Oh nee! PPMT?!
'Hoi met mij. Hoe gaat het?'
Voor ik goed en wel kon antwoorden ging ze zomaar verder.
'Heb je mijn mail gehad?'
Of ik haar mailtje had gehad. Dat noem ik nou de perfecte verspilling van tijd en energie. Bellen of iemand een mailtje heeft gehad. En dan zeker ook nog over de telefoon gaan vertellen wat er in dat mailtje staat!
Het desbetreffende mailtje zat haar dwars. Ze had mijn mailtje namelijk niet goed begrepen, dacht ze. En nu was ze bang dat ik op mijn beurt haar boodschap verkeerd zou interpreteren. Zó bedoelde ze het namelijk allemaal niet. Ik moest haar niet verkeerd begrijpen. Zeker ook niet denken dat er iets aan de hand was.
Langzamerhand werd ik toch ernstig nieuwsgierig naar het betreffende mailtje. Ze wilde even checken of ik niet boos was. Ik wist toch wel dat ze niet echt vond dat ik volslagen mislukt was, als persoon en zeker niet in mindere mate, als schrijver? Dat wist ik toch wel?! Goed, en dat van mijn niet af te wenden kaalheid was natuurlijk een grapje.
Ik stelde haar gerust, er was niks aan de hand, 'het is maar een mailtje, toch?' Wel vroeg ik haar of ze wel vaker last had van PPMT? Nog nooit, zei ze monter. Wat is dat dan?
Na RSI en LS (een nauwelijks bekende computerziekte, die putjes in het bovenbeen veroorzaakt door elektromagnetische straling van de computer) mag er aan de lijst met onmogelijke afkortingen, die het alledaagse taalgebruik zogenaamd zouden moeten vergemakkelijken (maar vooral verkorten) de nieuwe term PPMT worden toegevoegd. Zo is het altijd wel weer wat.
Overigens is PPMT als afkorting niet veel. Een goede afkorting, ik noem AIDS, ik noem SARS, bekt lekker vanwege de aanwezigheid van tenminste één klinker. Maar goed, bekken of niet, de onrust en angst over te versturen en te ontvangen e-mailberichten heeft dus voortaan een naam: 'Pre and Post Mail Tension'. Volgens Yahoo!, die voor de gelegenheid 26.000 users enquêteerde, kunnen mensen geobsedeerd raken door hun 'inbox'. Dwangmatig blijven ze checken of er al nieuwe mail binnen is. En als ze die mail dan eenmaal binnen hebben, blijkt meer dan de helft van de ondervraagden moeite te hebben met het interpreteren van de e-mail. In het ongunstigste geval leidt dit in het off-line-leven tot ruzies.
Ik was zojuist niet veel verwijderd van een off-line ruzie met on-line aanleiding. Ben ik even blij dat ik vandaag nog niet mijn mailbox heb gecheckt. En in een vlaag van verstandsverbijstering een alles overtreffend Shock & Awe-replytje heb teruggestuurd! Wat dacht ze wel niet?! Gelukkig heb ik de tip 3 van Professor Helen Petrie (die het onderzoek voor Yahoo! uitvoerde) nog helder voor geest: raak niet te snel verontwaardigd door een ogenschijnlijk wreed mailtje. Een andere belangrijke tip om PPMT te voorkomen: druk niet te vlug op de reply-knop. Zeker niet als je boos bent. En schrijf al helemaal niet iets wat je niet in levende lijve tegen de ontvanger zou durven zeggen.
Sinds ik het bericht over het Yahoo!-onderzoek las heeft PPMT me geen moment meer losgelaten. Iedereen die het horen wil vraag ik of ze last hebben van PPMT. 'Wat?', is een veelgehoord antwoord. 'Pre en Post Mail Tension, weet je wel?' Hoe vaker ik het uitleg, hoe meer ik me realiseer dat de Pre en Post Tension uit PPMT op veel meer van toepassing is. Wat dacht je van Pre & Post Sms Tension (de spanning over verstuurde en ontvangen SMS-berichten)? Of van Pre & Post Post Tension (de stress ten gevolge van verstuurde brieven per post)? Je zou er nog gestresst van raken ook. Sterker nog, volgens mij lijd ik op dit moment ernstig aan Pre & Post Column Tension (de stress voor en na het plaatsen van een column)! Laat ik nu dan ook maar vlug stoppen.
