specifieke commando's gezien als “help mijn team” of “terugtrekken”.

Disintegration5

Ook voelt de game niet zo intuitief zoals je zou verwachten bij een shooter. Dat komt ook omdat er een deel strategie in zit, maar als we niet van tevoren een filmpje hadden gekregen waarin werd uitgelegd wat van ons verwacht werd, zou het waarschijnlijk nog dramatischer zijn gegaan. Veel spelers kwamen er pas halverwege de match achter dat er twee cores zijn die je naar het eindpunt kan verslepen, of dat je tussen verschillende wapens kan switchen. Ook de feedback of je op de troepen op de grond of op de vijandige piloten moest schieten was onduidelijk.

Wat je vooral kan zeggen van Disintegration is dat het ambitieus is. V1 interactive lijkt voor een standaard campaign te gaan met een flinke focus op de multiplayer, vergelijkbaar met andere shooters zoals Battlefield en Call of Duty. Desondanks is er nog veel om aan te werken: de gravcycle mag wel wat mobieler bewegen (zeker met het design dat-ie heeft) en de game moet echt duidelijker worden in het tactische aspect. Als dat lukt, dan hebben V1 Interactive en Private division een redelijk unieke game op de planken liggen.

Disintegration komt uit in 2020 voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.