Trifox

Gamescom is de plaats waar niet alleen de laatste AAA-games met veel bombarie hun opwachting maken, maar ook waar de indie-ontwikkelaars van over de hele wereld proberen op te vallen met hun games. Puddington ging op bezoek bij de stand van onze zuiderburen en maakte daar kennis met Trifox, een game van Glowfish Interactive die geinspreerd is door de platformers van vroeger.

Trifox is een casual twin-stick shooter met een licht verhaal maar een aantrekkelijk concept. Het tri-gedeelte in de game komt met de drie classes die meneer vos kan kiezen: engineer, mage en warrior. De engineer, zoals de naam al verraadt, is de class met de handige snufjes zoals landmijnen, turrets en muren die je kan plaatsen in een soort van tower defense. De mage daarentegen is voor de crowd control en het langeafstandsvechten met onder andere een zweep die je in het rond kan zwieren om vijanden te meppen.

Hou je liever van close and personal, dan is er de warrior. Met een gigantische hamer ga je alle vijanden te lijf waarbij je iedereen van dichtbij en heel dichtbij een flinke dreun kan verkopen. Elke class heeft 10 unieke abilities die je naar hartelust kan aanpassen aan je speelstijl, waarbij je abilities van alle classes tegelijk kan gebruiken. Ook zijn alle abilities van het begin vrij te spelen door muntjes te verzamelen door de levels.

Het verhaal is erg licht, waarbij de gameplay de hoofdrol neemt. Trifox zit op een dag tv te kijken wanneer deze (natuurlijk) explodeert, waarop er vervolgens allemaal rare mannetjes verschijnen die al je spullen stelen. Aan jou vervolgens de taak om je spullen terug te krijgen.

Net zoas het verhaal zijn de levels vrij simpel, met drie werelden die elk een tot vier levels bevatten en een eindbaas. Je hebt meerdere “kamers” waar de vijanden spawnen en dan wordt de ruimte omgevormd tot arena waar je een wave-based gevecht aangaat. Ik koos zelf voor de engineer: het valt gelijk op dat de abilities toch wat meer diepgang hebben dan ik oorspronkelijk verwachtte, zelfs als je maar toegang hebt tot een class. Je kunt de turrets achter de muren zetten zodat ze extra bescherming hebben, maar ook op de muren voor lastig te bereiken vijanden en uiteraard ook om een aantal creatieve kills te krijgen.

Het verhaal, de gameplay, de classes en het mixen en matchen: het klinkt allemaal vrij safe. Dat is ook de bedoeling, omdat ontwikkelaar Glowfish interactive wil mikken op de nostalgie van spelers en niet op vreemde concepten. Dat hoeft niet erg te zijn: de fun-factor was in ieder geval hoog in het halfuurtje dat ik gespeeld heb en de game lijkt toegankelijk voor jong en oud. Het lijkt daarnaast ook prima te passen in het arcade-achtige arsenaal waar we Glowfish interactive van kennen.

Trifox komt volgend jaar uit voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Over een Nintendo Switch-versie wordt nagedacht – wat ik een goede zet zou vinden, gezien de toegankelijkheid en artstijl van het spel.