Next door-Freek in het wild

Het lijkt me ook heel tof om ergens binnen te komen, op een feestje, en dat dan alle mensen het over jou hebben. Dat ze meteen weten wie je bent. 'Kijk daar heb je 'm,' wordt er dan gefluisterd, 'de man van de dodelijke cobra.'

Voor je het weet word je omringd door allerlei groupies die reuze geïnteresseerd zijn in jouw merkwaardige huisdier, en die dan helemaal het naadje van de kous willen weten. Ze stellen allerlei intelligente vragen, zoals: 'Is dat niet gevaarlijk dan, zo'n dodelijke cobra?' Dan kun jij op jouw beurt natuurlijk weer reuze interessant gaan lopen doen, door te vertellen dat het in principe niet gevaarlijk is, voor iemand die héél goed weet wat hij doet. Ook kun je er dan nog allerlei leuke dodelijke-cobra-feitjes aan toevoegen. Die staan gewoon op internet. 'Wist je dat de dodelijke cobra een bijzonder rustig dier is? De enige uitzondering is dat hij agressief wordt wanneer er een kudde Oost-Nepalese brulbuffels op hem afstormt. Daarom moet je ook niet met hem vlakbij het station gaan wonen. Hij kan dan de trillingen van de langsdenderende treinen verwarren met die van een kudde buffels. Ja, dan zijn de rapen gaar. Maar gelukkig hebben we geen treinen, hier in Made.' Al die interessante feitjes zet je op een briefje, zodat je even kan spieken als je naar de plee gaat. Voor je het weet, ben je een echte 'next door-Freek in het wild'.

Wel vervelend als dan ineens blijkt dat jouw expertise niet toereikend was om dat beest in zijn hok te houden. Als hij elke dag een kuikentje eet wordt hij vanzelf sterk genoeg om het deksel van zijn terrarium op te tillen, ondanks de baksteen die je er voor de zekerheid maar opgelegd had. Sta je mooi voor lul. De dodelijke cobra-expert. Hoe moet je eigenlijk alarm slaan? En wanneer? Stel, je ziet dat die slang niet meer in zijn hok zit, wat doe je dan? Loop je eerst een rondje door het huis of bel je meteen 112? Of bel je met de Madese bromsnor. 'Hallo, mijn dodelijke cobra is kwijt. Nee, het is geen grap. Ja, het lijkt mij ook heel ernstig.'

Alarm werd er geslagen. Even was het geen 'Made in China', maar 'Made in Brabant'. Veel plaatsen hebben een kenmerkende slogan over zichzelf. We kennen allemaal 'I amsterdam', 'Er gaat niets boven Groningen' en 'Breda, stad met karakter'. In Made zijn ze apetrots op de vele dingen die er niet te beleven zijn. 'Made. Hier gebeurt nooit geen flikker!' zeggen ze in Made

Maar Made ging de hele wereld over. De buren mochten niet meer thuis slapen en de Madese boys niet meer voetballen. Experts werden ingevlogen. Met cameraatjes werden spouwmuren afgestruind, vloeren met dubbelzijdig kleeftape belegd. Het leidde tot bizarre taferelen. Buurtbewoners die zich rond het bewuste huis verzamelden lieten zich door de aanwezige pers verleiden tot epische uitspraken: 'Ik snap ook nie wa ge daar mee mot, zo'n slang. Zo'n beest kunde nog geeneens nie aaien, net als een hond.'

Alle expertise ten spijt was het gewoon de buurman die het beest uit zijn schuur zag kruipen. Gelukkig liep het goed af. De eigenaar was ook nog zo verstandig om zich van het beest te ontdoen. Begrijpelijk. Niemand in Made en verre omstreken die zich ooit nog onder de indruk zou tonen van zijn dodelijke cobra-expertise. Weg dat beest, zo gauw mogelijk vergeten. Zoek maar een andere hobby. Bij de Madese sjoelvereniging 'Glijers en Ketsers' zoeken ze nog iemand.